LABANAN SA SETRO PT 7

May konting piging na idinaos sa gabi ng pamamaalam ni Ravenum sa lugar ng mga Akor, sinabi ni Aquila na aalis sila bukas ng umaga, malayo pa ang lalakbayin nila, tatawirin pa nila ang pulang dagat upang makarating sa bayan ng Damian, lugar kung saan ipinatapon ang dating batang si Onestes,
Mahimbing na pinalipas ng 4 ang gabi, at pagsilip nga ng haring araw ay naglakbay na sila.
----

Maya maya pa sa lugar ng mga Akor ay may apat na sundalo ang dumating, masasabi mong may posisyon ang mga ito dahil sa mga baluti nila, naiiba sa normal na sundalo ng Adian, sila sina Axillo, Camus Sipya at Mostar. Tinungo nila ang matandang tagapangalaga, ngunit mariin silang pinigilan ng isang sundalong Akor, sinabi niyang nagpapahinga ang tagapangalaga at hindi ito maaring makita ng kahit na sino, nagalit si Mostar at binitbit ang sundalong Akor, sabay inihagis palayo, aktong susugod sana ang iba pang sundalo ngunit sa kanilang pagtataka ay hindi na sila makagalaw, nalaman lang nila na si Camus ang may kagagawan ng bangitin ito ni Sipya, sinabi ni Sipya kay Camus na ipagpatuloy lang ang ginagawa at tatapusin niya ito gamit ang kaniyang lason, pinigilan naman sila ni Axillo at sinabing hindi iyon ang pakay nila sa pagpunta sa bayan na iyon, hindi makikipagtulungan ang mga Akor kung gagamitan nila ito ng dahas, nilapitan niya ang sugatang sundalong Akor na binasibas ni Mostar, Sa mga kamay ni Axillo ay dumaloy ang kadenang tila tubig at wariy iginapos ang sugatang sundalong Akor, laking gulat ng mga Akor ng makitang gumagaling ang sugatang sundalo, napagtanto nila na ang isang ito ay isang engkantada, gumagamit siya ng kapangyarihan ng tubig at metal, marahil ay mula sa Angkan ng Postra, lalo silang nadismaya kay Axillo, isang engkantada na naglilingkod kay Ferona? Batid ni Axillo ang mapanghusgang mga mata na nakatingin sa kanya, sinabi niyang, tumungo na sila sa lugar ng Damian sa kadahilanang duon pinatapon ang isa pang bata, sa pagtalikod nila ay isang bata ang bumato ng putik sa kapa ni Axillo, tiningnan niya ang bata at tinawag siya nitong taksil, akmang susugurin ni Mostar ang bata ngunit muli siyang pinigilan ni Axillo.
Sila Aquila naman ay naghahanap ng mahihiram ng panlayag na tinawag na Yesla na hinihila ng isang pachneang nabubuhay sa tubig na kung tawagin ay Gelata. Mukha itong malaking kalabaw na may buntot ng isda, may matang nakaluwa na til sa isang isda, ngunit bawat pagtanungan nilang manlalayag ay tinatangihan sila, may parating daw kasing bagyo, at mas makabubuti kung maghihintay na silang umalis ang bagyo, nag-alala naman si Aquila at sinabing wala silang sapat na oras para hintayin pa ang pagpawi ng sama ng panahon. Tumangi naman si Adwayan at sinabing mas makabubuti kung susundin nila ang mga manlalayag, kabisado nila sang dagat at wala silang karanasan a pagtawid ng dagat. Humanap sila ng murang bahay panuluyan ngunit ng wala silang makita ay nakiusap sila sa ilang bahay na makituloy, isang maliit na bahay ang pumayag na magpatuloy sa kanila, pagmamay-ari ito ng mag-asawang mula sa angkan ng Jabuya, ang angkang may kakayahang tawagin ang mga isda, sinasabing sila ay mula sa dugo ng mga sirena.
Lingid sa kaalaman nila Aquila ay sinuplong sila ng 2 mag-asawa dahil na rin sa pabuyang nakalaan sa kanilang pagkakadakip, naulinigan ni Adwayan ang pagdating ng 4 na kapitan, malakas ang pang-amoy niya, dahil na rin siguro sa lugar na kinalakhan niya, sinabi niya ito kay Aquila, at nagdesisyon silang dumaan sa bintana para tumakas, rinig na rinig nila ang galit ng mga taong kausap ng 2 mag-asawa ng malaman na wala na sila sa lugar, narinig din nila ang hiyaw ng tulong ng asawa, ngunit walang dumarating, sumugod si Adwayan sa lugar ng mag-asawa, plano niya itong tulungan, wala ng magawa sila Aquila kundi sundan si Adwayan, pagbukas ng pinto ay nakita nilang sakal sakal ang babaeng Jabuya ng isang taong lobo, sabay sabi nitong, nandiyan na ang pakay niyo, alam naman niyang darating ito pag narinig ang sigaw nila, at ng magtanong ang mag-asawa tungkol sa pabuya ay nilapitan sila ni Sipya, ang akala ng dalawa ay iaabot ang pabuya, ngunit isang baon ng matalas na kuko ni Sipya ang natangap nila.
"Ako si Sipya ang kapitan na tinawag na kamandag, maisasalba niyo sila kung susuko kayo samin ng matiwasay, Magmadali lamang kayo sa inyong desisyon dahil mabilis ang pagkalat ng aking kamandag" saad ni Sipya
"Ang mga katulad mo ang hindi tumutupad sa pinag-usapan, alam kong tatapusin mo kami sa oras na sumuko kami" sabi ni Adwayan, sadyang malaki ang galit niya sa mga ito.
"Matalino ang binibini, mukhang may potensiyal isasalba ko kayo ng mga kasama mo kapag sumuko kayo, at hihilinging ilagay sa pangangalaga ko" ani Camus
"Sheda, walang karangalan ang mga katulad mong Adian, tatapusin ko ang pangugulo niyo para sa karangalan ng mga Akor. Sabi naman ni Ravenum
Napansin ni Aquila ang isa sa 4 may aura ito ng isang Encantada kaya kaniya itong inurirat,
"ikaw lalaking may suot na kulay bughaw na kapa, isa kang encantada hindi ba? Nawala na ba ang karangalan mo kaya't sumapi ka sa Adia?"
Mabilis namang sumagot si Axillo, " Wala ka sa posisyon para kuwestiyunin ang karangalan ng aking pagiging Encantada, mga simpleng rebelde lang kayo na nagdudulot ng gulo sa Encantadia"
"Lumapit ka at sagutin ang espada ko at malalaman mong may karapatan akong kuwestiyunin ang pagiging encantada mo" seryosong sabi ni Aquila
Isang wasiwas ng mga kuko ni Mostar na naganyo ng taong lobo ang muntik ng tumama kay Andoras, ngunit nasanga niya iyon ng kanyang espada. "Mabilis ka, nakakatuwa at mukhang malilibang ako sa larong ito" sabi ni Mostar.
"Tingnan natin kung malibang ka pa kapag nagkalat na ang dugo mo sa lupaing ito, nasisigurado kong mas malansa pa yan sa mga isdang kinakbuhay ng mga tao dito" sabi ni Andoras habang itinutulak palayo ang mga kuko ni Mostar gamit ang kanyang espada,
Sinugod naman ni Adwayan si Sipya gamit ang kanyang punyal, alam niyang kailangan niyang iwasan ang bawat kuko nito dahil sa nakita niya ang paraan nito. Nagdesisyon siyang dumistansiya dito at gamitin ang mga punyal niya at ibato sa direksyon ni Sipya, ganun ang itinuro sa kanya ni Aquila.
Ngunit sa di inaasahang pagkakataon ay naramdaman ni Adwayan na hindi niya maigalaw ang katawan niya, pasugo na ang mga kuko ni Sipya sa kanya ng nagliparan ang mga pana ni Ravenum sa lugar ni Camus, malinaw sa mga mata ni Camus ang mga malalabong sinulid na gawa sa aura nito ang binaibid kay Adwayan, Nagulat si Camus sa pinamalas ni Ravenum, alam niyang mahihirapan siya rito. Isang ngitia ang sinukli ni Ravenumsa kalaban sabay sabing "Maari pa kayong sumuko kung nanaisin niyo"
"Tangalin mo ang iyong baluwana babae, sigaw ni Axillo, dumistansiya na rin sila sa lugar ng iba pang naglalaban, ngunit sa halip na tangalin ni Aquila ang kanyang baluwana ay hinugot niya sa kanyang baywang ang kanyang arnis, Nagulat si Axillo sa nakita, alam niya ang alamat ng Arnis na iyon, alam niya kung sinong nagmamay-ari noon, ang Reyna ng sinaunang nangalaga sa brilyante ng lupa, Ang Reyna Danaya………………

----