"Kung inaakala mong madali mo akong magagapi, ay nagkakamali ka, ang namalas mong kakayahan ko'y wala pa sa kalingkingan ng aking tunay na lakas" pagmamayabang ni Kelmar
"Ipakita mo ang tunay mong lakas at gagapihin ko yon ng aking buong puwersa, huwag mong mamaliitin ang aming pinagdaanan, Adia" wika ni Adwayan
Lalong nangalaiti si Kelmar sa tila, pagmamaliit sa kanya ni Adwayan.
"Nais kong ipabatid sa iyo na ang aking gabay diwa ay hindi tulad ng sa mga heneral na nakasagupa ninyo, hayaan mong ipakita ko sa iyo ang pagkakaiba" saad ni Kelmar
"Pumarito ka ANUBIS!!!" sigaw ni Kelmar
Mula sa kawalan ay nabuo ang espirito ng isang nilalang, bumalot iyon sa katauhan ni Kelmar, at nagbago ang kanyang anyo, nagkaroon siya ng maskara na tila sa isang aso. Hinampas niya sa lupa ang hawak niyang setro at bumuka ang lupa, mula sa kailaliman ay makikita mo ang mga nilalang na nag-uunahang umakyat patungo sa ibabaw ng lupa.
"Pagmasdan mo Encantada ang kapangyarihan ng aking brilyante" ani KElmar
Maagap si Adwayan,Natulala si Kelmar sa sunod na ginawa ni Adwayan, tinawag niya ang brilyante ng lupa at sumara ang bitak sa kinatatayuan nila.
"Nalimutan mo na yata na ang kapangyarihan ko ay lupa, ang tirahan ng iyong gabay diwa ay hawak ko, ang buhay ng bawat nilalang ay hawak ko" ani Adwayan
Napasigaw si Kelmar sa galit, pinagsanib niya ang kapangyarihan ng brilyante at ng kanyang gabay diwa.
"Damhin mo ang ikalawang lebel ng aking gabay-diwa, KERES!!!"
Lumitaw ang isang malahiganteng nilalang na nababalot ng kaliskis sa buong katawan at may pakpak.
"May tatlong kapangyarihan ang aking gabay diwa, at ikaw pa lang ang makakaita noon" pagmamalaking sabi ni Kelmar.
Ang unang kapangyarihan-Kakoi!! Mula sa bibig ng kanyang gabay diwa ay lumabas ang hindi mabilang na nilalang, tila kawangis ito ng mala-higanteng gabay diwa ngunit maliliit ang mga ito, bawat isa sa mga ito ay nagtataglay ng malalakas na kapangyarihan at naramdaman iyon ni Adwayan.
Tellus!!!sigaw ni Adwayan tinawag niya na rin ang kanyang gabay diwa gaya ng kay Kelmar ay may abilidad itong sumapi sa kanyang tagapangalaga. Bumalot kay Adwayan ang isang gintong balabal
Isang hampas ni Adwayan sa lupa ay nagbago ang anyo nito, tila nagkaroon ng buhay ang lupa na humabol sa mga hindi mabilang na halimaw, ang bawat isa ay nadurog na tila isang pinigang kamatis.
"ikalawang kapangyarihan-nosoi" mula uli sa bibig ng nilalang ay lumabas ang usok na nagdudulot ng sakit. Tumama iyon ng direkta kay Adwayan at naramdaman niya ang panghihina ng kanyang katawan.
"Ikatlong kapangyarihan-lugra o tiyak na kamatayan" Isang kulay itim na kapangyarihan ang tumama kay Adwayan, nabalot ng kadiliman ang lugar, ang bawat tamaan ay namamatay, ultimong puno, pachnea.
Mula sa kadiliman ay isang gintong liwanag ang sumikat.
"Ikalawang bahagi ng aking gabay diwa-GAIA!!! ang banal na gabay diwa ng lupa" ani Adwayan
Naramdaman ni Kelmar ang malakas na kapangyarihan na nagmumula sa kanyang gabay diwa, alam niyang wala siya ikakaya rito.
Isang wasiwas ng kamay ni Adwayan at kinain ng lupa si Kelmar
"Diyan ka nababagay sa ilalim ng lupa na nangangamoy kamatayan" wika ni Adwayan
Ngunit hindi papayag si Kelmar, tinipon niya ang kanyang natitirang lakas para sa huling pagsugod, niyakap ng kanyang gabay diwa ang Gaia at pinasabog nito ang sarili, isang desperadong pag-atake mula kay Kelmar, ngunit sa huling sulyap niya ay nakita niyang nakatayo pa rin si Adwayan, walang galos at nababalutan ng gintong balabal.
Susunod: Encantada laban sa Encantada..
Ang walang pusong balak ni Ferona
Martes, Oktubre 25, 2011
Lunes, Oktubre 24, 2011
Labanan sa Setro pt 40
Umuusad na ang mga karwaheng pandigma ng Encantadia at Davinas patungo sa lugar ng Adia. Gayundin ang pulutong ng Adia, sinisimulan na rin ni Iona ang orasyon sa pagbangon ng Etheria, Ngunit ang heneral ng Adia na si Kelmar ay nauna na, balak niyang tapusin ang laban bago pa man dumating ang sanib puwersa ng Davina at Encantadia sa Adia, siya ang nagmamay-ari ng brilyante ng kamatayan.
Mula sa malayo ay namataan na ng sanib puwersa si Heneral Kelmar, nakilala siya ni Orke na kasama sa pulutong.
"Mag-iingat kayo siya ang batang heneral na tumapos sa labanan sa lupain ng Redentor, hawak niya ang brilyante ng kamatayan, may kakayahan siyang tawagin ang mga namatay na nilalang" ani Orke
Mulaa sa kamay ni Kelmar ay lumitaw ang brilyante ng kamatayan, kasabay nito ang paggalaw ng lupa, at mula rito ay umusbong ang kamatayan, daang libong kalansay ng pachnea, at iba pang magigiting na mandirigma ang umusbong mula sa lupa, kasama na rito ang mga mandirigmang Hator.
"Mahabaging Emre" ani Lumeno, ngayon ay naintindihan na nila kung bakit natalo ang ang pulutong ni Helmechia.
"Hindi ito ang panahon para matakot, ni ang panahon upang umatras, ito ang panahong babawiin ng ating lahi ang karangalang inagaw sa atin ng lahing Adia, panahon ito upang ipaghiganti ang mga kasamahan nating inalipusta ng mapagsamantalang encantadia, pagkakataon upang ipadama sa kanila ang sakit na ipinadama nila sa atin" sigaw ni Raflesia
Sa wikang iyon ni Raflesia ay nagsigawan ang mga mandirigma, sabay sunod sunod na sumugod sa pulutong ng kamatayan. Ngunit bago pa sila magang-abot ay napuno ng baging ang lugar, ang pulutong ng kamatayan ay nabalot ng mga baging na pumipigil sa kanilang paggalaw, ang mga lumilipad na pachnea sa itaas ay isa isang nadurog, isang malaking kagubatan ang nabuo sa gitna ng digmaan.
Nagtaka ang lahat sa namalas, ang daang libong alagad ng kamatayan, ay tila nawalan ng saysay, wala silang hinuha kung sino ang may kagagawan ng himalang ito. Napatingin si Liyebres sa gawing kanan ng pulutong at mula sa malayo ay natanaw niya ang nagliliwanag na brilyante ng lupa, hindi siya nagkamali, dumating ang 5 gaya ng inaasahan nila.
Nagsigawan ang laksa ng sanib puwersa sa pagdating ng 5.
"Iwanan niyo sa akin ang laban na ito, tahakin niyo ang daan pa kanluran at ako na ang bahala sa kanya" ani Adwayan
Ganoon nga ang ginawa ng pulutong, iniwan na nila Andoras si Adwayan.
"At sinong nagsabing makakaalis na kayo" galit na sigaw ni Hen. Kelmar
Muling nabuo ang mga nadurog na kalansay, mas malalaking pachnea ang nabuhay mula sa ilalim ng lupa, malahigante ang laki nila. Ngunit sa sandaling malapit na silang makalapit sa pulutong ay matutulis na kahoy ang bumaon sa bawat isang nasa lupa, ang mga nasa himpapawid naman ay nilamo ng mga halamang may pangil.
"Hindi mo yata narinig ang aking tinuran, napaka mangmang mo at tinatanong mo pa kung sino ang nagsabi sa kanilang maari na silang umalis" panunuya ni Adwayan.
Malayo na ang kanyang kakayahan, kumpara sa dati, ang bawat salitang kanyang binibigkas ay punong puno ng paninindigan at lakas ng loob, na tila kayang kaya niya ang kalabang nagpabagsak sa pulutong ni Reyna Helmechia.
Susunod:
Buhay laban sa kamatayan
Ang brilyante ng lupa laban sa brilyante ng kamatayan.
Mula sa malayo ay namataan na ng sanib puwersa si Heneral Kelmar, nakilala siya ni Orke na kasama sa pulutong.
"Mag-iingat kayo siya ang batang heneral na tumapos sa labanan sa lupain ng Redentor, hawak niya ang brilyante ng kamatayan, may kakayahan siyang tawagin ang mga namatay na nilalang" ani Orke
Mulaa sa kamay ni Kelmar ay lumitaw ang brilyante ng kamatayan, kasabay nito ang paggalaw ng lupa, at mula rito ay umusbong ang kamatayan, daang libong kalansay ng pachnea, at iba pang magigiting na mandirigma ang umusbong mula sa lupa, kasama na rito ang mga mandirigmang Hator.
"Mahabaging Emre" ani Lumeno, ngayon ay naintindihan na nila kung bakit natalo ang ang pulutong ni Helmechia.
"Hindi ito ang panahon para matakot, ni ang panahon upang umatras, ito ang panahong babawiin ng ating lahi ang karangalang inagaw sa atin ng lahing Adia, panahon ito upang ipaghiganti ang mga kasamahan nating inalipusta ng mapagsamantalang encantadia, pagkakataon upang ipadama sa kanila ang sakit na ipinadama nila sa atin" sigaw ni Raflesia
Sa wikang iyon ni Raflesia ay nagsigawan ang mga mandirigma, sabay sunod sunod na sumugod sa pulutong ng kamatayan. Ngunit bago pa sila magang-abot ay napuno ng baging ang lugar, ang pulutong ng kamatayan ay nabalot ng mga baging na pumipigil sa kanilang paggalaw, ang mga lumilipad na pachnea sa itaas ay isa isang nadurog, isang malaking kagubatan ang nabuo sa gitna ng digmaan.
Nagtaka ang lahat sa namalas, ang daang libong alagad ng kamatayan, ay tila nawalan ng saysay, wala silang hinuha kung sino ang may kagagawan ng himalang ito. Napatingin si Liyebres sa gawing kanan ng pulutong at mula sa malayo ay natanaw niya ang nagliliwanag na brilyante ng lupa, hindi siya nagkamali, dumating ang 5 gaya ng inaasahan nila.
Nagsigawan ang laksa ng sanib puwersa sa pagdating ng 5.
"Iwanan niyo sa akin ang laban na ito, tahakin niyo ang daan pa kanluran at ako na ang bahala sa kanya" ani Adwayan
Ganoon nga ang ginawa ng pulutong, iniwan na nila Andoras si Adwayan.
"At sinong nagsabing makakaalis na kayo" galit na sigaw ni Hen. Kelmar
Muling nabuo ang mga nadurog na kalansay, mas malalaking pachnea ang nabuhay mula sa ilalim ng lupa, malahigante ang laki nila. Ngunit sa sandaling malapit na silang makalapit sa pulutong ay matutulis na kahoy ang bumaon sa bawat isang nasa lupa, ang mga nasa himpapawid naman ay nilamo ng mga halamang may pangil.
"Hindi mo yata narinig ang aking tinuran, napaka mangmang mo at tinatanong mo pa kung sino ang nagsabi sa kanilang maari na silang umalis" panunuya ni Adwayan.
Malayo na ang kanyang kakayahan, kumpara sa dati, ang bawat salitang kanyang binibigkas ay punong puno ng paninindigan at lakas ng loob, na tila kayang kaya niya ang kalabang nagpabagsak sa pulutong ni Reyna Helmechia.
Susunod:
Buhay laban sa kamatayan
Ang brilyante ng lupa laban sa brilyante ng kamatayan.
Biyernes, Oktubre 21, 2011
Labanan sa setro pt 39
Nagpatuloy na sa paglalakbay sila Adwayan ng hindi kasama si Reema, maging sila ay naguguluhan sa kuwento ni Onestes hingil sa nangyari sa ilog ng katotohan,
hindi rin naman gaanong maipaliwanag ni Onestes ang nangyari, ang lahat ay isa pa ring malaking palaisipan sa kaniya.
Sa wakas ay narating na ng 5 ang Kastilyo ng hangin, ngunit hindi tulad sa mga ibang kastilyong kanilang napuntahan ay hinyaan silang pumasok na lahat, at wala ring mga Adiang nagtangkang pumigil sa kanila, hindi sa ayaw nila ang ganoong pangyayari ngunit tila nakapagtataka lamang.
Agad tinungo ng 5 ang pasilyo ng kastilyo, naroon ang rebultoni Reyna Amihan, na sinasabing may kakaibang hiwaga, nagulat ang 5 ng makitang unti unting nabubuhay ang rebulto, at di kalaunan ay nagising na nga ang dakilang si Reyna Amihan.
Lumitaw mula dito ang Brilyante ng Hangin, at iniabot kay Onestes, tila nagdadalwang isip pa si Onestes kung kukuhanin ang brilyante dahil napakadali ng pagkuha niya dito kumpara sa iba.
"Kung inaakala mong magiging madali ang lahat, ay nagkakamali kayo, kayong 5 ay mapapasailalim sa isang marubdob na pagsasanay" ani Amihan
"Ngunit wala na kaming oras para roon, ang digmnaan ay magsisimula na at kakailanganin kami doon" ani Celestiya
"Walang magagawa ang kapangyarihan ninyo laban sa matataas na klase ng Adian kasama na ang kaharian ng Etheria."wika ng isang anino na di kalaunan ay nakilala nila bilang si Haring Ybrahim
"Sapat ang oras natin upang turuan kayo, ang mga kakayahan ninyo ay hilaw at wala pa sa kalingkingan ng Reyna, dadalhin ko kayo sa lebel na kayang pabagsakin ang isang mataas na heneral sa isang kisapmata lamang" wika ni Ybrahim
"Ang oras dito ay mas mabilis kumpara sa labas, binasbasan ito ng Bathala, dahilan kung bakit piling tao lamang ang nakapupunta rito, kasabay nito ang oras ng Inferia, ang isang gabi ay katumbas ng 1 taong gabi." wika ni Amihan
"mananatili kayo sa loob hangat hindi ninyo nalalaman ang buong sikreto ng bawat brilyante." wika pa ng isa na namukhaan nila bilang si Pirena
Naroon din si Alena at Danaya, si Elestria naman ay wala roon dahil sa kawalan ng kanyang tagapagmana ng brilyante.
---------
At lilipas nga ang pag-inog ng tatlong gabi sa lupa, at 3 taong gabi sa loob ng kastilyo...
Susunod:
Sa pagsisimula ng ugong ng digmaan
3 taon limang brilyante, ang paglagpas sa kakayahan ng sinaunang Sangre.
hindi rin naman gaanong maipaliwanag ni Onestes ang nangyari, ang lahat ay isa pa ring malaking palaisipan sa kaniya.
Sa wakas ay narating na ng 5 ang Kastilyo ng hangin, ngunit hindi tulad sa mga ibang kastilyong kanilang napuntahan ay hinyaan silang pumasok na lahat, at wala ring mga Adiang nagtangkang pumigil sa kanila, hindi sa ayaw nila ang ganoong pangyayari ngunit tila nakapagtataka lamang.
Agad tinungo ng 5 ang pasilyo ng kastilyo, naroon ang rebultoni Reyna Amihan, na sinasabing may kakaibang hiwaga, nagulat ang 5 ng makitang unti unting nabubuhay ang rebulto, at di kalaunan ay nagising na nga ang dakilang si Reyna Amihan.
Lumitaw mula dito ang Brilyante ng Hangin, at iniabot kay Onestes, tila nagdadalwang isip pa si Onestes kung kukuhanin ang brilyante dahil napakadali ng pagkuha niya dito kumpara sa iba.
"Kung inaakala mong magiging madali ang lahat, ay nagkakamali kayo, kayong 5 ay mapapasailalim sa isang marubdob na pagsasanay" ani Amihan
"Ngunit wala na kaming oras para roon, ang digmnaan ay magsisimula na at kakailanganin kami doon" ani Celestiya
"Walang magagawa ang kapangyarihan ninyo laban sa matataas na klase ng Adian kasama na ang kaharian ng Etheria."wika ng isang anino na di kalaunan ay nakilala nila bilang si Haring Ybrahim
"Sapat ang oras natin upang turuan kayo, ang mga kakayahan ninyo ay hilaw at wala pa sa kalingkingan ng Reyna, dadalhin ko kayo sa lebel na kayang pabagsakin ang isang mataas na heneral sa isang kisapmata lamang" wika ni Ybrahim
"Ang oras dito ay mas mabilis kumpara sa labas, binasbasan ito ng Bathala, dahilan kung bakit piling tao lamang ang nakapupunta rito, kasabay nito ang oras ng Inferia, ang isang gabi ay katumbas ng 1 taong gabi." wika ni Amihan
"mananatili kayo sa loob hangat hindi ninyo nalalaman ang buong sikreto ng bawat brilyante." wika pa ng isa na namukhaan nila bilang si Pirena
Naroon din si Alena at Danaya, si Elestria naman ay wala roon dahil sa kawalan ng kanyang tagapagmana ng brilyante.
---------
At lilipas nga ang pag-inog ng tatlong gabi sa lupa, at 3 taong gabi sa loob ng kastilyo...
Susunod:
Sa pagsisimula ng ugong ng digmaan
3 taon limang brilyante, ang paglagpas sa kakayahan ng sinaunang Sangre.
Sabado, Oktubre 15, 2011
Labanan sa Setro Pt 38.
Lingid sa kaalaman ng Adia, ay naroon din si Haring Lumeno noong oras ng labanan ni Reema at Ferona. Kasama niya ang tatlo sa 12 zodiac, Si Trestal, Obeshi at Versi. PAkay nilang kuhanin ang libro ni Cassiopeia. Sinamantala ng apat ang malalakas na ugong ng labanan, agad nilang tinungo ang piitan sa ibabang bahagi ng kastilyo upang hanapin si Orke. Tumambad sa apat ang libo libong encantadang nanlilimahid, namumuhay ng nakakawa sa piitang tinatawag nila ngayong tahanan.
Napansin ng karamihan ang pagkakakilanlan ng hari na si Haring LUmeno, agad lumapit ang mga ito sa pintuan ng rehas na bakal at nagsumamong tulungan sila sa pagtakas sa impyernong lugar na iyon. Ngunit hindi ito maaaring gawin ni Lumeno, alam niyang hindi pa ito ang tamang panahon, makakagaw sila ng atensyon kung makikita ng marami na akay akay niya ang libo libong encantadang ito. Umuungol ang ilan sa pag-iyak.
Mula sa kadiliman ay may nagsalitang isang encantada
"Itigil niyo ang pakiusap na iyan, huwag ninyong gawing mahirap pa ang kalagayang ito para sa haring Lumeno, alam nating magiging pabigat tayo sa kaniya sa kondisyon nating ito, Pasasaan ba't makakalaya rin tayo, hindi pa ito ang tamang oras"
Lumapit ang encantada sa Hari, hindi niya ito lubos na nakilala, ito pala ang kapatid niyang si Galeon, Naiyak si Lumeno sa sinapit ng kapatid.
"Narito kami upang takas si Orke, kailangan namin siya upang ituro sa amin ang kinalalagyan ng aklat ng ropesiya ni Cassiopeia, naghahanda ang buong pwersa ng Davinas at Encantadia sa isang malaking labanan, at malaki ang maitutulong ng Libro ni Cassiopeia." anang Hari
"Nasa dulong parte sa gawing kanan ang kulungan ng matandang si Orke, mag-iingat kayo, nararamdaman kong malapit na ang ating tagumpay" wika ni Galeon
Agad na tinungo nila Lumeno ang dulong parte ng kulungan, dumiretso sila sa gawing kanan at isang malaking pintong gawa sa purong bakal ang tumambad sa kanila, Tinulak ni Obeshi ang pintuan, ngunit kahit siya ay nahirapan dito, kinailangan niya pang dagdagan ang kaniyang lakas upang maitulak ng tuluyan ang pintuan.
Isang hagdang pababa ang natagpuan nila, sa ibaba ay nakita nila ang isang napakalaking pasilyo, at sa isang sulok ang maliit na kulungan, naroon si orke na nakagapos ng tanikala ang leeg at paa, nagsusugat na ang mga ito, tanda ng matagal at mahigpit na pagkakatali.
Ngunit bago pa sila nakalapit ay isang bantay ang lumapit sa kanila, Naroon si Iona na tila alam na ang pinaplano nila.
"Hindi ako makakapayag na makuha niyo si Orke, mga bulag!!! hindi niyo nakikita na wala sa amin ang tunay na panganib. Ginagamit tayo ng isang nilalang para sa kaniyang ikasasaya" wika ni Iona
"Kung ang sinasabi mo ay ang Bathalang si Emre ay nagkakamali ka, patutunayan naming sa iyong may kakayahan siyang tapusin ang digmaang ito" wika ni Lumeno
"Bulag ka nay mangmang ka pa, hindi si Emre ang sinasabi ko, kundi isang nilalang ng lumang panahon, balak niyang buuin ang pinagmulan ng lahat ng kapangyarihan, ang kakayahang gawing realidad ang isang pantasya, ang kakayahang baluktutin ang katotohanan, ang kakayahan maging isang bathala" wika ni Iona
"Hindi kita maintindihan, ang mahalaga ngayon ay makuha namin si Orke" wika ni Lumeno
Sapat na ang narinig ni Iona upang bumuhos ang napakalakas na kapangyarihan sa kaniyang katawan, nagbabago ang lupa, bumibigat ang hangin sa simpleng paglabas lamang nito ng kanyang kapangyarihan, tunay na hindi matatwaran ang kapangyarihang iyon.
Cancer! wika ni Trestal at lumabas ang isang kalasag nas tinawag ring kalasag ng mga imortal
Taurus! pumaloob sa katawan ni Obeshi ang gabay diwang si Taurus at lalo pa siyang nabiyayaan ng lakas
Aries! lumabas ang isang malaking pamaypay na may kakayahang tumawag ng apoy.
Susubukan namin siyang pigilan, kunin mo si Orke at Umalis na kayo dito! wika ni Obeshi
Akamang kukuhanin ni Lumeno si Orke ng sinugod siya ni Iona, agad namang ginamit ni Trestal si Cancer upang pigilan si Iona, isang bola ng enerhiya ang ginawa ni Iona at tumama iyon sa kalasag na si Cancer, ngunit dahil hindi ganoong kalakas ang katawan ni Trestal ay humagis siya at tumama sa pader. Pero sapat na ang panahong naibigay ni Trestal kay Lumeno upang makuha si Orke.
Nilabas niya ito ng pasilyo, patungo sa labas ng ikalwang bahagi ng kulungan. Mula sa silid ay narinig niya ang isang malakas na pagsabog, alam niyang walang kakayahan ang tatlo upang pigilan ang kapangyarihan ni Iona. dali dali silang pumunta sa silid ng Reyna upang kuhanin ang libro ni Cassiopeia. Ngunit nahuli na sila ng makitang naroon narin si Iona at hawak hawak ang libro.
"Lumeno! Pagsisisihan mo ang araw na ito kung maitakas mo ang libro, ito ang magsisimula ng pagkawasak ng mundong ito sa sandaling mabuo ang pinagmulan ng lahat ng kapangyarihan" wika ni Iona
Sinugod ni Iona si Lumeno upang bawiin si Orke, ngunit maagap si Lumeno, sinamo niya ang liwanag ng araw at pansamantalang nawalan ng paningin si Iona, nakuha nila mula rito ang libro at naitakas niya si Orke.
Susunod
Ang brilyante ng Hangin
At ang lihim ng brilyante ng puso
Napansin ng karamihan ang pagkakakilanlan ng hari na si Haring LUmeno, agad lumapit ang mga ito sa pintuan ng rehas na bakal at nagsumamong tulungan sila sa pagtakas sa impyernong lugar na iyon. Ngunit hindi ito maaaring gawin ni Lumeno, alam niyang hindi pa ito ang tamang panahon, makakagaw sila ng atensyon kung makikita ng marami na akay akay niya ang libo libong encantadang ito. Umuungol ang ilan sa pag-iyak.
Mula sa kadiliman ay may nagsalitang isang encantada
"Itigil niyo ang pakiusap na iyan, huwag ninyong gawing mahirap pa ang kalagayang ito para sa haring Lumeno, alam nating magiging pabigat tayo sa kaniya sa kondisyon nating ito, Pasasaan ba't makakalaya rin tayo, hindi pa ito ang tamang oras"
Lumapit ang encantada sa Hari, hindi niya ito lubos na nakilala, ito pala ang kapatid niyang si Galeon, Naiyak si Lumeno sa sinapit ng kapatid.
"Narito kami upang takas si Orke, kailangan namin siya upang ituro sa amin ang kinalalagyan ng aklat ng ropesiya ni Cassiopeia, naghahanda ang buong pwersa ng Davinas at Encantadia sa isang malaking labanan, at malaki ang maitutulong ng Libro ni Cassiopeia." anang Hari
"Nasa dulong parte sa gawing kanan ang kulungan ng matandang si Orke, mag-iingat kayo, nararamdaman kong malapit na ang ating tagumpay" wika ni Galeon
Agad na tinungo nila Lumeno ang dulong parte ng kulungan, dumiretso sila sa gawing kanan at isang malaking pintong gawa sa purong bakal ang tumambad sa kanila, Tinulak ni Obeshi ang pintuan, ngunit kahit siya ay nahirapan dito, kinailangan niya pang dagdagan ang kaniyang lakas upang maitulak ng tuluyan ang pintuan.
Isang hagdang pababa ang natagpuan nila, sa ibaba ay nakita nila ang isang napakalaking pasilyo, at sa isang sulok ang maliit na kulungan, naroon si orke na nakagapos ng tanikala ang leeg at paa, nagsusugat na ang mga ito, tanda ng matagal at mahigpit na pagkakatali.
Ngunit bago pa sila nakalapit ay isang bantay ang lumapit sa kanila, Naroon si Iona na tila alam na ang pinaplano nila.
"Hindi ako makakapayag na makuha niyo si Orke, mga bulag!!! hindi niyo nakikita na wala sa amin ang tunay na panganib. Ginagamit tayo ng isang nilalang para sa kaniyang ikasasaya" wika ni Iona
"Kung ang sinasabi mo ay ang Bathalang si Emre ay nagkakamali ka, patutunayan naming sa iyong may kakayahan siyang tapusin ang digmaang ito" wika ni Lumeno
"Bulag ka nay mangmang ka pa, hindi si Emre ang sinasabi ko, kundi isang nilalang ng lumang panahon, balak niyang buuin ang pinagmulan ng lahat ng kapangyarihan, ang kakayahang gawing realidad ang isang pantasya, ang kakayahang baluktutin ang katotohanan, ang kakayahan maging isang bathala" wika ni Iona
"Hindi kita maintindihan, ang mahalaga ngayon ay makuha namin si Orke" wika ni Lumeno
Sapat na ang narinig ni Iona upang bumuhos ang napakalakas na kapangyarihan sa kaniyang katawan, nagbabago ang lupa, bumibigat ang hangin sa simpleng paglabas lamang nito ng kanyang kapangyarihan, tunay na hindi matatwaran ang kapangyarihang iyon.
Cancer! wika ni Trestal at lumabas ang isang kalasag nas tinawag ring kalasag ng mga imortal
Taurus! pumaloob sa katawan ni Obeshi ang gabay diwang si Taurus at lalo pa siyang nabiyayaan ng lakas
Aries! lumabas ang isang malaking pamaypay na may kakayahang tumawag ng apoy.
Susubukan namin siyang pigilan, kunin mo si Orke at Umalis na kayo dito! wika ni Obeshi
Akamang kukuhanin ni Lumeno si Orke ng sinugod siya ni Iona, agad namang ginamit ni Trestal si Cancer upang pigilan si Iona, isang bola ng enerhiya ang ginawa ni Iona at tumama iyon sa kalasag na si Cancer, ngunit dahil hindi ganoong kalakas ang katawan ni Trestal ay humagis siya at tumama sa pader. Pero sapat na ang panahong naibigay ni Trestal kay Lumeno upang makuha si Orke.
Nilabas niya ito ng pasilyo, patungo sa labas ng ikalwang bahagi ng kulungan. Mula sa silid ay narinig niya ang isang malakas na pagsabog, alam niyang walang kakayahan ang tatlo upang pigilan ang kapangyarihan ni Iona. dali dali silang pumunta sa silid ng Reyna upang kuhanin ang libro ni Cassiopeia. Ngunit nahuli na sila ng makitang naroon narin si Iona at hawak hawak ang libro.
"Lumeno! Pagsisisihan mo ang araw na ito kung maitakas mo ang libro, ito ang magsisimula ng pagkawasak ng mundong ito sa sandaling mabuo ang pinagmulan ng lahat ng kapangyarihan" wika ni Iona
Sinugod ni Iona si Lumeno upang bawiin si Orke, ngunit maagap si Lumeno, sinamo niya ang liwanag ng araw at pansamantalang nawalan ng paningin si Iona, nakuha nila mula rito ang libro at naitakas niya si Orke.
Susunod
Ang brilyante ng Hangin
At ang lihim ng brilyante ng puso
Paunawa
Humihingi ako ng paumanhin sa matagal kong hindi pagsulat ng kuwento sa alamat ng encantadia, ang inyo pong lingkod ay naging abala sa kaliwat kanang trabaho. Lalo na ng dumating ang nakaraang magkasunod na bagyo, kung inyo po kasing maitatanong ay isa rin po akong miyembro ng Red Cross, bukod sa aking trabaho. Muli ay hinihingi ko ang paunawa ng aking mga mambabasa.
Martes, Setyembre 20, 2011
Labanan sa Setro pt 37
Sumugod si Reema sa Kaharian ng Adia, patungo kay Reyna Ferona, determinado siyang singilin ito sa kasinungalingang ginawa nito. Dumating siya sa loob ng pasilyo na walang tao kundi ang Reyna Ferona.
Ferona: At saan ka na muling naglagalag Hen. Reema, mukhang nawala muli sa isipan mong kailangang kong malaman ang bawat galaw at kilos mo.
Reema: (Malalim ang paghinga)Sabihin mong hindi kasinungalingan lamang ang mga pinagsasabi mo sa akin tungkol sa nangyari sa aking mga magulang, sabihin mong tunay ang ginawang pagtraydor sa akin ni Haring Lumeno.
Ferona: At saan mo naman narinig ang mga bagay na iyan?
Reema: hindi na importante ang bagay na iyon, ngayon sabihin mo totoo ba o hindi?
Ferona: Hindi ko rin naman matatago sa iyo ng matagal ang katotohanan, marahil ay panahon na upang malaman mo ang mga bagay na iyan, OO ang mga bagay na aking tinuran ay pawang kasinungalingan lamang, ginamit lamang kita upang pigilang matupad ang propesiya, nilinlang ko ang mga encantada sa pamamagitan ng paghahalo ng isang batang ipinanganak din noong oras na iyon, upang hindi mabuo ang mga tagapangalaga, at noong nalaman kong nasa kamay ka ni Haring Lumeno ay nangamba ako sa maaring mangyari, magpasalamat ka at hindi kita pinaslang, inisip ko kasing mas makabubuting gamitin ko ang kapangyarihan ng brilyante para sa aking tagumpay.
Isang malakas na sigaw ang isinukli ni Hen. Reema, sabay sinugod niya ng kanyang patalim ang Reyna, ngunit sa isang pitik lamang sa hangin ng Reyna ay tumilamsik si Reema. Tinawag ni Reema ang brilyante ng kadiliman, tinawag niya rin ang kanyang gabay diwa na si Ynverse. Umusal siya ng isang sumpa,
"Sa bisa ng kapangyarihang pinagkaloob sa akin,
Sa daloy ng dugong mula sa lipi ng magigiting
Ang pagdilim ng takipsilim at ang kapangyarihang hiwain ang buwan
Inuutusan kong mag-isa ang Ynverse at ang brilyante"
Mula sa pinag-isang kapangyarihan ng brilyante at ng kanyang gabay diwa ay nawasak ang pasilyo, lumitaw ang isang malahiganteng estatwang may isandaang kamay.
"Ang ikalawang baitang ng aking gabay diwa, HORUS!!!!"
Sinugod ng kanyang gabay diwa si Reyna Ferona, bawat suntok ay hindi mabilang, bawat atake ay tila naglalaho sa kadilimang unti unti ng bumabalot sa kastilyo, nagimbal ang mga nasa labas ng kastilyo, sinubukang pumasok ng ibang heneral ngunit ang dilim ay nagsisilbing harang, kamatayan ang naghihintay sa sinumang mangangahas na tawirin ang kadiliman.
Sa wakas ay isang malakas na suntok ang tumama kay Reyna Ferona, sinundan pa iyon ng hindi mabilang na sunod sunod na atake, sa huli ay bumuka ang bibig ng estatwa at mula dito ay lumabas ang isang napakalakas na itim na kapangyarihan, inakala niyang nagtagumpay na siya sa kanyang ginawang pag-atake, ngunit ng mapawi ang usok ay naroon ang Reyna nakatayo at walang kagalos galos.
Hawak na ng Reyna ngayon ang mahiwagang Setro ni Reyna Camilla, sumambit ng sumpa ang Reyna
Pakingan mo ang aking sumpa
Ang aking sumpa ay may bisa
gamit ang kapirasong setro na nagmula kay Reyna Esmeralda
Ang iyong paningin ay mawawala.
Unti unting nawala ang paningin ni Reema, naramdaman niya na lamang ang setro na bumaon sa kanyang kalamnan, bumagsak siya sa sahig, huli niyang narinig ang matutunog na halakhak ng Reyna at tuluyan na siyang nawalan ng malay.
Ferona: At saan ka na muling naglagalag Hen. Reema, mukhang nawala muli sa isipan mong kailangang kong malaman ang bawat galaw at kilos mo.
Reema: (Malalim ang paghinga)Sabihin mong hindi kasinungalingan lamang ang mga pinagsasabi mo sa akin tungkol sa nangyari sa aking mga magulang, sabihin mong tunay ang ginawang pagtraydor sa akin ni Haring Lumeno.
Ferona: At saan mo naman narinig ang mga bagay na iyan?
Reema: hindi na importante ang bagay na iyon, ngayon sabihin mo totoo ba o hindi?
Ferona: Hindi ko rin naman matatago sa iyo ng matagal ang katotohanan, marahil ay panahon na upang malaman mo ang mga bagay na iyan, OO ang mga bagay na aking tinuran ay pawang kasinungalingan lamang, ginamit lamang kita upang pigilang matupad ang propesiya, nilinlang ko ang mga encantada sa pamamagitan ng paghahalo ng isang batang ipinanganak din noong oras na iyon, upang hindi mabuo ang mga tagapangalaga, at noong nalaman kong nasa kamay ka ni Haring Lumeno ay nangamba ako sa maaring mangyari, magpasalamat ka at hindi kita pinaslang, inisip ko kasing mas makabubuting gamitin ko ang kapangyarihan ng brilyante para sa aking tagumpay.
Isang malakas na sigaw ang isinukli ni Hen. Reema, sabay sinugod niya ng kanyang patalim ang Reyna, ngunit sa isang pitik lamang sa hangin ng Reyna ay tumilamsik si Reema. Tinawag ni Reema ang brilyante ng kadiliman, tinawag niya rin ang kanyang gabay diwa na si Ynverse. Umusal siya ng isang sumpa,
"Sa bisa ng kapangyarihang pinagkaloob sa akin,
Sa daloy ng dugong mula sa lipi ng magigiting
Ang pagdilim ng takipsilim at ang kapangyarihang hiwain ang buwan
Inuutusan kong mag-isa ang Ynverse at ang brilyante"
Mula sa pinag-isang kapangyarihan ng brilyante at ng kanyang gabay diwa ay nawasak ang pasilyo, lumitaw ang isang malahiganteng estatwang may isandaang kamay.
"Ang ikalawang baitang ng aking gabay diwa, HORUS!!!!"
Sinugod ng kanyang gabay diwa si Reyna Ferona, bawat suntok ay hindi mabilang, bawat atake ay tila naglalaho sa kadilimang unti unti ng bumabalot sa kastilyo, nagimbal ang mga nasa labas ng kastilyo, sinubukang pumasok ng ibang heneral ngunit ang dilim ay nagsisilbing harang, kamatayan ang naghihintay sa sinumang mangangahas na tawirin ang kadiliman.
Sa wakas ay isang malakas na suntok ang tumama kay Reyna Ferona, sinundan pa iyon ng hindi mabilang na sunod sunod na atake, sa huli ay bumuka ang bibig ng estatwa at mula dito ay lumabas ang isang napakalakas na itim na kapangyarihan, inakala niyang nagtagumpay na siya sa kanyang ginawang pag-atake, ngunit ng mapawi ang usok ay naroon ang Reyna nakatayo at walang kagalos galos.
Hawak na ng Reyna ngayon ang mahiwagang Setro ni Reyna Camilla, sumambit ng sumpa ang Reyna
Pakingan mo ang aking sumpa
Ang aking sumpa ay may bisa
gamit ang kapirasong setro na nagmula kay Reyna Esmeralda
Ang iyong paningin ay mawawala.
Unti unting nawala ang paningin ni Reema, naramdaman niya na lamang ang setro na bumaon sa kanyang kalamnan, bumagsak siya sa sahig, huli niyang narinig ang matutunog na halakhak ng Reyna at tuluyan na siyang nawalan ng malay.
Biyernes, Setyembre 9, 2011
labanan sa setro pt 36
Nagbalik na sa kastilyo ng Davinas ang haring Ynos, pinulong niya ang mga pinuno ng bawat dibisyon, inutusan niya itong tingnan ang mga gamit pandigma at magbigay ng ulat hingil sa kung alin na ang nasa wala ng kondisyon. Dumating na rin 6 na hukom ng mataas na kapulungan, upang pagpulungan ang pinakamagandang estratehiya sa nalalapit na digmaan. Kung hindi kasi sila ang mauunang susugod sa Adia ay siguradong magigipit sila.
Ynos: Napag-alaman namin na gumagalaw na ang kalabang Adia, nakipagsabwatan ito sa sinaunang kaharian ng Etheria at nagbabalak ibangon ang 4 na heran, isa sa kanila ang may hawak ng brilyante ng kamatayan, makatutulong upang buhayin ang mga kawal ng Etheria.
Ciria(ang tanging babae sa 6 na hukom): At ano naman ang binabalak natin kasama ang encantadia?
Ynos: Gagamitin ni Haring Lumeno ang Orasyon ng Veolia upang isamo ang kawal ng Devas, at tayo naman ay ihahanda ang 100 babaylan upang buksan ang kulungan ng Cipherno.
Galapeno(ikalawang pinakamataas na hukom: Sa tingin ko'y hindi pa iyon magiging sapat. Ayon sa alamat ay may lihim na sandata ang kaharian ng Etheria, at kung hawak nila ang brilyanteng may kakayahang bumuhay sa mga patay, lalaban tayo sa isang pulutong ng mga imortal.
Hilom: Kung gayon ay anong ating magagawa.
Sulayman: Ipatawag ang 12 zodiac
mabilis pa sa isang segundo ang pagdating ng 12 kampeon ng Davinas, mga biniyayaan ng 12 gabay diwang nabibilang sa bituin.
Vesta- ang biniyayaan ng kapangyarihan ng Pisces o ng dalawang isda, hawak niya ang kakayahan ng salamin. Hindi gaya ni Aquarius kaya niyang huminga sa ilalim ng tubig.
Exo- ang may hawak sa Gemini, kaya nitong kopyahin ang lahat sa isang tao kasama na ang kapangyarihan, memorya, kahinaan at lakas.
Cletic- ang may kapangyarihan ng Sagitarius o ang mamamana, ang palaso niya ay hindi nagmimintis kahit limang bundok ang pagitan.
Mobila-ang may hawak kay Aquarius, kinokontrol niya ang tubig. Ngunit hindi gaya ng brilyante ng tubig na kayang kontolin ang lahat ng anyo ng tubig maging yelo, hamog, etc.
Agustos-ang may nagmamay-ari sa gabay diwa ng Capricorn, sinasabing may kakayahan ang Capricorn na itaas ang kakayahan ng nagmamay-ari nito.
Fantas-Ang binigyan ng gabay diwang si Scorpio, sinasabing ang Scorpio ang pinakamatanda sa 12 gabay diwa, walang nasusulat tungkol sa kakayahan nito.
Hueno- Ang nagmamay-ari sa gabay diwang si Leo na may kakayahan ng kulay ng liwanag.
Escelo_ang biniyayaan ng gabay diwang si Libra, ang tagapaghatol.
Belo- ang nagmamay-ari sa gabay diwang si Virgo, may kakayahan itong magpagaling.
Trestal- ang may hawak sa gabay diwang si Cancer, o ang utak sa 12 zodiac. may kakayahan ang cancer na maging panangalang
Obeshi-ang nabigyan ng gabay diwang si Taurus o ang lakas.
Versi-ang nbiyayaang kumontrol sa gabay diwang si Aries may kakayahang kontolin ang apoy.
Ynos: kayong 12 ay inuutusan kong pumunta sa Lireo at tulungan si Haring Lumeno sa pagpasok sa kaharian ng Adia upang bawiin ang libro ni Cassiopeia, malaki ang magiging diperensya kung nasa atin ang aklat ng Propesiya, matutulungan tayo nitong magdesisyon sa nalalapit na laban.
Ynos: Napag-alaman namin na gumagalaw na ang kalabang Adia, nakipagsabwatan ito sa sinaunang kaharian ng Etheria at nagbabalak ibangon ang 4 na heran, isa sa kanila ang may hawak ng brilyante ng kamatayan, makatutulong upang buhayin ang mga kawal ng Etheria.
Ciria(ang tanging babae sa 6 na hukom): At ano naman ang binabalak natin kasama ang encantadia?
Ynos: Gagamitin ni Haring Lumeno ang Orasyon ng Veolia upang isamo ang kawal ng Devas, at tayo naman ay ihahanda ang 100 babaylan upang buksan ang kulungan ng Cipherno.
Galapeno(ikalawang pinakamataas na hukom: Sa tingin ko'y hindi pa iyon magiging sapat. Ayon sa alamat ay may lihim na sandata ang kaharian ng Etheria, at kung hawak nila ang brilyanteng may kakayahang bumuhay sa mga patay, lalaban tayo sa isang pulutong ng mga imortal.
Hilom: Kung gayon ay anong ating magagawa.
Sulayman: Ipatawag ang 12 zodiac
mabilis pa sa isang segundo ang pagdating ng 12 kampeon ng Davinas, mga biniyayaan ng 12 gabay diwang nabibilang sa bituin.
Vesta- ang biniyayaan ng kapangyarihan ng Pisces o ng dalawang isda, hawak niya ang kakayahan ng salamin. Hindi gaya ni Aquarius kaya niyang huminga sa ilalim ng tubig.
Exo- ang may hawak sa Gemini, kaya nitong kopyahin ang lahat sa isang tao kasama na ang kapangyarihan, memorya, kahinaan at lakas.
Cletic- ang may kapangyarihan ng Sagitarius o ang mamamana, ang palaso niya ay hindi nagmimintis kahit limang bundok ang pagitan.
Mobila-ang may hawak kay Aquarius, kinokontrol niya ang tubig. Ngunit hindi gaya ng brilyante ng tubig na kayang kontolin ang lahat ng anyo ng tubig maging yelo, hamog, etc.
Agustos-ang may nagmamay-ari sa gabay diwa ng Capricorn, sinasabing may kakayahan ang Capricorn na itaas ang kakayahan ng nagmamay-ari nito.
Fantas-Ang binigyan ng gabay diwang si Scorpio, sinasabing ang Scorpio ang pinakamatanda sa 12 gabay diwa, walang nasusulat tungkol sa kakayahan nito.
Hueno- Ang nagmamay-ari sa gabay diwang si Leo na may kakayahan ng kulay ng liwanag.
Escelo_ang biniyayaan ng gabay diwang si Libra, ang tagapaghatol.
Belo- ang nagmamay-ari sa gabay diwang si Virgo, may kakayahan itong magpagaling.
Trestal- ang may hawak sa gabay diwang si Cancer, o ang utak sa 12 zodiac. may kakayahan ang cancer na maging panangalang
Obeshi-ang nabigyan ng gabay diwang si Taurus o ang lakas.
Versi-ang nbiyayaang kumontrol sa gabay diwang si Aries may kakayahang kontolin ang apoy.
Ynos: kayong 12 ay inuutusan kong pumunta sa Lireo at tulungan si Haring Lumeno sa pagpasok sa kaharian ng Adia upang bawiin ang libro ni Cassiopeia, malaki ang magiging diperensya kung nasa atin ang aklat ng Propesiya, matutulungan tayo nitong magdesisyon sa nalalapit na laban.
Biyernes, Setyembre 2, 2011
Labanan sa setro pt 35
Nagpatuloy sa paglalakbay ang grupo ni Andoras patungong sa himlayan ni Amihan. Paminsan minsan ay humihinto sila nag-aalala sila sa kalagayan ni Qiero, mas mainam na hindi nila itulad sa kanila ang binata na sanay sa paglalakbay. Sa kanilang paglalakbay ay dumaan sila sa gubat ng Plasedioum ang gubat na sinasabing palaruan ng mga banal na diwata, naramdaman nila ang malakas na presensiya ng buhay at kapangyarihan sa lugar na iyon, naramdaman din nilang unti unting bumabalik ang lakas nila mula sa pagod sa paglalakbay, tunay ngang mahiwaga ang gubat na ito.
Nagdesisyon silang magpahingang muli sa lugar na iyon at bawiin ang kanilang lakas, mas makabubuti ring mag tabi muli sila ng mga magagamit sa kanilang muling paglalakbay gaya ng pagkain, nagdesisyon silang maghiwa-hiwalay, si Andoras at Ccelestiya ay maghahanap ng makakain, si Ravenum at Adwayan ay gagawa ng pansamantala nilang mapagpapahingahan, kasama na ang mga gatong ng kahoy na gagamiting pang-apoy, si Qiero at Onestes ay nagdesisyong humanap ng malinis na tubig.
Nagkaroon ng kaunting pag-uusap si Onestes at Qiero, noong una pa man ay naghihinala na si Onestes rito, ang damit na suot nito ay gawa sa isang pinong hibla, at hindi suot ng isang karaniwang encantada, kung totoo man ang sinasabi nito na tumakas sila mula sa Adia, ay marahil mula ito sa isang mataas na angkan.
Onestes: Natutuwa ako at nakaligtas ka mula sa pag-atake ng Adia, marahil ay nakipag-laban ka ng husto sa kanila.
Qiero: OO, at ng malaman kong wala naman pala akong laban ay tumakas na lamang ako.
Onestes: Mabuti at hindi namantsahan ng dugo o nasira man lamang ang iyon saplot mula sa pakikipaglaban.
Qiero: Ngayon ko lamang napansin ang bagay na iyan, matapos mong sabihin.(Nakatanaw si Qiero ng isang ilog at nagdesisyon silang doon kumuha ng tubig.)
(Alam ni Onestes na nagsisinungaling si Qiero, alam rin niya ang alamat ng lugar na iyon, sinigurado niyang silang dalawa ni Qiero ang maghahanap ng tubig upang madala niya ito sa ilog ng katotohanan at malaman niya ang lahat ng tungkol dito.
Tumakbo patungong ilog si Qiero, nagmadali itong lumayo kay Onestes dahil napansin niyang tila nagdududa na ito sa kanya. Aktong kukuha sana ng tubig si Qiero mla sa Ilog ng biglang lamunin siya ng tubig, nilubog patungong ilalim ng ilog, nawalan siya pansamantala ng malay sa nangyari, nagsing siyang nasa ilalim ng tubig, nagpumiglas siya sa takot na baka mamatay siya, ngunit isang boses ang nagsalit at sinabing huminahon siya dahil nakakahinga sila sa tubig.
Hinanap ni Qiero ang pinagmulan ng boses, mula sa isang direksyon ay nakita niya ang isang encantada na nakabalot ang mukha, nagliliwanag ito.
Estranghero: Reema, bakit hindi mo tingnan ang kalunos lunos mong kalagayan, nakakaawa ka.
Qiero/Reema: Sino ka at bakit alam mo kung sino ako.
Estranghero: Narito ka sa ilog ng katotohanan, walang saysay itago ang nilalaman ng puso. Hayaan mong ipakita ko ang bagay na gumugulo sa isipan mo.
Qiero: Walang gumugulo sa isipan ko!
Estranghero: tulad ng sinabi ko walang saysay na ikubli ang nilalaman ng puso mo, Mula ng makita mo ang mga encantadang yaon ay nagtanong ka na sa isipan mo kung bakit ka pinapakitahan ng maganda ng mga kalaban. Matagal mo na dapat naisakatuparan ang binabalak mong pagpaslang sa kanila kung wala talagang gumugulo sa isipan mo.
Qiero/Reema: Pakawalan mo ako dito at tatapusin ko sila.
Estranghero: Makakakawala ka dito kung wala ng katanungan na bumabagabag sa isipan mo. Manood ka sa ipapakita ko
Mula sa mga tubig ay nabuo ang imahe ng nakaraan na pilit sanang kinakalimutan ni Qiero.
Nakita niya ang isang gabing dumating ang malakas na unos, na kasabay ng kaniyang pagkapanganak, Ang kulay gintong bigis na nasa kanyang dibdib ang nagpahiwatig na siya ang sanggol na nabuo sa imahe, Narinig niya ang kanyang mga magulang na nagdesisyong tumakas at dalhin siya sa kabundukan ng Ignarus at doon sila mamuhay, nais nilang bigyan ng normal na pamumuhay ang kanilang anak, ngunit ng 3 taon na siya ay pinatay ang mga ito ng isang nilalang, ngunit hindi niya kilala kung sino.
Natagpuan siya ng encantadang nagpakilala sa kaniya bilang si Lumeno, ginabayan siya nito mula sa kaniyang paglaki, at tinuring niya itong ama-amain, mabait sa kaniya ang nilalang na ito. Hindi pa rin niya makakalimutan ang panahong nakita ni Lumeno ang kanyang bigis na kulay ginto, dinala siya ni Lumeno sa lugar na maliwanag at mula doon ay nag pakita ang isang magandang diwata, na nagbigay sa kanya ng brilyante ng liwanag.
12 taon na siya ng habulin sila ni Lumeno ng mga puwersa ng Adia, sa kanilang pagtakas ay nahiwalay siya kay Lumeno at nahuli sila ng Adia.
Hinarap siya ng kawal kay Reyna Ferona, sinubukan niyang lumaban gamit ang paraang tinuro sa kanya ni Lumeno, ngunit nagapi siya, dahil musmos pa lamang ay nagdesisyon siyang gamitin ang brilyante ng liwanag, Namangha ang Reyna sa nakitang ang brilyante ay pagmamay-ari na ng isang bata, natakot ang ilan na baka matupad ang propesiya sa aklat ni Cassiopeia.
Reema: hindi ako hahayaang maging alipin dito ni Lumeno.
Ferona: Lumeno ang sinasabi mo ba'y ang haring Lumeno? Nasaan na siya iniwan ka niya upang madakip ng aking mga sundalo.
Reema: Hindi totoo yan!
Ferona: Manood ka!( inutusan ni Reyna Ferona ang setro na ipakita kay Reema ang nais ng Reyna, at nakita niya ang mas mainam pang palabas kesa sa inaasahan niya)
Pinakita ng setro ang pagkamatay ng kaniyang mga magulang nakagagawan ni Lumeno, at pinakita rin dito na ibinenta ni Lumeno ang bata sa Adia.
Ferona: Nakita mo na pinaglaruan ka lamang ng mga encantada, nakita nilang mataas ang magiging presyo mo, pinatay ni Lumeno ang mga magulang mo upang mapasakanya ka, alam na niya marahil ang potensiyal mo kaya ka niya kinuha.
Ngunit mabuti na lamang at nakita kita, hindi na muli mangyayari sa iyo ang mga bagay na iyon, kukupkupin kita at itututring na isang Adia.
Sumigaw sa galit si Reema, nagdilim ang paligid, at ang brilyante ng liwanag ay nabalot ng dilim, mula noon ay sumupa na si Reemang papaslangin at ibabagsak anglahing encantada. Mula rin noon ay nakasiguro si Ferona na hindi magkakatotoo ang propesiya ni Cassiopeia.
Biglang nawala ang imahe na gawa mula sa tubig,
Reema/Qiero: at anong nais mong ipahiwatig, huwag kang mag-alala hinid ko makalilimutan ang pangyayaring iyan, hindi hangat humihinga ang lhing encantada.
Estranghero: Mas makabubuting huwag ka munang magsalita hangat hindi mo pa nakikita ang katotohanan.
Mula sa tubig ay nabuo uli ang mga imahe, nakita niyang ang tunay na pumatay sa kaniyang mga magulang ay isang magnanakaw, na sinubukang kunin ang salapi ng mag-asawa, hindi pumayag ang mag-asawa dahil kailangnan nila iyon para sa kanilang anak.
Nakita niya rin na binalak ni Lumeno na humiwalay sa kanila upang mailigtas siya, alam ni Lumeno na siya ang hinahabol ng mga Adian, mawawala ang atensyon nila kay Reema kung hihiwalay siya dito, at magiging ligtas ang bata, hindi sila nagkaanak ni Helmechia, marahil ay si Reema na ang katotohanan ng hiling niyang magkaanak. Marahilay iyon ang tugon ni Emre at hindi niya hahayaang madamay sa gulo ito.
Nakita rin niya sa imahe ang kasinungalingan ni Reyna Ferona mula sa kaniya at ng setro nito.
Hindi alam ni Reema ang gagawin, binalot siya ng kadiliman at umahon mula sa ilog ng katotohanan, kitang kita iyon ni Onestes, ang dilim na bumalot kay Reema, naglaho na parang bula si Reema, determinado siyang pagbayarin ang mga nagkasala sa kanya.
SUSUNOD:
ang 12 singsing ng zodiac, ang kapangyarihang pinagkaloob ni Emre sa Davinas
Nagdesisyon silang magpahingang muli sa lugar na iyon at bawiin ang kanilang lakas, mas makabubuti ring mag tabi muli sila ng mga magagamit sa kanilang muling paglalakbay gaya ng pagkain, nagdesisyon silang maghiwa-hiwalay, si Andoras at Ccelestiya ay maghahanap ng makakain, si Ravenum at Adwayan ay gagawa ng pansamantala nilang mapagpapahingahan, kasama na ang mga gatong ng kahoy na gagamiting pang-apoy, si Qiero at Onestes ay nagdesisyong humanap ng malinis na tubig.
Nagkaroon ng kaunting pag-uusap si Onestes at Qiero, noong una pa man ay naghihinala na si Onestes rito, ang damit na suot nito ay gawa sa isang pinong hibla, at hindi suot ng isang karaniwang encantada, kung totoo man ang sinasabi nito na tumakas sila mula sa Adia, ay marahil mula ito sa isang mataas na angkan.
Onestes: Natutuwa ako at nakaligtas ka mula sa pag-atake ng Adia, marahil ay nakipag-laban ka ng husto sa kanila.
Qiero: OO, at ng malaman kong wala naman pala akong laban ay tumakas na lamang ako.
Onestes: Mabuti at hindi namantsahan ng dugo o nasira man lamang ang iyon saplot mula sa pakikipaglaban.
Qiero: Ngayon ko lamang napansin ang bagay na iyan, matapos mong sabihin.(Nakatanaw si Qiero ng isang ilog at nagdesisyon silang doon kumuha ng tubig.)
(Alam ni Onestes na nagsisinungaling si Qiero, alam rin niya ang alamat ng lugar na iyon, sinigurado niyang silang dalawa ni Qiero ang maghahanap ng tubig upang madala niya ito sa ilog ng katotohanan at malaman niya ang lahat ng tungkol dito.
Tumakbo patungong ilog si Qiero, nagmadali itong lumayo kay Onestes dahil napansin niyang tila nagdududa na ito sa kanya. Aktong kukuha sana ng tubig si Qiero mla sa Ilog ng biglang lamunin siya ng tubig, nilubog patungong ilalim ng ilog, nawalan siya pansamantala ng malay sa nangyari, nagsing siyang nasa ilalim ng tubig, nagpumiglas siya sa takot na baka mamatay siya, ngunit isang boses ang nagsalit at sinabing huminahon siya dahil nakakahinga sila sa tubig.
Hinanap ni Qiero ang pinagmulan ng boses, mula sa isang direksyon ay nakita niya ang isang encantada na nakabalot ang mukha, nagliliwanag ito.
Estranghero: Reema, bakit hindi mo tingnan ang kalunos lunos mong kalagayan, nakakaawa ka.
Qiero/Reema: Sino ka at bakit alam mo kung sino ako.
Estranghero: Narito ka sa ilog ng katotohanan, walang saysay itago ang nilalaman ng puso. Hayaan mong ipakita ko ang bagay na gumugulo sa isipan mo.
Qiero: Walang gumugulo sa isipan ko!
Estranghero: tulad ng sinabi ko walang saysay na ikubli ang nilalaman ng puso mo, Mula ng makita mo ang mga encantadang yaon ay nagtanong ka na sa isipan mo kung bakit ka pinapakitahan ng maganda ng mga kalaban. Matagal mo na dapat naisakatuparan ang binabalak mong pagpaslang sa kanila kung wala talagang gumugulo sa isipan mo.
Qiero/Reema: Pakawalan mo ako dito at tatapusin ko sila.
Estranghero: Makakakawala ka dito kung wala ng katanungan na bumabagabag sa isipan mo. Manood ka sa ipapakita ko
Mula sa mga tubig ay nabuo ang imahe ng nakaraan na pilit sanang kinakalimutan ni Qiero.
Nakita niya ang isang gabing dumating ang malakas na unos, na kasabay ng kaniyang pagkapanganak, Ang kulay gintong bigis na nasa kanyang dibdib ang nagpahiwatig na siya ang sanggol na nabuo sa imahe, Narinig niya ang kanyang mga magulang na nagdesisyong tumakas at dalhin siya sa kabundukan ng Ignarus at doon sila mamuhay, nais nilang bigyan ng normal na pamumuhay ang kanilang anak, ngunit ng 3 taon na siya ay pinatay ang mga ito ng isang nilalang, ngunit hindi niya kilala kung sino.
Natagpuan siya ng encantadang nagpakilala sa kaniya bilang si Lumeno, ginabayan siya nito mula sa kaniyang paglaki, at tinuring niya itong ama-amain, mabait sa kaniya ang nilalang na ito. Hindi pa rin niya makakalimutan ang panahong nakita ni Lumeno ang kanyang bigis na kulay ginto, dinala siya ni Lumeno sa lugar na maliwanag at mula doon ay nag pakita ang isang magandang diwata, na nagbigay sa kanya ng brilyante ng liwanag.
12 taon na siya ng habulin sila ni Lumeno ng mga puwersa ng Adia, sa kanilang pagtakas ay nahiwalay siya kay Lumeno at nahuli sila ng Adia.
Hinarap siya ng kawal kay Reyna Ferona, sinubukan niyang lumaban gamit ang paraang tinuro sa kanya ni Lumeno, ngunit nagapi siya, dahil musmos pa lamang ay nagdesisyon siyang gamitin ang brilyante ng liwanag, Namangha ang Reyna sa nakitang ang brilyante ay pagmamay-ari na ng isang bata, natakot ang ilan na baka matupad ang propesiya sa aklat ni Cassiopeia.
Reema: hindi ako hahayaang maging alipin dito ni Lumeno.
Ferona: Lumeno ang sinasabi mo ba'y ang haring Lumeno? Nasaan na siya iniwan ka niya upang madakip ng aking mga sundalo.
Reema: Hindi totoo yan!
Ferona: Manood ka!( inutusan ni Reyna Ferona ang setro na ipakita kay Reema ang nais ng Reyna, at nakita niya ang mas mainam pang palabas kesa sa inaasahan niya)
Pinakita ng setro ang pagkamatay ng kaniyang mga magulang nakagagawan ni Lumeno, at pinakita rin dito na ibinenta ni Lumeno ang bata sa Adia.
Ferona: Nakita mo na pinaglaruan ka lamang ng mga encantada, nakita nilang mataas ang magiging presyo mo, pinatay ni Lumeno ang mga magulang mo upang mapasakanya ka, alam na niya marahil ang potensiyal mo kaya ka niya kinuha.
Ngunit mabuti na lamang at nakita kita, hindi na muli mangyayari sa iyo ang mga bagay na iyon, kukupkupin kita at itututring na isang Adia.
Sumigaw sa galit si Reema, nagdilim ang paligid, at ang brilyante ng liwanag ay nabalot ng dilim, mula noon ay sumupa na si Reemang papaslangin at ibabagsak anglahing encantada. Mula rin noon ay nakasiguro si Ferona na hindi magkakatotoo ang propesiya ni Cassiopeia.
Biglang nawala ang imahe na gawa mula sa tubig,
Reema/Qiero: at anong nais mong ipahiwatig, huwag kang mag-alala hinid ko makalilimutan ang pangyayaring iyan, hindi hangat humihinga ang lhing encantada.
Estranghero: Mas makabubuting huwag ka munang magsalita hangat hindi mo pa nakikita ang katotohanan.
Mula sa tubig ay nabuo uli ang mga imahe, nakita niyang ang tunay na pumatay sa kaniyang mga magulang ay isang magnanakaw, na sinubukang kunin ang salapi ng mag-asawa, hindi pumayag ang mag-asawa dahil kailangnan nila iyon para sa kanilang anak.
Nakita niya rin na binalak ni Lumeno na humiwalay sa kanila upang mailigtas siya, alam ni Lumeno na siya ang hinahabol ng mga Adian, mawawala ang atensyon nila kay Reema kung hihiwalay siya dito, at magiging ligtas ang bata, hindi sila nagkaanak ni Helmechia, marahil ay si Reema na ang katotohanan ng hiling niyang magkaanak. Marahilay iyon ang tugon ni Emre at hindi niya hahayaang madamay sa gulo ito.
Nakita rin niya sa imahe ang kasinungalingan ni Reyna Ferona mula sa kaniya at ng setro nito.
Hindi alam ni Reema ang gagawin, binalot siya ng kadiliman at umahon mula sa ilog ng katotohanan, kitang kita iyon ni Onestes, ang dilim na bumalot kay Reema, naglaho na parang bula si Reema, determinado siyang pagbayarin ang mga nagkasala sa kanya.
SUSUNOD:
ang 12 singsing ng zodiac, ang kapangyarihang pinagkaloob ni Emre sa Davinas
Linggo, Agosto 28, 2011
Sulat mula sa may akda
Humihingi ako ng paumanhin sa aking mga mambabasa, ngayong lingo ay hindi ako makapagpopost ng bagong artikulo upang bigyang pugay ang araw ng mga bayani at ang pagtatapos ng ramadan.
(Sa madaling sabi)Mag-eenjoy ako sa long weekend na to! Walang update dahil magbabakasyon ako!
(Sa madaling sabi)Mag-eenjoy ako sa long weekend na to! Walang update dahil magbabakasyon ako!
Martes, Agosto 23, 2011
Labanan sa setro PT 34
Dumating si Liyebres sa lumang kastilyo ng Lireo, Itinayo itong muli gamit ang kapangyarihan ni Haring Lumeno, malayo ang lugar na ito sa kinasasakupan ni Reyna Ferona, nadatnan ni Liyebres na abala ang lahat, naghahanda sa isang malaking pulong na gaganapin kasama ang kaharian ng Davinas. (Matatandaag nagkaroon ng hidwaan ang dalawang kaharian matapos ang labanan sa matapos ang digmaan sa matayog na kastilyo ng Davinas, ngunit nagkaroon ng kasunduan ang dalawa na ibagsak ang kastilyo ng Adia, dahil sa nabalitaan ng Davinas ang plano nito)
Hindi nag-aksaya ng panahon si Liyebres, tinungo niya si Reyna Raflesia at agad ibinahagi ang nakalap na balita.
"Naghahanda na sa isang malaking digmaan ang Adia, balak nilang ibangon ang kaharian ng Etheria at ang 4 na Heran gamit ang kapangyarihan ng sinasabing katawang lupa ng huwad na bathalang si Ether" ani Liyebres
"Tatapatan natin ang puwersang iyon ng atingkapangyarihan at ng kaharian ng Davinas" wika ni Ferona
"Ngunit ang tantiya ko sa magiging kabuuan ng kanilang mga kawal ay sa higit isangdaang libo at sa atin kasama na ang davinas ay higit 80 libo lamang" pagaalala ni Liyebres
"Gagamitin ko ang orasyon ng Veolia" wika ni Haring Lumeno
"Orasyon ng Veolia? Ngayon ko lamang ata narinig ang orasyon na iyan" tanong ni Raflesia
"Isa ito sa nawalang orasyon ng lumang panahon, sinasamo nito ang mga kawal ng Devas, ngunit nangangailangan ito ng ilang kondisyon bago maisakatuparan ang orasyon" paliwanag ni Lumeno
"Ano ang mga kondisyon?" tanong ni Liyebres
"Ang piraso ng luha ni Emre, sa kabuuan ay may 5 piraso ng luha na bubuo sa susi ng Mulukaru na sumasamo sa kawal ng Devas sa aking matagal na paglalakbay ay natipon ko na ang 4 sa limang luha, ang huling luha ay sinasabing sinama ni Cassiopeia sa loob ng kanyang libro" ani Lumeno
"Ngunit nasa mga Adia ang libro ni Cassiopeia" saad ni Raflesia
"Kailangan nating mabawi ang libro kasama na ang babaylang si Orke, tanging siya ang nakakaintindi ng libro ni Cassopeia, marahil ay maiintindihan niya kung paano makukuha sa loob ng libro ang huling patak ng luha ni Emre" saad ni Lumeno
Bumukas ang pinto ng pasilyo ng kastilyo.
"Paumanhin po mahal na Hari at Reyna, ang Hari kasama na ang kinatawan ng Davinas ay dumating na" wika ng kawal
"Salamat sa impormasyon kawal, ihanda na ang silid na pagpupulungan, Liyebres sumama ka sa amin sa pulong na ito, bigyan mo kami ng impormasyon hingil sa pinakabago tungkol sa mga tagapag-ligtas" ani Raflesia
Tumungo agad-agad ang 3 sa silid na pagpupulungan, narito ang Hari ng Davinas kasama na ang 2 niyang tagapagbantay at 2 kinatawan.
"Maligayang pagdating sa Lireo Haring Ynos" ani Lumeno
"Matagal ko ng pinangarap na makatuntong sa kahariang tinahanan ng maalamat nating ninuno, at ngayong nadatnan ko na ay tila nananaginip pa rin ako" wika ni Ynos
"Ang mga haligi ng kastilyong ito ay naging saksi sa maaalamat na digmaan, pinrotektahan nito ang mga encantadang nanahan dito, at muli ay hihilingi natin sa mga pader nito na muli tayong protektahan sa nalalapit na digmaan" wika ni Raflesia
"Nakarating sa aming impormasyon ang tangakang pagsakop ng Adia sa dulong hilaga ng bayan ng Davinas at hindi kami makapapayag na muli itong mangyari, hindi sana siya nagiging ganito kalakas kung hindi lamang dahil sa setro ni Reyna Camilla" anang isang kinatawang nagngangalang Igneel
"At hindi rin sana sila magkakaroon ng lakas ng loob na lumaban kng hindi lamang sila kinupkop ng Davinas" ani Liyebres
"Sheda!! narito tayo upang pagusapan ang digmaan laban sa Adia hindi ang pagtalunan kung kaninong kasalanan ang mga pangyayari, ang matatalo sa digmaan ang magiging mali at ang mananalo ang tama" wika ni Raflesia
"Tama siya, sa ngayon ay wala pang tama o mali sa nagaganap, may dahilan sila upang lumaban at may sariling dahilan din ang ating lahi, kung sino ang wasto ay kukumpirmahin matapos ang digmaan" wika ni Ynos
"Mahal na haring Ynos, nakakaramdam ako ng isang kakaibang kapangyarihan sa paligid, isang sinaunang puwersa" wika ng isa sa mga tagapagbantay ni Ynos
"Isang sinaunang nilalang sa paligid? Marahil ay binabantayan tayo ng ating mga ninuno sa mga guhong ito, hindi ba't magandang pangitain ang bagay na iyon?" wika ni Liyebres
"Hindi isang encantada ang nararamdaman ko, isang kakaibang nilalang ngunit unti unti na itong nawala, marahil ay nalaman nitong napansin natin siya" wikang muli nito.
"Ipatawag ang mga kawal, at sabihing halughugin ang bawat sulok ng kastilyo, dalhin dito ang nakikitang kahinahinala" utos ni Haring Lumeno
"Hindi kaya natupad na ang binabalak ng Adia" wika ni Liyebres
"Anong balak ng Adia ang sinasabi mo" tanong ni Igneel
"Nasa kamay na ng Adia ang sinasabing katawang tao ng bathalang Ether, at kung hindi ako nagkakamali ay binabalak nilang ibangon ang kaharian ng Etheria." wika ni Raflesia
"Plano naming isamo ang kawal ng Devas upang tapatan ang pwersa ng Etheria" wika ni Lumeno
"Hindi iyon magiging sapat, iapatawag ko ang isang daang babaylan ng Davinas upang pakawalan sa kanilang pagkakahimlay ang mga halimaw ng Cipherno.
"Ang mga halimaw ng sinaunang panahon?...............
Susunod:
Ang ilog ng katotohanan
Isang malaking kasinungalinan ng Adia sa brilyante ng liwanag
Hindi nag-aksaya ng panahon si Liyebres, tinungo niya si Reyna Raflesia at agad ibinahagi ang nakalap na balita.
"Naghahanda na sa isang malaking digmaan ang Adia, balak nilang ibangon ang kaharian ng Etheria at ang 4 na Heran gamit ang kapangyarihan ng sinasabing katawang lupa ng huwad na bathalang si Ether" ani Liyebres
"Tatapatan natin ang puwersang iyon ng atingkapangyarihan at ng kaharian ng Davinas" wika ni Ferona
"Ngunit ang tantiya ko sa magiging kabuuan ng kanilang mga kawal ay sa higit isangdaang libo at sa atin kasama na ang davinas ay higit 80 libo lamang" pagaalala ni Liyebres
"Gagamitin ko ang orasyon ng Veolia" wika ni Haring Lumeno
"Orasyon ng Veolia? Ngayon ko lamang ata narinig ang orasyon na iyan" tanong ni Raflesia
"Isa ito sa nawalang orasyon ng lumang panahon, sinasamo nito ang mga kawal ng Devas, ngunit nangangailangan ito ng ilang kondisyon bago maisakatuparan ang orasyon" paliwanag ni Lumeno
"Ano ang mga kondisyon?" tanong ni Liyebres
"Ang piraso ng luha ni Emre, sa kabuuan ay may 5 piraso ng luha na bubuo sa susi ng Mulukaru na sumasamo sa kawal ng Devas sa aking matagal na paglalakbay ay natipon ko na ang 4 sa limang luha, ang huling luha ay sinasabing sinama ni Cassiopeia sa loob ng kanyang libro" ani Lumeno
"Ngunit nasa mga Adia ang libro ni Cassiopeia" saad ni Raflesia
"Kailangan nating mabawi ang libro kasama na ang babaylang si Orke, tanging siya ang nakakaintindi ng libro ni Cassopeia, marahil ay maiintindihan niya kung paano makukuha sa loob ng libro ang huling patak ng luha ni Emre" saad ni Lumeno
Bumukas ang pinto ng pasilyo ng kastilyo.
"Paumanhin po mahal na Hari at Reyna, ang Hari kasama na ang kinatawan ng Davinas ay dumating na" wika ng kawal
"Salamat sa impormasyon kawal, ihanda na ang silid na pagpupulungan, Liyebres sumama ka sa amin sa pulong na ito, bigyan mo kami ng impormasyon hingil sa pinakabago tungkol sa mga tagapag-ligtas" ani Raflesia
Tumungo agad-agad ang 3 sa silid na pagpupulungan, narito ang Hari ng Davinas kasama na ang 2 niyang tagapagbantay at 2 kinatawan.
"Maligayang pagdating sa Lireo Haring Ynos" ani Lumeno
"Matagal ko ng pinangarap na makatuntong sa kahariang tinahanan ng maalamat nating ninuno, at ngayong nadatnan ko na ay tila nananaginip pa rin ako" wika ni Ynos
"Ang mga haligi ng kastilyong ito ay naging saksi sa maaalamat na digmaan, pinrotektahan nito ang mga encantadang nanahan dito, at muli ay hihilingi natin sa mga pader nito na muli tayong protektahan sa nalalapit na digmaan" wika ni Raflesia
"Nakarating sa aming impormasyon ang tangakang pagsakop ng Adia sa dulong hilaga ng bayan ng Davinas at hindi kami makapapayag na muli itong mangyari, hindi sana siya nagiging ganito kalakas kung hindi lamang dahil sa setro ni Reyna Camilla" anang isang kinatawang nagngangalang Igneel
"At hindi rin sana sila magkakaroon ng lakas ng loob na lumaban kng hindi lamang sila kinupkop ng Davinas" ani Liyebres
"Sheda!! narito tayo upang pagusapan ang digmaan laban sa Adia hindi ang pagtalunan kung kaninong kasalanan ang mga pangyayari, ang matatalo sa digmaan ang magiging mali at ang mananalo ang tama" wika ni Raflesia
"Tama siya, sa ngayon ay wala pang tama o mali sa nagaganap, may dahilan sila upang lumaban at may sariling dahilan din ang ating lahi, kung sino ang wasto ay kukumpirmahin matapos ang digmaan" wika ni Ynos
"Mahal na haring Ynos, nakakaramdam ako ng isang kakaibang kapangyarihan sa paligid, isang sinaunang puwersa" wika ng isa sa mga tagapagbantay ni Ynos
"Isang sinaunang nilalang sa paligid? Marahil ay binabantayan tayo ng ating mga ninuno sa mga guhong ito, hindi ba't magandang pangitain ang bagay na iyon?" wika ni Liyebres
"Hindi isang encantada ang nararamdaman ko, isang kakaibang nilalang ngunit unti unti na itong nawala, marahil ay nalaman nitong napansin natin siya" wikang muli nito.
"Ipatawag ang mga kawal, at sabihing halughugin ang bawat sulok ng kastilyo, dalhin dito ang nakikitang kahinahinala" utos ni Haring Lumeno
"Hindi kaya natupad na ang binabalak ng Adia" wika ni Liyebres
"Anong balak ng Adia ang sinasabi mo" tanong ni Igneel
"Nasa kamay na ng Adia ang sinasabing katawang tao ng bathalang Ether, at kung hindi ako nagkakamali ay binabalak nilang ibangon ang kaharian ng Etheria." wika ni Raflesia
"Plano naming isamo ang kawal ng Devas upang tapatan ang pwersa ng Etheria" wika ni Lumeno
"Hindi iyon magiging sapat, iapatawag ko ang isang daang babaylan ng Davinas upang pakawalan sa kanilang pagkakahimlay ang mga halimaw ng Cipherno.
"Ang mga halimaw ng sinaunang panahon?...............
Susunod:
Ang ilog ng katotohanan
Isang malaking kasinungalinan ng Adia sa brilyante ng liwanag
Miyerkules, Agosto 17, 2011
labanan sa setro pt 33
Nagpatuloy sila sa paglalakbay, wala silang ideya kung saan makikita ang kastilyo ni Haring Ybrahim, magbabakasakali silang sa kastilyo rin ni Reyna Amihan matatagpuan ang brilyanteng yaon, sa kadahilanang si Amihan ang naka-isang dibdib ng Hari.
Nagdesisyon si Liyebres na humiwalay muna sa grupo at tumungo papunta sa kinaroroonan nila Reyna Raflesia.
Samantala sa Adia...
Nakarating na sa palasyo sila Reyna Ferona, ipinatawag niya ang kanyang mga natitirang heneral, ngunit tulad ng dati ay hirap pa rin siyang pasunurin ang isa sa kanyang mga heneral si Hen. Reema.
"Nasaan ang Heneral ng ika-lawang debisyon?" tanong ni Reyna Ferona
"May mahalaga daw pong dapat gawin ang heneral" wika ng isang Adia na tumayong kapalit ni Hen. Reema pansamantala.
"Ang pachneang heneral na iyon, sumasakit na talaga ang ulo ko sa kanya, hindi bale, hindi na importante ang bagay na iyon, Narito nga pala ang bagong heneral, siya ang papalit sa upuang binakante ni Jugo ipinakikilala ko si Iona" anang Reyna
"At ano naman ang gagawin natin sa iba pang bakanteng upuan ng heneral?" tanong ni Heneral Caleb
Tumayo si Iona at nagpaliwanag
"Gagamitin ko ang isa sa mga pinagbabawal na paraan, na nangangailangan ng buhay na katawan ng isang maharlika, narinig kong marami ang nakatira sa ating bilanguan" wika ni Iona
"At ano naman ang binabalak mo?" tanong naman ni Dobleras
"Bubuhayin ko ang 4 na Hera ng unang panahon at gamit ang kanilang gabay diwa ibabangon namin ang 4 na Heran ng Etheria" pagmamalaking sabi ni Iona
"Ngunit iba ang bathalang sinamba ng Etheria, ayon sa alamat ay si Ether ang sinamba ninyong panginoon" pagtutol ni Dobleras
"Ang Bathalang Ether ay ipinatapon sa lupa matapos ang digmaan, kung naniniwala ka sa alamt ay nakikipag-usap ka ngayon sa kanyang katawang lupa" ani Ferona
"Titipunin natin ang lahat ng bilangong encantada, ilalagay sa unang depensa ng digmaan, at tayo'y manonood sa pagpapatayan ng magkaparehong lahi" dagdag pa ni Ferona
"Paano kung mag-aklas sila?" tanong ni Caleb
"Gagamitin ni Heneral Ciero ang kanyang gabay diwa, at ang lahat ng magtaksil ay makikitlan ng buhay" sabay taw ni Ferona
................
Sa paglalakbay naman ng 5 ay natigilan sila sa isang walang malay na lalake sa kanilang daan. Huminto sila at tinulungan ang nilalang.
"Anong nangyari sa iyo bakit ka nandito at nag-iisa?" tanong ni Ravenum
"Ang ngalan ko ay Qiero, lumipad kami ng aking mga maglang patungo dito sapagkat hinahabol kami ng mga Adia, sa kasamang palad ay nagkahiwalay hiwalay kami at ako nga ay napunta dito" ani Qiero
"Hangang saan ba ang kasamaan ng ng mga Adia" galit na wika ni Adwayan
"Siguro ay sumama ka muna sa amin, marahil ay naroon ang pamilya mo sa ugar ng mga encantada, matapos ang aming paglalakbay ay balak din naming pumunta roon, delikado kung ikaw lamang mag-isa dito" ani Celestiya
"Salamat at napakabuti ninyo, kahit hindi niyo ako kilala ay tinulungan niyo ako" wika ni Qiero
"Kahit na sino kung nangangailangan ng tulong ay dapat tulungan" ani Andoras
"Heto ang inumin at pagkain kailangan mong bawiin muna ang lakas mo bago tayo magpatuloy sa paglalakbay" wika ni Onestes
"Paumanhin at tila naging pabigat pa ako sa paglalakbay niyo" saad ni Qiero
"Huwag kang mag-alala, malayo na rin naman ang aming nilakbay, at sa tingin ko ay kailangan na namin ng pahinga, at kaw rin huwag mo kaming intindihin masaya kami at nakaligtas ka" wika ni Onestes
Nagulat si Qiero sa kabutihang pinakita ng 5 sa kanya. Minasdan niya ang 5 na nagpapahinga sa di kalayuan at dumistansiya siya ng kaunti, lumitaw mula sa kamy ni Qiero ang itim na brilyante, hihintayin niyang makatulog ang 5 bago niya babawian ng buhay ang mga ito. Ngunit lingid sa kanyang kaalaman ay may kumislap na maliit na liwanag sa brilyante, dala marahil ng kabutihang ipinakita ng 5 sa kanya.
Susunod:
Ang kastilyo ng Espada at Hangin
Paghahanda sa malking digmaan.
Nagdesisyon si Liyebres na humiwalay muna sa grupo at tumungo papunta sa kinaroroonan nila Reyna Raflesia.
Samantala sa Adia...
Nakarating na sa palasyo sila Reyna Ferona, ipinatawag niya ang kanyang mga natitirang heneral, ngunit tulad ng dati ay hirap pa rin siyang pasunurin ang isa sa kanyang mga heneral si Hen. Reema.
"Nasaan ang Heneral ng ika-lawang debisyon?" tanong ni Reyna Ferona
"May mahalaga daw pong dapat gawin ang heneral" wika ng isang Adia na tumayong kapalit ni Hen. Reema pansamantala.
"Ang pachneang heneral na iyon, sumasakit na talaga ang ulo ko sa kanya, hindi bale, hindi na importante ang bagay na iyon, Narito nga pala ang bagong heneral, siya ang papalit sa upuang binakante ni Jugo ipinakikilala ko si Iona" anang Reyna
"At ano naman ang gagawin natin sa iba pang bakanteng upuan ng heneral?" tanong ni Heneral Caleb
Tumayo si Iona at nagpaliwanag
"Gagamitin ko ang isa sa mga pinagbabawal na paraan, na nangangailangan ng buhay na katawan ng isang maharlika, narinig kong marami ang nakatira sa ating bilanguan" wika ni Iona
"At ano naman ang binabalak mo?" tanong naman ni Dobleras
"Bubuhayin ko ang 4 na Hera ng unang panahon at gamit ang kanilang gabay diwa ibabangon namin ang 4 na Heran ng Etheria" pagmamalaking sabi ni Iona
"Ngunit iba ang bathalang sinamba ng Etheria, ayon sa alamat ay si Ether ang sinamba ninyong panginoon" pagtutol ni Dobleras
"Ang Bathalang Ether ay ipinatapon sa lupa matapos ang digmaan, kung naniniwala ka sa alamt ay nakikipag-usap ka ngayon sa kanyang katawang lupa" ani Ferona
"Titipunin natin ang lahat ng bilangong encantada, ilalagay sa unang depensa ng digmaan, at tayo'y manonood sa pagpapatayan ng magkaparehong lahi" dagdag pa ni Ferona
"Paano kung mag-aklas sila?" tanong ni Caleb
"Gagamitin ni Heneral Ciero ang kanyang gabay diwa, at ang lahat ng magtaksil ay makikitlan ng buhay" sabay taw ni Ferona
................
Sa paglalakbay naman ng 5 ay natigilan sila sa isang walang malay na lalake sa kanilang daan. Huminto sila at tinulungan ang nilalang.
"Anong nangyari sa iyo bakit ka nandito at nag-iisa?" tanong ni Ravenum
"Ang ngalan ko ay Qiero, lumipad kami ng aking mga maglang patungo dito sapagkat hinahabol kami ng mga Adia, sa kasamang palad ay nagkahiwalay hiwalay kami at ako nga ay napunta dito" ani Qiero
"Hangang saan ba ang kasamaan ng ng mga Adia" galit na wika ni Adwayan
"Siguro ay sumama ka muna sa amin, marahil ay naroon ang pamilya mo sa ugar ng mga encantada, matapos ang aming paglalakbay ay balak din naming pumunta roon, delikado kung ikaw lamang mag-isa dito" ani Celestiya
"Salamat at napakabuti ninyo, kahit hindi niyo ako kilala ay tinulungan niyo ako" wika ni Qiero
"Kahit na sino kung nangangailangan ng tulong ay dapat tulungan" ani Andoras
"Heto ang inumin at pagkain kailangan mong bawiin muna ang lakas mo bago tayo magpatuloy sa paglalakbay" wika ni Onestes
"Paumanhin at tila naging pabigat pa ako sa paglalakbay niyo" saad ni Qiero
"Huwag kang mag-alala, malayo na rin naman ang aming nilakbay, at sa tingin ko ay kailangan na namin ng pahinga, at kaw rin huwag mo kaming intindihin masaya kami at nakaligtas ka" wika ni Onestes
Nagulat si Qiero sa kabutihang pinakita ng 5 sa kanya. Minasdan niya ang 5 na nagpapahinga sa di kalayuan at dumistansiya siya ng kaunti, lumitaw mula sa kamy ni Qiero ang itim na brilyante, hihintayin niyang makatulog ang 5 bago niya babawian ng buhay ang mga ito. Ngunit lingid sa kanyang kaalaman ay may kumislap na maliit na liwanag sa brilyante, dala marahil ng kabutihang ipinakita ng 5 sa kanya.
Susunod:
Ang kastilyo ng Espada at Hangin
Paghahanda sa malking digmaan.
Sabado, Agosto 13, 2011
Labanan sa Setro Pt 32
Nagsimulang magbaksakan ang mga haligi ng kuweba dahil sa lakas ng enerhiyng lumalabas sa nilalang. Umatras si Reyna Ferona at naghanda sa inaasahang pagatake ng kaharapa na nilalang. Tunay nga ang sinabi ni Arde, napakalakas nito.
"Hindi mo alam ang ginagawa mong kahangalan, ikinulong ko ang sarili ko sapagkat nagdudulot ako ng kapahamakan at kamalasan sa lahat ng nakapaligid sa akin, ang pinagkaloob sa aking kapangyarihan ay hindi ko magawang makontrol" anito
"Huwag kang mag-alala, sapat ang aking kapangyarihan upang ikaw ay pangalagaan" wika ni Ferona
"Kung gayon ay dapat mong patunayan ang winika mo, humanda ka sa gagawin ko" dagdag ng nilalang.
"Ako si Iona damhin mo ang aking kapangyarihan, ang kapangyarihan ng isang bathala
Mula sa dugo ng bathalang si Ether
Nilinang ng panahong naglibing sa nakaraan
mula sa mga guho ng magigiting na bayaning
ginupo ng mapagsamantalang kapangyarihan
Ang sibat ng Cielo
Ang pana ng Althea
Ang libro ng kaalaman ng Poler
Ang tanikalang rosas ng Distro
Gamit ang kapangyarihang yayanig sa kalupaan
Gamit ang kapangyarihang higit pa sa alamat ng sangre
damhin mo ang kamao ng Diyos
"DEVIORAL!!"
Nagdilim ang kalangitan, at yumanig ang lupa, tuluyan ng gumuho ang kuwebang kinaroroonan nila, sa lugar naman nila Ravenum ay naramdaman nila ang napakalakas na kapangyarihan, lumitaw ang brilyante ng lupa, tubig at apoy, at tila nangusap sa naramdamang kapangyarihan.
Tumama ng direkta kay Ferona ang nagngangalit na kapangyarihan ni Iona, ngunit pinrotektahan siya ng Tiara, lingid sa kaniyang kaalaman ay nagkaroon ng lamat ang ang tiara ng Adia sa kapangyarihang tumama sa kanya, ngunit sapat na ang nakita ni Iona upang paniwalaan si Ferona na ang nilalang sa kanyang harapan ay may kakayahang pumigil sa kanyang kapangyarihan. Hindi doon natapos ang lahat, Tinawag ni Ferona ang kanyang gabay-diwa.
MEPHISTO!!
Lumitaw sa kanyang daliri ang isang singsing. Ang singsing ni Mephisto ay may kakayahang mgabigay ng katuparan sa ninanais ng isip, kasama ang setro ni Camilla na may kakayahang magbigay ng ninanais ng puso, naisip ni Ferona na tila hawak na niya ang setro ni Esmeralda, walang brilyante ang kayang tumapat sa kanyang kapangyarihan.
Itinapat niya ang singsing kay Iona, isang kadena ng kapangyarihan ang tumama sa katawan ni Iona at napigil nito ang nag-uumapaw na kapangyarihan.
"Maghanda ka Iona, pababagsakin natin ang mga nilalang na lumipol sa iyong lahi, ang lahi ng encantada" wika ni Ferona.
.....................
Sa dako naman nila Andoras
Matapos mapagaling ni Adwayan ang mga encantada ay humayo na sila sa kanilang lakbayin, nag-aalala sila na masundan pa ang mga pangyayari hangat wala sa kanila ang brilyante ng liwanag.
Ngunit sa daan papunta sa lugar ni Elestria ay hinarang sila ng isang taong nagngangalang Dobleras.
"Hindi ba't ikaw ang isa sa mga heneral ng Adia na si Dobleras" tanong ni Liyebres
Naulinigan ni Adwayan ang kanyang pangalan at naalala ang pangyayari sa bahay panuluyan, siya ang heneral na nagpasunog sa bahay panuluyan. Nagdilim ang paningin ni Adwayan, sumabog ang kanyang damdamin, sa kanyang galit sinugod niya ang heneral, ngunit mabilis ang heneral, tinawag nito ang kanyang gabay diwa.
"Ruphust!!!"
At isang hawla ang kumulong kay Adwayan, hinigop nito ang kapangyarihan ni Adwayan. Nakiusap naman ang heneral na dingin muna siya ng mga ito bago siya husgahan.
"Pachnea, walang dapat dingin sa mga tulad mong Adian, ilang encantada na ba ang pinatay ng iyong mga kamay" tanong ni Adwayan
"At ilang Adian na rin ba ang nakitlan mo ng buhay?" tanong naman ni Dobleras
"Kung anong dahilan mo kung bakit mo nagagwang kumitil ng Adia, ay siya rin ang dahila ko kung bakit ako kumikitil ng buhay ng encatada, walang tama rito o mali, kung gaano mo nais na ipagtangol ang lahi ng encatada ay ganoon din ang nais ko upang ipagtangol ang karangalan ng Adia, kung paano mo sinusunod ang utos ni Emre ay ganoon ko rin sinusunod ang utos ni Arde, sabihin mo anong pinagkaiba ng ating hangarin" dagdag na tanong ni Dobleras
"Marahil ay tama ka, ngunit mula ka pa rin sa panig ng kalaban ng lahi namin, bigyan mo kami ng dahilan upang dingin ang iyong nais sabihin" wika ni Andoras habang nakahandang bunutin ang kanyang espada.
"Dahil may dala akong impormasyong malaki ang maidudulot sa digmaang ito" seryosong sabi ni Dostemar
"Bago ang lahat ay maari mo bang pakawalan si Adwayan?" wika ni Celestiya
"Kung maipapangako niyang hindi na siya mangugulo ay maari kong gawin ang bagay na iyon" sabi ni Dobleras
Sumang-ayon naman si Adwayan, nais niya ring marinig ang sasabihin ni Dobleras
"Ilang pihit ng araw at pag-inog ng buwan na ang lumipas ng nagpakita ang bathalang si Arde kay Reyna Ferona at inutusan niyang pumunta ito sa kuweba ng Demioral at gisingin ang nilalang na natutulog doon" wika ni Dobleras
"Mahabaging Emre, Huwag mong sabihing tunay ang alamat ng bathalang si Ether" gulat na wika ni Liyebres
"Tunay na tunay ang alamat, marahil ay naramdaman niyo ang nag-uumapaw na kapangyarihan mga ilang sandali lamang ang lumipas, wala ang reyna sa kaharian at marahil ang kapanyarihang iyon ay ang kapangyarihan ng katawang tao ni Ether" saad ni Dobleras
"BAkit mo sinasabi sa amin an g impormasyong ito?" tanong ni Celestiya
"Naramdaman niyo naman siguro ang kapangyarihang nag-uumapaw kanina, wala sa kahariang ito ang kayang pumigil sa kapangyarihang iyon, at kung tunay ang alamat, ipagpapatuloy nito ang hangaring muling ibangon ang kaharian ng Etheria, isang bagay na hindi masisikmura ng aming lahi" wika ni Dobleras
Iyon lamang at lumisan na si Dobleras, Nagmamadali ito sapagkat ayaw nitong makahalata ni katiting ang Reyna na hindi siya sang-ayon sa plano nito.
Nagtuloy na rin sila sa kanilang lakbayin, nais nilang marating ang Lampara ni Elestria, bukas na bukas din, hindi na sila nagpahinga ng dumating na gabi at tuloy pa rin sila sa paglalakbay, wala na silang panahon upang magpahinga.
Kinabukasan nga ay narating nila ang lugar ni Elestria, ngunit hindi tulad ng ibang kastilyo ay tila pinayagan silang makapasok lahat sa gusali. At ng marating nila ang pasilyo ng kandila ay nagpakita ang Hasan na si Elestria.
"Ano ang ginagawa ng mga sinugo sa aking kaharian? tanong ni Elestria
"Narito kami upang hingin ang iyong brilyante, ang brilyante ng liwanag" saad ni Andoras
"Ngunit wala na sa aking ang brilyante, ang brlyante ay naipamana na sa taong karapat-dapt na mag-may-ari nito labing limang gabi na ng diyos ang nakalipas" saad ni Elestria na ikinamangha ni Andoras
Ang kanilang huling pag-asa na magapi ang brilyante ng kadiliman ay tila lumabo na
"Hindi ako ang gumabay sa iyong paglaki Andoras kundi ang magiting na hari na si Haring Ybrahim, tumungo ka sa kanyang kastilyo, at kunin ang brilyante ng puso ni Haring Ybrahi kasama ang Espadang pinanday ni Bathalang Emre" wika ni Elestria
"Brilaynte ng puso, tila hindi nabangit sa kasaysayan ang brilyanteng iyon, ano ang maaring maidulot sa amin ng brilyanteng iyon" tanong ni Liyebres
Bumaling si Elestria kay Liyebres at nadama ang isang kakaibang bagay kay Liyebres, ngunit isinawalang bahala niya ito.
"Ang brilyante ng puso ay may kakayahang tawagin ang apat na sangre ng unang panahon, may kakayahan itong tawagin ang makakapangyarihang encantada" wika ni Elestria
Nabuhayan sila ng loob, marahil ay magkakaroon sila ng laban sa oras na mapasakamay nila ang brilyanteng iyon, dali-dali silang nagpasalamat kay Elestria, baon ang isang pag-asa, ngunit hindi pa rin mawala sa isip nila ang nakatangap ng brilyante ng liwanag, Nagmungkahi si Liyebres na pumunta sa guho ng Lireo, katatagpuin niya sila reyna Raflesia at doon ay ibabahagi niya ang mga mahahalagang impormasyong natangap nila, at kasama na doon ang brilyante ng liwanag, ang pagbangon ng kaharian ng Etheria at ang pagbaba ng 4 na sangre.
Susunod:
Brilyante ng kadiliman o brilyante ng liwanag
dalawang mukha sa iisang brilyante
"Hindi mo alam ang ginagawa mong kahangalan, ikinulong ko ang sarili ko sapagkat nagdudulot ako ng kapahamakan at kamalasan sa lahat ng nakapaligid sa akin, ang pinagkaloob sa aking kapangyarihan ay hindi ko magawang makontrol" anito
"Huwag kang mag-alala, sapat ang aking kapangyarihan upang ikaw ay pangalagaan" wika ni Ferona
"Kung gayon ay dapat mong patunayan ang winika mo, humanda ka sa gagawin ko" dagdag ng nilalang.
"Ako si Iona damhin mo ang aking kapangyarihan, ang kapangyarihan ng isang bathala
Mula sa dugo ng bathalang si Ether
Nilinang ng panahong naglibing sa nakaraan
mula sa mga guho ng magigiting na bayaning
ginupo ng mapagsamantalang kapangyarihan
Ang sibat ng Cielo
Ang pana ng Althea
Ang libro ng kaalaman ng Poler
Ang tanikalang rosas ng Distro
Gamit ang kapangyarihang yayanig sa kalupaan
Gamit ang kapangyarihang higit pa sa alamat ng sangre
damhin mo ang kamao ng Diyos
"DEVIORAL!!"
Nagdilim ang kalangitan, at yumanig ang lupa, tuluyan ng gumuho ang kuwebang kinaroroonan nila, sa lugar naman nila Ravenum ay naramdaman nila ang napakalakas na kapangyarihan, lumitaw ang brilyante ng lupa, tubig at apoy, at tila nangusap sa naramdamang kapangyarihan.
Tumama ng direkta kay Ferona ang nagngangalit na kapangyarihan ni Iona, ngunit pinrotektahan siya ng Tiara, lingid sa kaniyang kaalaman ay nagkaroon ng lamat ang ang tiara ng Adia sa kapangyarihang tumama sa kanya, ngunit sapat na ang nakita ni Iona upang paniwalaan si Ferona na ang nilalang sa kanyang harapan ay may kakayahang pumigil sa kanyang kapangyarihan. Hindi doon natapos ang lahat, Tinawag ni Ferona ang kanyang gabay-diwa.
MEPHISTO!!
Lumitaw sa kanyang daliri ang isang singsing. Ang singsing ni Mephisto ay may kakayahang mgabigay ng katuparan sa ninanais ng isip, kasama ang setro ni Camilla na may kakayahang magbigay ng ninanais ng puso, naisip ni Ferona na tila hawak na niya ang setro ni Esmeralda, walang brilyante ang kayang tumapat sa kanyang kapangyarihan.
Itinapat niya ang singsing kay Iona, isang kadena ng kapangyarihan ang tumama sa katawan ni Iona at napigil nito ang nag-uumapaw na kapangyarihan.
"Maghanda ka Iona, pababagsakin natin ang mga nilalang na lumipol sa iyong lahi, ang lahi ng encantada" wika ni Ferona.
.....................
Sa dako naman nila Andoras
Matapos mapagaling ni Adwayan ang mga encantada ay humayo na sila sa kanilang lakbayin, nag-aalala sila na masundan pa ang mga pangyayari hangat wala sa kanila ang brilyante ng liwanag.
Ngunit sa daan papunta sa lugar ni Elestria ay hinarang sila ng isang taong nagngangalang Dobleras.
"Hindi ba't ikaw ang isa sa mga heneral ng Adia na si Dobleras" tanong ni Liyebres
Naulinigan ni Adwayan ang kanyang pangalan at naalala ang pangyayari sa bahay panuluyan, siya ang heneral na nagpasunog sa bahay panuluyan. Nagdilim ang paningin ni Adwayan, sumabog ang kanyang damdamin, sa kanyang galit sinugod niya ang heneral, ngunit mabilis ang heneral, tinawag nito ang kanyang gabay diwa.
"Ruphust!!!"
At isang hawla ang kumulong kay Adwayan, hinigop nito ang kapangyarihan ni Adwayan. Nakiusap naman ang heneral na dingin muna siya ng mga ito bago siya husgahan.
"Pachnea, walang dapat dingin sa mga tulad mong Adian, ilang encantada na ba ang pinatay ng iyong mga kamay" tanong ni Adwayan
"At ilang Adian na rin ba ang nakitlan mo ng buhay?" tanong naman ni Dobleras
"Kung anong dahilan mo kung bakit mo nagagwang kumitil ng Adia, ay siya rin ang dahila ko kung bakit ako kumikitil ng buhay ng encatada, walang tama rito o mali, kung gaano mo nais na ipagtangol ang lahi ng encatada ay ganoon din ang nais ko upang ipagtangol ang karangalan ng Adia, kung paano mo sinusunod ang utos ni Emre ay ganoon ko rin sinusunod ang utos ni Arde, sabihin mo anong pinagkaiba ng ating hangarin" dagdag na tanong ni Dobleras
"Marahil ay tama ka, ngunit mula ka pa rin sa panig ng kalaban ng lahi namin, bigyan mo kami ng dahilan upang dingin ang iyong nais sabihin" wika ni Andoras habang nakahandang bunutin ang kanyang espada.
"Dahil may dala akong impormasyong malaki ang maidudulot sa digmaang ito" seryosong sabi ni Dostemar
"Bago ang lahat ay maari mo bang pakawalan si Adwayan?" wika ni Celestiya
"Kung maipapangako niyang hindi na siya mangugulo ay maari kong gawin ang bagay na iyon" sabi ni Dobleras
Sumang-ayon naman si Adwayan, nais niya ring marinig ang sasabihin ni Dobleras
"Ilang pihit ng araw at pag-inog ng buwan na ang lumipas ng nagpakita ang bathalang si Arde kay Reyna Ferona at inutusan niyang pumunta ito sa kuweba ng Demioral at gisingin ang nilalang na natutulog doon" wika ni Dobleras
"Mahabaging Emre, Huwag mong sabihing tunay ang alamat ng bathalang si Ether" gulat na wika ni Liyebres
"Tunay na tunay ang alamat, marahil ay naramdaman niyo ang nag-uumapaw na kapangyarihan mga ilang sandali lamang ang lumipas, wala ang reyna sa kaharian at marahil ang kapanyarihang iyon ay ang kapangyarihan ng katawang tao ni Ether" saad ni Dobleras
"BAkit mo sinasabi sa amin an g impormasyong ito?" tanong ni Celestiya
"Naramdaman niyo naman siguro ang kapangyarihang nag-uumapaw kanina, wala sa kahariang ito ang kayang pumigil sa kapangyarihang iyon, at kung tunay ang alamat, ipagpapatuloy nito ang hangaring muling ibangon ang kaharian ng Etheria, isang bagay na hindi masisikmura ng aming lahi" wika ni Dobleras
Iyon lamang at lumisan na si Dobleras, Nagmamadali ito sapagkat ayaw nitong makahalata ni katiting ang Reyna na hindi siya sang-ayon sa plano nito.
Nagtuloy na rin sila sa kanilang lakbayin, nais nilang marating ang Lampara ni Elestria, bukas na bukas din, hindi na sila nagpahinga ng dumating na gabi at tuloy pa rin sila sa paglalakbay, wala na silang panahon upang magpahinga.
Kinabukasan nga ay narating nila ang lugar ni Elestria, ngunit hindi tulad ng ibang kastilyo ay tila pinayagan silang makapasok lahat sa gusali. At ng marating nila ang pasilyo ng kandila ay nagpakita ang Hasan na si Elestria.
"Ano ang ginagawa ng mga sinugo sa aking kaharian? tanong ni Elestria
"Narito kami upang hingin ang iyong brilyante, ang brilyante ng liwanag" saad ni Andoras
"Ngunit wala na sa aking ang brilyante, ang brlyante ay naipamana na sa taong karapat-dapt na mag-may-ari nito labing limang gabi na ng diyos ang nakalipas" saad ni Elestria na ikinamangha ni Andoras
Ang kanilang huling pag-asa na magapi ang brilyante ng kadiliman ay tila lumabo na
"Hindi ako ang gumabay sa iyong paglaki Andoras kundi ang magiting na hari na si Haring Ybrahim, tumungo ka sa kanyang kastilyo, at kunin ang brilyante ng puso ni Haring Ybrahi kasama ang Espadang pinanday ni Bathalang Emre" wika ni Elestria
"Brilaynte ng puso, tila hindi nabangit sa kasaysayan ang brilyanteng iyon, ano ang maaring maidulot sa amin ng brilyanteng iyon" tanong ni Liyebres
Bumaling si Elestria kay Liyebres at nadama ang isang kakaibang bagay kay Liyebres, ngunit isinawalang bahala niya ito.
"Ang brilyante ng puso ay may kakayahang tawagin ang apat na sangre ng unang panahon, may kakayahan itong tawagin ang makakapangyarihang encantada" wika ni Elestria
Nabuhayan sila ng loob, marahil ay magkakaroon sila ng laban sa oras na mapasakamay nila ang brilyanteng iyon, dali-dali silang nagpasalamat kay Elestria, baon ang isang pag-asa, ngunit hindi pa rin mawala sa isip nila ang nakatangap ng brilyante ng liwanag, Nagmungkahi si Liyebres na pumunta sa guho ng Lireo, katatagpuin niya sila reyna Raflesia at doon ay ibabahagi niya ang mga mahahalagang impormasyong natangap nila, at kasama na doon ang brilyante ng liwanag, ang pagbangon ng kaharian ng Etheria at ang pagbaba ng 4 na sangre.
Susunod:
Brilyante ng kadiliman o brilyante ng liwanag
dalawang mukha sa iisang brilyante
Huwebes, Agosto 11, 2011
Sulat mula kay domino.Sulat mula kay domino.
Avisala mga mahal na mambabasa, ang aba niyong lingkod ay humihingi ng paumanhin kung bakit walang bagong kuwento sa kadahilanang ako po ay nasa bakasyon, ang susunod na i-post ko ay sisiguraduhin kong ang pinakamahabang post na alamat ng enca. Salamat po.
Martes, Agosto 2, 2011
Labanan sa setro Pt 31
Nagdesisyon ang grupo nila Adwayan na bumalik sa kagubatan ng Letre at doon ay humingi ng gabay at patnubay hingil sa mga susunod nbilang hakbang, nag-aalala sila na baka hindi na lamang mga heneral ang tumugis sa kanila. baka sa susunod ay mga batalyon na ng kawal ng Adian ang sumalubong sa kanila.
Inabot sila ng 3 pihit ng kalahating buwan bago narating ang tagong lugar.
"Mahabaging Emre" tanging nasambit ni Ravenum sa kanilang nadatnan
Ang dating lugar na punong puno ng pag-asa ay wala na, nagtipon dito ang daang bangkay ng encantada at ang iba naman ay sugatan, tila nawasak ang lugar ng isang delubyo. Dali dali nilang nilapitan ang isang encantada upang magtanong hingil sa kung anong nangyari sa lugar.
"Anong nangyari dito?" tanong ni Celestiya
"Sinugod kami ng dalawa sa mga heneral ng Adia" anang encantada]
"Libong encantada ang nandito, sinasabi mo bang nagawa kayong magapi ng dalawang Adian lamang?" manghang manghang tanong ni Andoras
"Isang Adian lamang, ang isang heneral ay isang encantada sapagkat nasa kanya ang brilyante ng kadiliman" takot na sabi ng encantada
Kinilabutan sila Onestes sa narinig, ang kanilang pinangangambahang mangyari ay nangyari na nga. Nasa kamay ng kalaban ang brilyante ng kadiliman.
"Walang gaanong ginawa ang heneral na may hawak ng brilyante ng kadiliman, mag-ingat kayo sa isang heneral, hawak niya ang brilyante ng kamatayan, siya rin ang batang gumapi noon kina Reyna Helmechia sa digmaan sa lupain ng Redentor" babala ng encantada
"Nasaan si Reyna Raflesia" tanong ni Celestiya sa encantada
"Nagawa nilang makatakas, nagtitipon sila ngayon sa guho ng Lireo" anang encantada
Sinamo ni Adwayan ang brilyante ng lupa, hiniling niya dito na pagalingin ang mga sugatang encantada, noong oras din na iyon ay umulan ng talulot mula sa bulaklak ng Floria at gumaling ang mga encantadang sugatan.
"Lisanin niyo na ang lugar na ito at tumungo sa lugar nila Reyna Raflesia" utos ni Liyebres
"Oras na upang puntahan natin ang tore ng liwanag, tanging ang brilyante ng liwanag ni Hasan Elestria ang makagagapi sa brilyante ng kadiliman" saad ni Andoras
...........
Sa lugar naman ni Reyna Ferona
Dali-daling isinuot ni Reyna Ferona ang kanyang baluti at nagtungo sa kuweba ng Demioral, suot suot niya rin ang tiara ng Adia, naghahanda sa pagising sa kanyang bagong kakampi.
Tinahak niya ang daan ng Aspesio, walang gaanong gumagamit ng daan na ito, sapagkat pinaniniwalaang may dalang sumpa ang lugar na ito, tinahak niya ito sa kadahilanang ayaw niyang malaman ng karamihan na wala siya sa kanyang kaharian.
Sa pag-inog ng itim na buwan ay mararating na niya ang kuweba.
Dumating nga ang gabing iyon, ang kuweba ay nahahati sa maraming daan, tila imposible ng makalabas, Sinundan lamang ni Ferona ang nadarama niyang kakaibang kapangyarihan, hangang sa natunton niya ang isang dalagang nababalot sa isang krystal, Sinubukan niyang gamitin ang kanyang kapangyarihan upang basagin ang krystal ngunit walang nangyari. Mula sa kawalan ay lumitaw ang bathalang si Emre, at sinabing ang tangin makakasira ng krystal ay ang kapangyarihan ng dalagang nakakulong.
Inutusan siya ni Ardeng gamitin ang kanyang gabay diwa upang pumasok sa krystal at tangkain paslangin ang dalaga, maglalabas ng pandepensang kapangyarihan ang dalaga at doon ay mawawasak ang krystl ngunit mamamatay ang iyong gabay diwa.
Hindi na nagdalawang isip si Ferona ginawa niya ang iminungkahi sa kanya ni Arde.
"Debonaire!" wika ni Ferona lumitaw ang dilim
na bumalot sa lahat ng sulok kuweba.
Tila isang aninong pumasok ang dilim sa loob ng krystal,puntirya nito ang puso ng dalagan nakakulong dito, ngunit bago pa ito sumapit sa puso ng dalaga ay bumuhos ang isang napakalakas na kapangyarihang tumunaw sa dilim, nabasag ang krystal, namangha si Ferona sa namalas na lakas ng kapangyarihan.
"Huwag kang matako Ferona, iaalay ko sa iyo ang isa sa aking 7 banal na gabay diwa, tawagin mo siyang Mephisto" ani Arde
Naguumapaw ang kapangyarihan ng dalagang lumabas mula sa krystal
"Sinong Pachnea ang gumising sa aking pagkakahimbing?"
Inabot sila ng 3 pihit ng kalahating buwan bago narating ang tagong lugar.
"Mahabaging Emre" tanging nasambit ni Ravenum sa kanilang nadatnan
Ang dating lugar na punong puno ng pag-asa ay wala na, nagtipon dito ang daang bangkay ng encantada at ang iba naman ay sugatan, tila nawasak ang lugar ng isang delubyo. Dali dali nilang nilapitan ang isang encantada upang magtanong hingil sa kung anong nangyari sa lugar.
"Anong nangyari dito?" tanong ni Celestiya
"Sinugod kami ng dalawa sa mga heneral ng Adia" anang encantada]
"Libong encantada ang nandito, sinasabi mo bang nagawa kayong magapi ng dalawang Adian lamang?" manghang manghang tanong ni Andoras
"Isang Adian lamang, ang isang heneral ay isang encantada sapagkat nasa kanya ang brilyante ng kadiliman" takot na sabi ng encantada
Kinilabutan sila Onestes sa narinig, ang kanilang pinangangambahang mangyari ay nangyari na nga. Nasa kamay ng kalaban ang brilyante ng kadiliman.
"Walang gaanong ginawa ang heneral na may hawak ng brilyante ng kadiliman, mag-ingat kayo sa isang heneral, hawak niya ang brilyante ng kamatayan, siya rin ang batang gumapi noon kina Reyna Helmechia sa digmaan sa lupain ng Redentor" babala ng encantada
"Nasaan si Reyna Raflesia" tanong ni Celestiya sa encantada
"Nagawa nilang makatakas, nagtitipon sila ngayon sa guho ng Lireo" anang encantada
Sinamo ni Adwayan ang brilyante ng lupa, hiniling niya dito na pagalingin ang mga sugatang encantada, noong oras din na iyon ay umulan ng talulot mula sa bulaklak ng Floria at gumaling ang mga encantadang sugatan.
"Lisanin niyo na ang lugar na ito at tumungo sa lugar nila Reyna Raflesia" utos ni Liyebres
"Oras na upang puntahan natin ang tore ng liwanag, tanging ang brilyante ng liwanag ni Hasan Elestria ang makagagapi sa brilyante ng kadiliman" saad ni Andoras
...........
Sa lugar naman ni Reyna Ferona
Dali-daling isinuot ni Reyna Ferona ang kanyang baluti at nagtungo sa kuweba ng Demioral, suot suot niya rin ang tiara ng Adia, naghahanda sa pagising sa kanyang bagong kakampi.
Tinahak niya ang daan ng Aspesio, walang gaanong gumagamit ng daan na ito, sapagkat pinaniniwalaang may dalang sumpa ang lugar na ito, tinahak niya ito sa kadahilanang ayaw niyang malaman ng karamihan na wala siya sa kanyang kaharian.
Sa pag-inog ng itim na buwan ay mararating na niya ang kuweba.
Dumating nga ang gabing iyon, ang kuweba ay nahahati sa maraming daan, tila imposible ng makalabas, Sinundan lamang ni Ferona ang nadarama niyang kakaibang kapangyarihan, hangang sa natunton niya ang isang dalagang nababalot sa isang krystal, Sinubukan niyang gamitin ang kanyang kapangyarihan upang basagin ang krystal ngunit walang nangyari. Mula sa kawalan ay lumitaw ang bathalang si Emre, at sinabing ang tangin makakasira ng krystal ay ang kapangyarihan ng dalagang nakakulong.
Inutusan siya ni Ardeng gamitin ang kanyang gabay diwa upang pumasok sa krystal at tangkain paslangin ang dalaga, maglalabas ng pandepensang kapangyarihan ang dalaga at doon ay mawawasak ang krystl ngunit mamamatay ang iyong gabay diwa.
Hindi na nagdalawang isip si Ferona ginawa niya ang iminungkahi sa kanya ni Arde.
"Debonaire!" wika ni Ferona lumitaw ang dilim
na bumalot sa lahat ng sulok kuweba.
Tila isang aninong pumasok ang dilim sa loob ng krystal,puntirya nito ang puso ng dalagan nakakulong dito, ngunit bago pa ito sumapit sa puso ng dalaga ay bumuhos ang isang napakalakas na kapangyarihang tumunaw sa dilim, nabasag ang krystal, namangha si Ferona sa namalas na lakas ng kapangyarihan.
"Huwag kang matako Ferona, iaalay ko sa iyo ang isa sa aking 7 banal na gabay diwa, tawagin mo siyang Mephisto" ani Arde
Naguumapaw ang kapangyarihan ng dalagang lumabas mula sa krystal
"Sinong Pachnea ang gumising sa aking pagkakahimbing?"
Sabado, Hulyo 30, 2011
Labanan sa setro Pt. 30
Nanggagalaiti si Reyna Ferona ng makitang namatay na muli ang kandila ng buhay ng 2 sa kanyang Heneral, si Ravenum at Jugo, hindi naman niya alam kung anong nangyari kay Presumar, ngunit nananatiling buhay ang apoy sa kandila nito. Yumanig ang kastilyo ng Adia sa nadamang galit ni Reyna Ferona, dali dali siyang bumaba ng kastilyo patungong silid ng kaluluwa at doon ay dumalangin sa bathalang si Arde. Humingi siya ng gabay mula rito, Hinabi ng bathalang si Arde ang pinagsamang kapangyarihan ng Adia at nabuo mula rito ang Tiara ng Adia na may kakayahang salagin ang kahit anong kapangyarihan, inutusan siyang pumunta sa lumang kuweba ng Demioral at gisingin ang isang nilalang na pinaniniwalaang katawaang tao ng bathalumang si Ether.
"Ang nilalang na iyon ay kinulong ang kanyang sarili sapagkat mismong siya ay natakot sa kanyang kapangyarihang taglay, gamitin mo ang Tiara upang pigilan ang mala-bathala niyang kapangyarihan" sabi ni Arde
Kinilabutan si Ferona sa narinig, ngayon natitiyak niyang wala ng makatatalo sa kanila. Lingid sa kaalaman ni Ferona ay may isang tengang nakikinig, isang tengang pagmamay-ari ng nilalang na hindi na makagalaw dahil sa takot sa narinig.
---------
Sa kabilang dako.........
Hindi pa rin makapaniwala sila Adwayan na nanalo sila sa laban, pero hindi naging madali ang panalong iyon, tunay ngang hindi matatawaran ang taglay na kapangyarihan ng mga heneral.
Lumapit si Adwayan kay Andoras at nakita ang kalunos lunos na kalagayan nito, ginamit niya ang kanyang kakayahang magpagaling na lalo pang pinalakas ng brilyante. Isang iglap lamang at gumaling ang kanilang mga sugat, ngunit nawalan ng malay si Adwayan matapos gamitin ang kapangyarihan niyang iyon.
"Mahabang paglalakbay, nakipaglaban sa isa sa mga heneral na nagtataglay ng brilyante at nagmamay-ari ng mata ng Lemery, nakakagulat at nagawa pa niyang gamutin ang mga sugat natin matapos ang mga bagay na iyon" sabi ni Ravenum
"Bukas ng umaga ay babalik tayo sa tagong lugar at hihingi ng patnubay mula sa mga babaylan, hindi biro ang magpatuloy pa sa paglalakbay lalo na't nakita natin kung gaano kalakas ang mga heneral." sabi ni Liyebres
"Iyon na nga ang ating ma mainam na gawin" ani Onestes
Natulog na sila sa kagubatan ni Reyna Danaya...
Ngunit mula sa kadiliman ay may isang aninong tuwang tuwa sa nagyayari, pinuntahan nito ang mga lugar na pinaglabanan nila Ravenum, Celestiya at Adwayan. Mula sa mga abo ng katawan ni Xeno ay kinuha ng anino ang brilyante ng panahon, mula sa nagyeyelong katawan ni Presumar ay hinigop niya ang brilyante ng tono at mula sa lupang libingan ni Jugo ay lumitaw ang brilyante ng lakas. Lumitaw sa palad ng anino ang 4 na brilyante, isa rito ang imortal na brilyante.
"Ilang piraso na lang ng makikinang na bagay at manginginig ang mga bathala sa aking kapangyarihan" anang anino
"Ang nilalang na iyon ay kinulong ang kanyang sarili sapagkat mismong siya ay natakot sa kanyang kapangyarihang taglay, gamitin mo ang Tiara upang pigilan ang mala-bathala niyang kapangyarihan" sabi ni Arde
Kinilabutan si Ferona sa narinig, ngayon natitiyak niyang wala ng makatatalo sa kanila. Lingid sa kaalaman ni Ferona ay may isang tengang nakikinig, isang tengang pagmamay-ari ng nilalang na hindi na makagalaw dahil sa takot sa narinig.
---------
Sa kabilang dako.........
Hindi pa rin makapaniwala sila Adwayan na nanalo sila sa laban, pero hindi naging madali ang panalong iyon, tunay ngang hindi matatawaran ang taglay na kapangyarihan ng mga heneral.
Lumapit si Adwayan kay Andoras at nakita ang kalunos lunos na kalagayan nito, ginamit niya ang kanyang kakayahang magpagaling na lalo pang pinalakas ng brilyante. Isang iglap lamang at gumaling ang kanilang mga sugat, ngunit nawalan ng malay si Adwayan matapos gamitin ang kapangyarihan niyang iyon.
"Mahabang paglalakbay, nakipaglaban sa isa sa mga heneral na nagtataglay ng brilyante at nagmamay-ari ng mata ng Lemery, nakakagulat at nagawa pa niyang gamutin ang mga sugat natin matapos ang mga bagay na iyon" sabi ni Ravenum
"Bukas ng umaga ay babalik tayo sa tagong lugar at hihingi ng patnubay mula sa mga babaylan, hindi biro ang magpatuloy pa sa paglalakbay lalo na't nakita natin kung gaano kalakas ang mga heneral." sabi ni Liyebres
"Iyon na nga ang ating ma mainam na gawin" ani Onestes
Natulog na sila sa kagubatan ni Reyna Danaya...
Ngunit mula sa kadiliman ay may isang aninong tuwang tuwa sa nagyayari, pinuntahan nito ang mga lugar na pinaglabanan nila Ravenum, Celestiya at Adwayan. Mula sa mga abo ng katawan ni Xeno ay kinuha ng anino ang brilyante ng panahon, mula sa nagyeyelong katawan ni Presumar ay hinigop niya ang brilyante ng tono at mula sa lupang libingan ni Jugo ay lumitaw ang brilyante ng lakas. Lumitaw sa palad ng anino ang 4 na brilyante, isa rito ang imortal na brilyante.
"Ilang piraso na lang ng makikinang na bagay at manginginig ang mga bathala sa aking kapangyarihan" anang anino
Miyerkules, Hulyo 27, 2011
Labanan sa setro ni Reyna Camilla PT 29
Nawala na ang imahe ng Hasan Danaya, nilingon niya ang Heneral ng Adian na si Jugo, tama si Danaya, buhay na buhay pa ito, nakaya nitong tumayo mula sa atakeng ginawa ni Reyna Danaya. Anong klaseng halimaw ang nilalang na ito. Ilang sandali lamang at muli na namang nasa kanilang harapan si Jugo.
"Adwayan, mag-iingat ka sa kanyang mga mata" paalala ni Onestes
"Sabihin mo kakayanin mo pa bang tumakas?" tanong n Adwayan kay Onestes
"Pinrotektahan ako ni Andoras at Liyebres sa kaniyang pag-atake, marahil ay kakayanin ko pa" ani Onestes
"Maging ako ay hindi naman gaanong nasaktan, ngunit si Andoras ay tiyak na malubha ang pinsala" singit naman ni Liyebres
"Dalhin niyo ang katawan ni Andoras at lumayo mula rito, haharapin ko siyang mag-isa" wika ni Adwayan
"Hawak niya ang mga mata ng Lemery, subukan mong huwag magpadala sa iyong emosyon" babala ni Liyebres
Hinid naintindihan ni Adwayan ang ibig ipahiwatig ni Liyebres, ngunit may plano si Adwayan, wala siyang lakas ng tulad ng kay Reyna Danaya upang tapatan ang lakas nito, ngunit nasa kanya na ang brilyante ng lupa.
"May dahilan kung bakit hinayaan ni Emre na mapunta ako sa pangangalaga ng mga Hollias Adian, at ipapakita ko sa iyo ang dahila na iyon." paniguradong sabi ni Adwayan
"Ang tanging dahilan kung kaya't pinatapon ka sa lugar na iyon ay upang maging singkitid ng mga pachnea ang iyong pag-iisip" panunuya ni Jugo
"Masdan mo ang pinagsamang kapangyarihan ng Lemery at ang brilyante ng lakas" pagmamayabang ni Jugo
Ang mga mata ni Jugo ay nangitim, kasabay ng pagdilim ng paligid.
"Hayaan mong bigyan kita ng leksyon sa kapangyarihan ng mata ng Lemery, may kakayahan ang mga matang ito na ipakita sa kalaban ang kanyang pinakamalakas na katungali" wika ni Jugo
Mula sa kawalan ay lumitaw ang isang nilalang na tila pamilyar kay Adwayan, napagtanto niyang ito ay kamukhang kamukha niya noong oras na masilayan ito ng buwan.
"Mukhang sinasabi ng aking mga mata na ang pinakamahigpit mong katungali ay ang iyong sarili, mukhang magandang panoorin ang laban ng dalawang pachnea" wika ni Jugo
"Hahaha hindi ako malilinlang ng iyong mga ilusyon Adian" sabi ni Adwayan
Sinugod niya ito gamit ang kanyang espada, ngunit sinalag ito ng kaniyang kawangis gamit ang kawangis na espada niya, lahat ng galaw nito, paraan sa pakikipaglaban, lakas ay katulad na katulad ng sa kanya. Bumunot siya ng punyal at itinurok sa kanang hita ng kanyang kawangis, bumaon ito at lumayo siya mula sa kalaban, ngunit sa kanyang pagtataka ay dumudugo rin ang kanyang kaliwang hita, tila isang salamin ang kanyang kalaban.
Wala siyang pagpipilian kundi ang tawagin ang brilyante ng lupa, ngunit sa kanyang pagkamangha ay tinatawg rin ng kanyang kawangis ang brilyante ng lupa.
"Bakit hindi mo ulitin ang binangit mo kaninang ilusyon lamang ito" sabi ni Jugo.
"Hindi ang mga ganitong bagay ang makakapigil sa akin" wika ni adwayan
Sinugod niya ng buong puwersa ang kalabang kawangis, hindi niya inalintana ang sugat na natatamo niya sa tuwing masusugatan niya rin ang kalaban. Lumayo siya sa dami ng sugat na natamo. Napansin niyang may pagkakaiba sila ng kanyang kawangis. Ang anino, wala itong anino ng tulad ng sa kanya, lumingon siya at nakitang wala rin ang kanyang anino. Napagtanto niyang ang kanyang kinakalaban ay ang kanyang anino. Itinarak ni Adwayan ang kanyang espada sa lupa na dapat sana ay kinalalagyan ng kanyang anino, at nakita niyang nasugatan ang kanyang kalaban. Paulit ulit niyang ginawa ang bagay na iyon hangang sa nagapi niya ang kanyang anino.
"Magaling para sa isang pachnea, ngunit paano mo maililigtas ang sarili mo mula sa akin ngayong punong puno ka na ng pinsala sa iyong katawan" Ani Jugo
Tama si Jugo, wala ng sapat na lakas si Adwayan upang labanan si Jugo, kahit pa pagalingin pa niya ang kanyang mga sugat ay wala na ring magagwa upang pabalikin ang nawala niyang lakas at dugo.
Nagdesisyon siyang harapin si Jugo sa ganoong kalagayan. Sinugod siya ni Jugo at nakaiwas siya.
"Hangang kailan ka makakiwas, pachnea? Isang dampi lamang ng aking kamao at siguwado na ang iyong katapusan" wika ni Jugo
Umilaw ang palad ni Adwayan at lumitaw ang brilyante ng lupa, mula sa lupa ay naglabasan ang mga baging na punong puno ng tinik, pumupulupot kay Jugo, ngunit madali siyang nakakawala sa kakaunting baging na iyon, sumugod siya papalapit kay Adwayan, lalo pang dumami ang baging na may tinik, ngunit wala ng oras si Adwayan malapit na si Jugo at gagawin na nito ang pag-atake niya, isang hibla na lamang sana ng buhok ang layo ng kamao ni Jugo kay Adwayan ng bigla itong nahinto.
"Sa wakas, umepekto rin" ani Adwayan
"Anong ginawa mo sa akin, bakit hindi ako makagalaw" tanong ni Jug
"Ang mga baging na tinawag ko ay hindi para balutin ka at hulihin, ang mga tinik nito ay may pampamanhid, isang tusok lamang mula sa mga tinik nito ay hindi ka na makakagalaw, ngunit para sa katulad mong malahalimaw ang lakas, nakakagulat naya mong tagalan ang lason na iyon at nakagalaw ka pa, eto na ang iyon katapusan" ani Adwayan
Hinatak ng mga baging ang katawan ni Jugo patungong ilalim ng lupa, hangang sa hindi na matanaw ang kanyang bakas.
Susunod: Panganib! Kasamaang higit pa kay Reyna Ferona,
Isang sulyap sa mas mapanganib na kalaban.
"Adwayan, mag-iingat ka sa kanyang mga mata" paalala ni Onestes
"Sabihin mo kakayanin mo pa bang tumakas?" tanong n Adwayan kay Onestes
"Pinrotektahan ako ni Andoras at Liyebres sa kaniyang pag-atake, marahil ay kakayanin ko pa" ani Onestes
"Maging ako ay hindi naman gaanong nasaktan, ngunit si Andoras ay tiyak na malubha ang pinsala" singit naman ni Liyebres
"Dalhin niyo ang katawan ni Andoras at lumayo mula rito, haharapin ko siyang mag-isa" wika ni Adwayan
"Hawak niya ang mga mata ng Lemery, subukan mong huwag magpadala sa iyong emosyon" babala ni Liyebres
Hinid naintindihan ni Adwayan ang ibig ipahiwatig ni Liyebres, ngunit may plano si Adwayan, wala siyang lakas ng tulad ng kay Reyna Danaya upang tapatan ang lakas nito, ngunit nasa kanya na ang brilyante ng lupa.
"May dahilan kung bakit hinayaan ni Emre na mapunta ako sa pangangalaga ng mga Hollias Adian, at ipapakita ko sa iyo ang dahila na iyon." paniguradong sabi ni Adwayan
"Ang tanging dahilan kung kaya't pinatapon ka sa lugar na iyon ay upang maging singkitid ng mga pachnea ang iyong pag-iisip" panunuya ni Jugo
"Masdan mo ang pinagsamang kapangyarihan ng Lemery at ang brilyante ng lakas" pagmamayabang ni Jugo
Ang mga mata ni Jugo ay nangitim, kasabay ng pagdilim ng paligid.
"Hayaan mong bigyan kita ng leksyon sa kapangyarihan ng mata ng Lemery, may kakayahan ang mga matang ito na ipakita sa kalaban ang kanyang pinakamalakas na katungali" wika ni Jugo
Mula sa kawalan ay lumitaw ang isang nilalang na tila pamilyar kay Adwayan, napagtanto niyang ito ay kamukhang kamukha niya noong oras na masilayan ito ng buwan.
"Mukhang sinasabi ng aking mga mata na ang pinakamahigpit mong katungali ay ang iyong sarili, mukhang magandang panoorin ang laban ng dalawang pachnea" wika ni Jugo
"Hahaha hindi ako malilinlang ng iyong mga ilusyon Adian" sabi ni Adwayan
Sinugod niya ito gamit ang kanyang espada, ngunit sinalag ito ng kaniyang kawangis gamit ang kawangis na espada niya, lahat ng galaw nito, paraan sa pakikipaglaban, lakas ay katulad na katulad ng sa kanya. Bumunot siya ng punyal at itinurok sa kanang hita ng kanyang kawangis, bumaon ito at lumayo siya mula sa kalaban, ngunit sa kanyang pagtataka ay dumudugo rin ang kanyang kaliwang hita, tila isang salamin ang kanyang kalaban.
Wala siyang pagpipilian kundi ang tawagin ang brilyante ng lupa, ngunit sa kanyang pagkamangha ay tinatawg rin ng kanyang kawangis ang brilyante ng lupa.
"Bakit hindi mo ulitin ang binangit mo kaninang ilusyon lamang ito" sabi ni Jugo.
"Hindi ang mga ganitong bagay ang makakapigil sa akin" wika ni adwayan
Sinugod niya ng buong puwersa ang kalabang kawangis, hindi niya inalintana ang sugat na natatamo niya sa tuwing masusugatan niya rin ang kalaban. Lumayo siya sa dami ng sugat na natamo. Napansin niyang may pagkakaiba sila ng kanyang kawangis. Ang anino, wala itong anino ng tulad ng sa kanya, lumingon siya at nakitang wala rin ang kanyang anino. Napagtanto niyang ang kanyang kinakalaban ay ang kanyang anino. Itinarak ni Adwayan ang kanyang espada sa lupa na dapat sana ay kinalalagyan ng kanyang anino, at nakita niyang nasugatan ang kanyang kalaban. Paulit ulit niyang ginawa ang bagay na iyon hangang sa nagapi niya ang kanyang anino.
"Magaling para sa isang pachnea, ngunit paano mo maililigtas ang sarili mo mula sa akin ngayong punong puno ka na ng pinsala sa iyong katawan" Ani Jugo
Tama si Jugo, wala ng sapat na lakas si Adwayan upang labanan si Jugo, kahit pa pagalingin pa niya ang kanyang mga sugat ay wala na ring magagwa upang pabalikin ang nawala niyang lakas at dugo.
Nagdesisyon siyang harapin si Jugo sa ganoong kalagayan. Sinugod siya ni Jugo at nakaiwas siya.
"Hangang kailan ka makakiwas, pachnea? Isang dampi lamang ng aking kamao at siguwado na ang iyong katapusan" wika ni Jugo
Umilaw ang palad ni Adwayan at lumitaw ang brilyante ng lupa, mula sa lupa ay naglabasan ang mga baging na punong puno ng tinik, pumupulupot kay Jugo, ngunit madali siyang nakakawala sa kakaunting baging na iyon, sumugod siya papalapit kay Adwayan, lalo pang dumami ang baging na may tinik, ngunit wala ng oras si Adwayan malapit na si Jugo at gagawin na nito ang pag-atake niya, isang hibla na lamang sana ng buhok ang layo ng kamao ni Jugo kay Adwayan ng bigla itong nahinto.
"Sa wakas, umepekto rin" ani Adwayan
"Anong ginawa mo sa akin, bakit hindi ako makagalaw" tanong ni Jug
"Ang mga baging na tinawag ko ay hindi para balutin ka at hulihin, ang mga tinik nito ay may pampamanhid, isang tusok lamang mula sa mga tinik nito ay hindi ka na makakagalaw, ngunit para sa katulad mong malahalimaw ang lakas, nakakagulat naya mong tagalan ang lason na iyon at nakagalaw ka pa, eto na ang iyon katapusan" ani Adwayan
Hinatak ng mga baging ang katawan ni Jugo patungong ilalim ng lupa, hangang sa hindi na matanaw ang kanyang bakas.
Susunod: Panganib! Kasamaang higit pa kay Reyna Ferona,
Isang sulyap sa mas mapanganib na kalaban.
Linggo, Hulyo 24, 2011
Labanan sa setro pt. 28
Hindi makapagdesisyon si Celestiya kung tatangalin na niya ang harang na tubig upang makahinga, ngunit sa sandali namang gawin niya ang bagay na iyon ay nag-aabang si Presumar upangh tugtugin ang musika ng kamatayan. Tila wala na siyang pagpipilian kundi ang tawagin ang kanyang gabay-diwa, nag-aalala lamang siya sa kung anong maaring mangyari sapagkat hindi pa niya lubusang nakokontrol ang kanyang gabay diwa.
HELIANTHUS!!!! sigaw ni Celestiya
Sa sandaling sinambit ni Celestiya ang pangalan na iyon ay nagyelo ang buong paligid, hiniwa niya ang baluting tubig na naging yelo gamit ang isang espada, ang espadang yelo na si helianthus.
"Ang akala ko ay hindi ka na lalabas sa lungang pinagtataguan mo"wika ni Presumar
Napansin ni Presumar ang kamay ni Celestiya na may bahid ng dugo ng dahil sa yelong espada, napag-alaman niyang hindi pa lubusang nauunawaan ni Celestiya ang kanyang gabay diwa.
"Mukha yatang ayaw kang sundin ng iyong gabay diwa, napansin kong ang mga kamay mo ay tila nagyeyelo"saad ni Presumar
"Napansin mo pala, ayaw ko sanang gamitin ang paraan na ito, ngunit wala akong pagpipilian, mag-iingat ka Adian, hindi ko pa lubusang nkokontrol ang kapangyarihan ito." wika ni Celestiya
Nagsimulang umulan ng niyebe sa lugar na kanilang pinaglalabanan, nagsimula na ring tumugtog si Presumar, ang musika ng kamatayan.
*Kailangang maunahan ko na siya sa pag-atake bago pa makumpleto ang musika ng kamatayan, dahil sa sandaling makumpleto ang musikang iyon ay tiyak na ang aking katapusan* wika ni Celestiya
Sumugod si Celestiya gamit ang Helianthus, isang wasiwas ng espada at maging ang hangin ay nagiging yelo, Ngunit tila lumalaban ang espada, hindi niya matamaan si Presumar dahil kumakawala ang espada, may sarili itong isip at sariling diskarte sa paglaban, ayaw nitong sundin ang gustong mangyari ni Celestiya.
Itinusok ni Celestiya ang espada sa lupa at sinambit ang isang sumpa
"Ang niyebe ng hilagang sing-init ng apoy
Ang yelong kumulong sa reyna ng unang panahon
dingin mo ako yelo ni Hasan Esmeralda
balutin at itago sa panahon ang nilalang na ito
sinasamo ko ang kapangyarihan ng tubig
pakingan ang dasal ng iyong tagasunod
ibigay ang kapangyarihan upang gapihin ang kalaban
paglahuin ang kasamaang aking nasisilayan"
FREVILAS!!!!
Unti unting nababalot ng yelo ang katawan ni Presumar, umaakyat mula sa paa patungong beywang, sa pag-aakalang magtatagumpay na si Ceestiya, laking gulat niya ng huminto ang pag buo ng yelo ang yelo na aakyat mula sa beywang ang nadudurog kagagwan ng brilyante ng tono, ngunit lalo pang lumakas ang pagbagsak ng niyebe, tuloy lamang sa pagtugtog ng musika si Presumar, hiniwa niya ang katabing puno na nagyelo, pinagpirapiraso gamit ang helianthus at binato patungo kay Presumar, ngunit nadurog ang lahat ng ito bago pa man tumama kay Presumar dahil sa kapangyarihan ng brilyante ng tono.
Malapit ng matapos ang musika ngunit wala pa ring magawa si Celestiya, pinikit niya ang mga mata niya at handa na niyang tangapin ang kamatayan. Nagulat siya ng huminto ang musika, idinilat niya ang mata niya at nakita niya si Presumar, nanginginig sa lamig, hindi niya matugtog ng maayos ang biyolin ng dahil sa panginginig.
Ginamit ni Presumar ang brilyante ng tono at binasag ang mga yelong pumipigil sa kanyang mga paa, sa halip na muli siyang tumugtog ay sumugod ito kay Celestiya gamit ang brilyante ng tono, iniwan nito ang biyolin na si Requiem sa lupa na puno ng niyebe, nagpakawala siya ng napakalakas na tunog na nagwasak sa mga batong nagyeyelo, patungo ang malakas na tunog sa kinaroroonan ni Celestiya.
Nagulat na lamang si Presumar ng makita niyang hinihiwa ni Celestiya ang mga tunog, gamit ang helianthus.
Sinugod ni Celestiya si Presumar, ngunit nakaiwas ito.
"Kung ganyan ka kabagal ay wala ka pa ring magagwa sa akin, encantada" pagmamayabang ni Presumar
"Hindi ikaw ang pinupuntirya ko Adian, Kundi ang instrumentong ito" sabay pakita ng biyolin na si Requiem
"Ibalik mo sa akin yan" utos ni Presumar
"Narinig ko ang iyak ng iyong biyolin, napakalungkot nito, dati sana siyang ginagamit upang magpagaan ng loob, Pachnea!! damhin mo ang musika ng paghihiganti" galit na sabi ni Celestiya
Ginamit niya ng magkasama ang biyolin na si Requiem at si Helianthus bilang "fiddler", Napakalungkot ng tunog, napansin niyang muli siyang nagyeyelo, ginamit niya ang brilyante ng tono ngunit hindi nito magawang pahintuin ang musikang sinasambit ng dalawang gabay diwa, napakalakas ng kapangyarihang nabubuo dito. Walang nagawa si Presumar, nabalot ng tuluyan ang buo niyang katawan sa yelo, ang yelong hindi natutunaw, iyon ang yelo ng Frevilas na mas lalong pinalakas ni Helianthus at Requiem.
susunod: Pagsabog ng kapangyarihan ng lupa!
Ang mga mata ng Lemery, mga mata ng karimlan
HELIANTHUS!!!! sigaw ni Celestiya
Sa sandaling sinambit ni Celestiya ang pangalan na iyon ay nagyelo ang buong paligid, hiniwa niya ang baluting tubig na naging yelo gamit ang isang espada, ang espadang yelo na si helianthus.
"Ang akala ko ay hindi ka na lalabas sa lungang pinagtataguan mo"wika ni Presumar
Napansin ni Presumar ang kamay ni Celestiya na may bahid ng dugo ng dahil sa yelong espada, napag-alaman niyang hindi pa lubusang nauunawaan ni Celestiya ang kanyang gabay diwa.
"Mukha yatang ayaw kang sundin ng iyong gabay diwa, napansin kong ang mga kamay mo ay tila nagyeyelo"saad ni Presumar
"Napansin mo pala, ayaw ko sanang gamitin ang paraan na ito, ngunit wala akong pagpipilian, mag-iingat ka Adian, hindi ko pa lubusang nkokontrol ang kapangyarihan ito." wika ni Celestiya
Nagsimulang umulan ng niyebe sa lugar na kanilang pinaglalabanan, nagsimula na ring tumugtog si Presumar, ang musika ng kamatayan.
*Kailangang maunahan ko na siya sa pag-atake bago pa makumpleto ang musika ng kamatayan, dahil sa sandaling makumpleto ang musikang iyon ay tiyak na ang aking katapusan* wika ni Celestiya
Sumugod si Celestiya gamit ang Helianthus, isang wasiwas ng espada at maging ang hangin ay nagiging yelo, Ngunit tila lumalaban ang espada, hindi niya matamaan si Presumar dahil kumakawala ang espada, may sarili itong isip at sariling diskarte sa paglaban, ayaw nitong sundin ang gustong mangyari ni Celestiya.
Itinusok ni Celestiya ang espada sa lupa at sinambit ang isang sumpa
"Ang niyebe ng hilagang sing-init ng apoy
Ang yelong kumulong sa reyna ng unang panahon
dingin mo ako yelo ni Hasan Esmeralda
balutin at itago sa panahon ang nilalang na ito
sinasamo ko ang kapangyarihan ng tubig
pakingan ang dasal ng iyong tagasunod
ibigay ang kapangyarihan upang gapihin ang kalaban
paglahuin ang kasamaang aking nasisilayan"
FREVILAS!!!!
Unti unting nababalot ng yelo ang katawan ni Presumar, umaakyat mula sa paa patungong beywang, sa pag-aakalang magtatagumpay na si Ceestiya, laking gulat niya ng huminto ang pag buo ng yelo ang yelo na aakyat mula sa beywang ang nadudurog kagagwan ng brilyante ng tono, ngunit lalo pang lumakas ang pagbagsak ng niyebe, tuloy lamang sa pagtugtog ng musika si Presumar, hiniwa niya ang katabing puno na nagyelo, pinagpirapiraso gamit ang helianthus at binato patungo kay Presumar, ngunit nadurog ang lahat ng ito bago pa man tumama kay Presumar dahil sa kapangyarihan ng brilyante ng tono.
Malapit ng matapos ang musika ngunit wala pa ring magawa si Celestiya, pinikit niya ang mga mata niya at handa na niyang tangapin ang kamatayan. Nagulat siya ng huminto ang musika, idinilat niya ang mata niya at nakita niya si Presumar, nanginginig sa lamig, hindi niya matugtog ng maayos ang biyolin ng dahil sa panginginig.
Ginamit ni Presumar ang brilyante ng tono at binasag ang mga yelong pumipigil sa kanyang mga paa, sa halip na muli siyang tumugtog ay sumugod ito kay Celestiya gamit ang brilyante ng tono, iniwan nito ang biyolin na si Requiem sa lupa na puno ng niyebe, nagpakawala siya ng napakalakas na tunog na nagwasak sa mga batong nagyeyelo, patungo ang malakas na tunog sa kinaroroonan ni Celestiya.
Nagulat na lamang si Presumar ng makita niyang hinihiwa ni Celestiya ang mga tunog, gamit ang helianthus.
Sinugod ni Celestiya si Presumar, ngunit nakaiwas ito.
"Kung ganyan ka kabagal ay wala ka pa ring magagwa sa akin, encantada" pagmamayabang ni Presumar
"Hindi ikaw ang pinupuntirya ko Adian, Kundi ang instrumentong ito" sabay pakita ng biyolin na si Requiem
"Ibalik mo sa akin yan" utos ni Presumar
"Narinig ko ang iyak ng iyong biyolin, napakalungkot nito, dati sana siyang ginagamit upang magpagaan ng loob, Pachnea!! damhin mo ang musika ng paghihiganti" galit na sabi ni Celestiya
Ginamit niya ng magkasama ang biyolin na si Requiem at si Helianthus bilang "fiddler", Napakalungkot ng tunog, napansin niyang muli siyang nagyeyelo, ginamit niya ang brilyante ng tono ngunit hindi nito magawang pahintuin ang musikang sinasambit ng dalawang gabay diwa, napakalakas ng kapangyarihang nabubuo dito. Walang nagawa si Presumar, nabalot ng tuluyan ang buo niyang katawan sa yelo, ang yelong hindi natutunaw, iyon ang yelo ng Frevilas na mas lalong pinalakas ni Helianthus at Requiem.
susunod: Pagsabog ng kapangyarihan ng lupa!
Ang mga mata ng Lemery, mga mata ng karimlan
Miyerkules, Hulyo 20, 2011
Labanan sa setro pt 27
Mismong si RAvenum ay namangha sa nagawa ng kanyang gabay-diwa, naisip niya na kung mas lalakasan pa niya ang apoy na gagamitin niya bilang palaso ay mas lalakas pa ito. Lalo na kung dadagdagan pa niya ito ng isang makapangyarihang sumpa, para ano pa't hinanda siya ng mga Akor at inaral niya ang lahat ng sumpa ng apoy kung hindi man lamang niya magagamit, at sa tingin niya ay magandang pagkakataon ito upang subukan ang mga inaral niya, ngayon na nagising na ang apoy niya.
"ang apoy na nagpapadilim sa liwanag
sing dilim ng gabing walang buwan at bituin
sisilaban ang espasyo at susunugin ang espiritu
Hervacio ng silangan
Parikit ng Hilaga
Pilato ng Kanluran at
Amoderal ng Timog
Ang mga apoy ng apat na sulok
Halikayo't pagningasin ang aking kaluluwa"
"INOCENCIS!!!!!!!
Ang apoy na hugis palaso ni Ravenum ay naging kulay itim, nagawa niyang tawagin ang itim na apoy, ang apoy na kayang tumunaw kahit na kaluluwa ng kahit na sinong nilalang, handa na niya itong itira sa kinatatayuan ni Xeno. Ngunit hindi papayag si Xeno, Sumambit si Xeno ng isang sinaunang sumpa...,
Ang oras ng kalawakang hindi matitibag
Iikot at Iinog na singbagal ng Perikalta
Animo'y hihinto ang pagpatak ng ulan
titigil ang dahon sa pagbagsak sa taglagas
Ipadama mong dapat kang katakutan
Dingin o ang panawagan ni Hades!
BANUO!!!!
Napansin ni Ravenum na nawala sa kinatatayuan niya si Xeno, isang sugat ang natamo niya, nagulat siya sa bilis ni Xeno
"Huwag kang mag-alala ang sugat mong iyan ay natamo mo mula lamang sa punyal na ito, at hindi kay Hades, gusto kong makitang dahan dahan kang nagagapi, premyo mo mula sa pagkakaputol mo ng aking braso. Si Hades ay tinurok ko sa lupa upang pabagalin ang panahon sa lugar na ito" paliwanag ni Xeno.
Lumapit si Xeno sa isang ibong huminto sa paglipad "Nakakamangha bang pagmasdan ang aking kapangyarihan? ang mga bagay na hindi makagalaw ay walang laban sa akin" sabay pinisa nito ang ibong walang laban.
Napansin ni Ravenum na bumagal nga ang panahon, maging ang pagbagsak ng ibong kinitlan ni Xeno ng buhay ay napakabagal, ngunit hindi pa siya nawawalan ng pag-asa, may naiisip pa siyang huling baraha.
Muli siyang nasugatan ni Xeno, ibinaon ni Xeno ang punyal sa kanyang kaliwang hita at iniwan ni Xenong nakabaon ang punyal at muli itong humugot ng isa pang punyal.
"Tunay na walang epekto sa iyo ang aking brilyante ngunit ang simpleng punyal pala ay sapat na upang kitlin ang iyong buhay. Sa kaliwang braso, kanang hita, sa kamay.... Hmmm saan kaya mas magandang iturok ang isang punyal na ito?, Mukhang huling punyal ko na ito, kung iturok ko na lamang kaya sa puso mo? Huwag kang mag-alala, dahan dahan kong ibabaon ang punyal sa iyong dibdib, mararamdaman mo ang hapdi at sakit ng bawat oras. HAHAHA" panunuyang sabi ni Xeno
Dumudugo na ang dibdib ni Ravenum, ngunit bago pa tuluyang naibaon ni Xeno ang punyal sa kanyang dibdib ay bumaon dito ang apoy ng Inocencis.
"Papaano kang nakagalaw?" pagtataka ni Xeno
Napansin ni Xeno na ang kalawit niya na si Hades ay nilulusaw na ng magma.
"Tinawag ko ang apoy mula sa ilalim ng lupa, nakalimutan mo na ata na may mainit na bahagi ang bawat mundo., habang abala ka sa mahabang seremonyas mo kanina ay unti unti ng umakyat mula sa ilalim ng lupa ang aking apoy, tunay nga na limitado lamang ang kapangyarihan mo sa ginagalawan natin" wika ni Ravenum
At tuluyan ng bumagsak si Xeno, Nais pa sanang tumulong ni Ravenum sa laban ng kanyang mga kaibigan ngunit sa lagay niya ngayon ay tila imposible.
........
SUSUNOD
Ang pagsigaw ng gabay diwa ng tubig!
Helianthus, ang espadang niyebe.
"ang apoy na nagpapadilim sa liwanag
sing dilim ng gabing walang buwan at bituin
sisilaban ang espasyo at susunugin ang espiritu
Hervacio ng silangan
Parikit ng Hilaga
Pilato ng Kanluran at
Amoderal ng Timog
Ang mga apoy ng apat na sulok
Halikayo't pagningasin ang aking kaluluwa"
"INOCENCIS!!!!!!!
Ang apoy na hugis palaso ni Ravenum ay naging kulay itim, nagawa niyang tawagin ang itim na apoy, ang apoy na kayang tumunaw kahit na kaluluwa ng kahit na sinong nilalang, handa na niya itong itira sa kinatatayuan ni Xeno. Ngunit hindi papayag si Xeno, Sumambit si Xeno ng isang sinaunang sumpa...,
Ang oras ng kalawakang hindi matitibag
Iikot at Iinog na singbagal ng Perikalta
Animo'y hihinto ang pagpatak ng ulan
titigil ang dahon sa pagbagsak sa taglagas
Ipadama mong dapat kang katakutan
Dingin o ang panawagan ni Hades!
BANUO!!!!
Napansin ni Ravenum na nawala sa kinatatayuan niya si Xeno, isang sugat ang natamo niya, nagulat siya sa bilis ni Xeno
"Huwag kang mag-alala ang sugat mong iyan ay natamo mo mula lamang sa punyal na ito, at hindi kay Hades, gusto kong makitang dahan dahan kang nagagapi, premyo mo mula sa pagkakaputol mo ng aking braso. Si Hades ay tinurok ko sa lupa upang pabagalin ang panahon sa lugar na ito" paliwanag ni Xeno.
Lumapit si Xeno sa isang ibong huminto sa paglipad "Nakakamangha bang pagmasdan ang aking kapangyarihan? ang mga bagay na hindi makagalaw ay walang laban sa akin" sabay pinisa nito ang ibong walang laban.
Napansin ni Ravenum na bumagal nga ang panahon, maging ang pagbagsak ng ibong kinitlan ni Xeno ng buhay ay napakabagal, ngunit hindi pa siya nawawalan ng pag-asa, may naiisip pa siyang huling baraha.
Muli siyang nasugatan ni Xeno, ibinaon ni Xeno ang punyal sa kanyang kaliwang hita at iniwan ni Xenong nakabaon ang punyal at muli itong humugot ng isa pang punyal.
"Tunay na walang epekto sa iyo ang aking brilyante ngunit ang simpleng punyal pala ay sapat na upang kitlin ang iyong buhay. Sa kaliwang braso, kanang hita, sa kamay.... Hmmm saan kaya mas magandang iturok ang isang punyal na ito?, Mukhang huling punyal ko na ito, kung iturok ko na lamang kaya sa puso mo? Huwag kang mag-alala, dahan dahan kong ibabaon ang punyal sa iyong dibdib, mararamdaman mo ang hapdi at sakit ng bawat oras. HAHAHA" panunuyang sabi ni Xeno
Dumudugo na ang dibdib ni Ravenum, ngunit bago pa tuluyang naibaon ni Xeno ang punyal sa kanyang dibdib ay bumaon dito ang apoy ng Inocencis.
"Papaano kang nakagalaw?" pagtataka ni Xeno
Napansin ni Xeno na ang kalawit niya na si Hades ay nilulusaw na ng magma.
"Tinawag ko ang apoy mula sa ilalim ng lupa, nakalimutan mo na ata na may mainit na bahagi ang bawat mundo., habang abala ka sa mahabang seremonyas mo kanina ay unti unti ng umakyat mula sa ilalim ng lupa ang aking apoy, tunay nga na limitado lamang ang kapangyarihan mo sa ginagalawan natin" wika ni Ravenum
At tuluyan ng bumagsak si Xeno, Nais pa sanang tumulong ni Ravenum sa laban ng kanyang mga kaibigan ngunit sa lagay niya ngayon ay tila imposible.
........
SUSUNOD
Ang pagsigaw ng gabay diwa ng tubig!
Helianthus, ang espadang niyebe.
Martes, Hulyo 19, 2011
Labanan sa setro ni Reyna Camilla Pt. 26
Nagdilim ang paningin ni Adwayan sa nakita, yumanig ang lupa sa galit na nadama niya, hindi na niya inintindi kung bakit bumalik siya sa dating kinalalagyan, Sinugod niya ng buong puwersa si Jugo gamit ang kanyang kamao, ngunit ni hindi man lamang ininda ni Jugo ang pag-atakeng iyon. Winasiwas siya ni Jugo at humagis si Adwayan.
Muli siyang bumangon, at akmang muling susugod, ngunit mula sa kinatatayuan niya ay bumuka ang lupa, nagliwanag at lumitaw ang napakagandang encantada. Suot nito ang maalamat na baluti ni Reyna Danaya.
"Ako si Hasan Danaya, ang tagapangalaga ng brilyante ng lupa, nakita ko ang dalisay mong puso ng pakitunguhan mo ng maayos ang alaga kong si Nemu at ng subukan mong sagipin ang naghihingalo mong kaibigan, malinis ngunit hindi paapi, ganyan ang tamang asal ng susunod na tagapangalaga ng brilyante ng lupa" wika ni Reyna Danaya.
"Ang banal na encantada ng lupa, mukhang gumaganda ang sitwasyong ito" tuwang tuwang sabi ni Jugo
Sinugod niya ng isang malakas na suntok si Reyna Danaya, ngunit sa pagkagulat niya ay sinalag lamang iyon ni Danaya gamit ang isang daliri, gumanti si Reyna Danaya ng isang pitik at tumilapon si Jugo ng napakalayo.
"PACHNEA! Anong karapatan mong putulin ang pag-uusap ng dalawang makapangyarihang encantada" galit na sabi ni Danaya.
Natameme si Adwayan sa narinig, siya ba ang sinasabi ni Reyna Danaya na isa pang makapangyarihang encantada? MArahil ay siya nga dahil wala naman itong ibang kausap.
Si Jugo naman ay nanatiling nakahiga, nawalan na ata ito ng malay sa lkas ng pag-atakeng natangap.
"Pangalagaan mo ang brilyante ng lupa, Adwayan. Ang gabay diwa na nasa iyong puso ay isang banal na espiritu, iilan lamang kayong biniyayaan niyan. Gamitin mo ng wasto" nakangiting sabi ni Danaya
"May tanong po ako, kapuri puring HAsan, siansabi sa alamat na ikaw lamang sa mga banal na tagapangalaga ang nakatuklas sa tunay na kapangyarihanng brilyante, may pagkakataon bang ituro mo sa akin ang bagay na iyon?" pakiusap ni Adwayan
"Masyadong eksaherado ang kuwentong iyon, maging ang aking mga kaptid ay natulasan ang kapangyarihang iyon, hindi ko maaring ituro sa iyo ang bagay na iyon, ngunit bibigyan kita ng sagot, PAG-ISAHIN mo ang tatlong puso, adwayan" wika ni DANAYA
"At isa pa, hindi na ako magtatagal, iiwan ko na ang pagparusa sa walang kwentang Adian na iyan sa iyong mga kamay, maging mahinahon ka sa kanya" wika ni Danaya
Narinig ba niya ang salitang mahinahon mula rito, kanina lamang ay nakatangap si Jugo sa kanya ng isang malakas na atake, ni hindi na nga gumagalaw ito, tapos sinasabihan siya nitong maging mahinahon?
............
Ginagawa ni Ravenum lahat ng makakaya niya upang iwasan ang mga atake ni Xeno, binigyan nga siya ni Ifrit ng isang pana ngunit ni wala itong palaso, paano naman niya gagamitin ang panang walang palaso?
"Bakit hindi mo gamitin ang iyong sandata, binata, huwag mong sabihing isa lamang iyang dekorasyon?" sabi ni Xeno habang winawasiwas ng kaliwa't kanan ang kaniyang kalawit
Namamatay ang kahit anong tamaan ng kalawit, lupa, puno, kahit ang hangin na tinataman nito ay mistulang naglalaho, sadyang napakalakas ng kanyang gabay diwa.
"Si Hades ay isa sa mga gabay diwa ng Adia, kasam siya sa mga nakatangap ng pang-aalipusta ng mga tulad niyong encantada, sa edad kong ito, namalas ko na ang lahat ng klase ng pang-aapi ng lahi niyo binata" wika ni Xeno
"Ang mga Adia ang umalis sa pananampalataya kay Emre at sumamba ng isang huwad na bathala, dahila upang ipatapon kayo sa dulong hilaga" dahilan ni Ravenum
"Tila pinaniniwalaan mo ang lahat ng nababasa mo lamang sa libro ng kasaysayan" sagot ni Xeno
"Ang ADia ay inalipin dahil natakot sila sa kakaibang kapangyarihan ng mga ito, hindi kami ang tumalikod, kami ang tinalikuran" Galit na sabing muli ni Xeno
hindi pinansin ni Ravenum ang sinasabi ni Xeno, ang mahalaga ay ang manalo siya sa laban, ang kahapong nangyari ay kahapon pa, hindi tamang ulitin nila ang pang-aaping naranasan nila kung totoo man ang sabi nito.
Mula sa kanyang palad ay lumikha is Ravenum ng apoy, ito na lamang gagamitin niyang palaso, kinorte niya ito ng tulad ng sa isang palaso at ginawang bala sa kanyang pana. Itinira niya ito kay Xeno, at umulan ng hindi mabilang na apoy ng pana, walang pnahon para umiwas, inikot ni Xeno ang kanyang kalawit upang magsilbing pananga, ngunit tinamaan pa rin siya ng isang pana sa balikat, ang apoy na mula sa pana ay hindi namamatay, nanatiling nag-aapoy iyon sa balikat ni Xeno, unti unting sinusunog ang katawan ni Xeno.
Hinatak ni Xeno ang balikat upang maputol at matigil ang pag-apoy, wala siyang ibang pagpipilian, kundi ang mawala ang isa niyang balikat, napakadelikado ng gabay diwa ng encantadang kanyang kaharap.
Muli siyang bumangon, at akmang muling susugod, ngunit mula sa kinatatayuan niya ay bumuka ang lupa, nagliwanag at lumitaw ang napakagandang encantada. Suot nito ang maalamat na baluti ni Reyna Danaya.
"Ako si Hasan Danaya, ang tagapangalaga ng brilyante ng lupa, nakita ko ang dalisay mong puso ng pakitunguhan mo ng maayos ang alaga kong si Nemu at ng subukan mong sagipin ang naghihingalo mong kaibigan, malinis ngunit hindi paapi, ganyan ang tamang asal ng susunod na tagapangalaga ng brilyante ng lupa" wika ni Reyna Danaya.
"Ang banal na encantada ng lupa, mukhang gumaganda ang sitwasyong ito" tuwang tuwang sabi ni Jugo
Sinugod niya ng isang malakas na suntok si Reyna Danaya, ngunit sa pagkagulat niya ay sinalag lamang iyon ni Danaya gamit ang isang daliri, gumanti si Reyna Danaya ng isang pitik at tumilapon si Jugo ng napakalayo.
"PACHNEA! Anong karapatan mong putulin ang pag-uusap ng dalawang makapangyarihang encantada" galit na sabi ni Danaya.
Natameme si Adwayan sa narinig, siya ba ang sinasabi ni Reyna Danaya na isa pang makapangyarihang encantada? MArahil ay siya nga dahil wala naman itong ibang kausap.
Si Jugo naman ay nanatiling nakahiga, nawalan na ata ito ng malay sa lkas ng pag-atakeng natangap.
"Pangalagaan mo ang brilyante ng lupa, Adwayan. Ang gabay diwa na nasa iyong puso ay isang banal na espiritu, iilan lamang kayong biniyayaan niyan. Gamitin mo ng wasto" nakangiting sabi ni Danaya
"May tanong po ako, kapuri puring HAsan, siansabi sa alamat na ikaw lamang sa mga banal na tagapangalaga ang nakatuklas sa tunay na kapangyarihanng brilyante, may pagkakataon bang ituro mo sa akin ang bagay na iyon?" pakiusap ni Adwayan
"Masyadong eksaherado ang kuwentong iyon, maging ang aking mga kaptid ay natulasan ang kapangyarihang iyon, hindi ko maaring ituro sa iyo ang bagay na iyon, ngunit bibigyan kita ng sagot, PAG-ISAHIN mo ang tatlong puso, adwayan" wika ni DANAYA
"At isa pa, hindi na ako magtatagal, iiwan ko na ang pagparusa sa walang kwentang Adian na iyan sa iyong mga kamay, maging mahinahon ka sa kanya" wika ni Danaya
Narinig ba niya ang salitang mahinahon mula rito, kanina lamang ay nakatangap si Jugo sa kanya ng isang malakas na atake, ni hindi na nga gumagalaw ito, tapos sinasabihan siya nitong maging mahinahon?
............
Ginagawa ni Ravenum lahat ng makakaya niya upang iwasan ang mga atake ni Xeno, binigyan nga siya ni Ifrit ng isang pana ngunit ni wala itong palaso, paano naman niya gagamitin ang panang walang palaso?
"Bakit hindi mo gamitin ang iyong sandata, binata, huwag mong sabihing isa lamang iyang dekorasyon?" sabi ni Xeno habang winawasiwas ng kaliwa't kanan ang kaniyang kalawit
Namamatay ang kahit anong tamaan ng kalawit, lupa, puno, kahit ang hangin na tinataman nito ay mistulang naglalaho, sadyang napakalakas ng kanyang gabay diwa.
"Si Hades ay isa sa mga gabay diwa ng Adia, kasam siya sa mga nakatangap ng pang-aalipusta ng mga tulad niyong encantada, sa edad kong ito, namalas ko na ang lahat ng klase ng pang-aapi ng lahi niyo binata" wika ni Xeno
"Ang mga Adia ang umalis sa pananampalataya kay Emre at sumamba ng isang huwad na bathala, dahila upang ipatapon kayo sa dulong hilaga" dahilan ni Ravenum
"Tila pinaniniwalaan mo ang lahat ng nababasa mo lamang sa libro ng kasaysayan" sagot ni Xeno
"Ang ADia ay inalipin dahil natakot sila sa kakaibang kapangyarihan ng mga ito, hindi kami ang tumalikod, kami ang tinalikuran" Galit na sabing muli ni Xeno
hindi pinansin ni Ravenum ang sinasabi ni Xeno, ang mahalaga ay ang manalo siya sa laban, ang kahapong nangyari ay kahapon pa, hindi tamang ulitin nila ang pang-aaping naranasan nila kung totoo man ang sabi nito.
Mula sa kanyang palad ay lumikha is Ravenum ng apoy, ito na lamang gagamitin niyang palaso, kinorte niya ito ng tulad ng sa isang palaso at ginawang bala sa kanyang pana. Itinira niya ito kay Xeno, at umulan ng hindi mabilang na apoy ng pana, walang pnahon para umiwas, inikot ni Xeno ang kanyang kalawit upang magsilbing pananga, ngunit tinamaan pa rin siya ng isang pana sa balikat, ang apoy na mula sa pana ay hindi namamatay, nanatiling nag-aapoy iyon sa balikat ni Xeno, unti unting sinusunog ang katawan ni Xeno.
Hinatak ni Xeno ang balikat upang maputol at matigil ang pag-apoy, wala siyang ibang pagpipilian, kundi ang mawala ang isa niyang balikat, napakadelikado ng gabay diwa ng encantadang kanyang kaharap.
LABANAN sa SETRO PT 25
Si Celestiya naman ay nagdesisyong harapin ng mag-isa si Presumar sa paniniwalang nakalalamang siya dito, ngunit nagkamali siya, may kakayahang agawin ng brilyante ng tono ang musikang nililikha niya sa tuwing kakanta siya.
"Tinatawag ko ang aking gabay diwa, REQUIEM!!! wika ni Presumar sabay lumabas ang isang biyolin.
"Narinig mo na ba ang Alamat ng Musika ng kamatayan, binibini?" tanong ni Presumar
"Ang alamat ng tunog na ikinamatay ng isang banal na encantadia? at ano namang pakialam ko roon?" wika ni Celestiya
"Mabuti at alam mo at hindi na ako mahihirapang magpaliwanag sa iyo, ang musikang iyon ay aking tutugtugin, ang huling musikang iyong maririnig" HAHAHA!" panunuya ni Presumar
Mula sa lupa ay bumulwak ang napakaraming tubig, sumisirit sila, tumatakip kay Celestiya, nagsisilbing panangga. Naghahanda siya para sa pagsugod ng musikang ponebre.
"Magaling ang naisip mong gamitin ang tubig upang pigilang marinig ang musika ng kamatayan, hindi bale, dumedepende ang tunog na kayang tumagos sa baluti mong tubig sa lakas ng musika." wika ni Presumar
"Tingnan natin kung tatagos ang tunog na iyan sa kapal ng pader ng tubig ko" saad ni Celestiya sabay lalong dumami ang tubig na sumisirit sa lupa.
"Marahil nga ay tama ka, pero hangang kailan ka tatagal? Ano kaya ang unang mauubos, ang lakas mo o ang hanging pumapasok sa liit ng espasyo ng iyong kinalalagyan?" tanong ni Presumar
Tama si Presumar, malaking bahagi ng enerhiya niya ang nuubos sa pagdepensa lamang sa tunog ni Presumar, kailangan niya ring umatake upang manalo, nararamdaman niya na rin ang pagnipis ng hangin sa kinalalagyan niya.
Sa dako naman nila Andoras....
Pinagtulung tulungan nila Andoras, Onestes at Liyebres ang Henral na si Jugo, ngunit kahit na ang paglapit man lamang sa heneral ay tila imposible, napakalakas nito, isang padyak sa lupa at niyayanig ang kinalalgyan nila.
Umupo si Jugo at naghihintay ng susunod na pagsugod mula sa 3, Si Liyebres ay sumambit ng sinaunang sumpa, na nagpapalakas sa katawan.
"Pagpupuri sa bantay ng hilagang lupa
Minamatyagan ng bituing Amecadia
Gamit ang lakas na sinubok na ng panahon
Tinatawag ko ang lakas ng diablong si Privera"
Ang katawan ni Liyebres ay nagbago, binunot niya ang isang puno na malapit sa kanya at ibinato iyon kay Jugo, ngunit sinapo lamang iyon ni Jugo gamit ang isang kamay, pinaikot ikot gamit ang isang daliri, hinagis at sa isang wasiwas ng kamay ay nadurog ito.
"Iyon na ba yon? Kung wala na kayong maipapakita ay sapat na sigurong kitlin ang inyong mga buhay, nagsisimula na akong mainip, tila ang mga nag-aalab niyong mga mata kanina ay napalitan na ng takot, tinatamad na akong lumaban" inis na sabi ni Jugo
...........
Si Adwayan naman ay kanina pa patakbo takbo sa palaisipang gubat na kaniyang napuntahan, pakiwari niya'y lalong lumalayo sa kaniyang paningin ang puno ni Danaya, ngunit hindi siya maaring huminto, naririnig niya pa rin mula sa likuran ang labanan na iniwan niya, nagsakripisyo ang kanyang mga kaibigan upang makapunta siya rito, at hindi iyon mapupunta sa wala, sisiguraduhin niyang makukuha niya ang brilyante ng lupa ni Reyna Danaya.
Naalala niya noong kabataan niya ng maligaw siya sa kagubatan ng Hordes, ang luga na kinalakhan niya, sa tuwing maliligaw kasi siya ay til humuhuni ang kalikasan at itinuturo sa kanya ang tamang daan, sinusundan niya noon ang pagsayaw ng mga tuyong dahon na tila nais na sumunod siya, at ang mga pachneang tila may nais sabihin sa kanya. Huminto si Adwayan sa pagtakbo, huminga ng malalim at huminahon, pinakiramdaman niya ang paligid at hindi nga siya nagkamali naroon muli ang pakiramdam na tila may nais sabihin ang kalikasan sa kaniya. Ang pagsayaw ng mga puno na tila mayroong itinuturo sa kanya, sinubukan niyang sundan ang itinuturong lugar ng mga dahon at sanga ng bawat puno. Ngunit sa kanyang pagkagulat ay bumulaga sa kaniya ang isang napakalaking pachnea, mabangis ito, may kaliskis itong tila sa isang dragon, buntot na patulis na may matalim at matigas na bagay sa dulo nito, may matatalas itong kuko at ang laway nito'y kayang tumunaw ng bato.
Inihanda ni Adwayan ang kanyang mga punyal, sumugod ang pachnea at tinamaan si Adwayan ng buntot nito, humagis si Adwayan sa lakas ng pachnea. Susugod sana si Adwayab ngunit napansin nitong may kakaiba sa kilos ng pachnea, sa lakas at laki ng pachneang ito ay kayang kaya nitong kitlin ang kanyang buhay ngunit hindi ito gumagalwa mula sa kaniyang kinalalagyan, sumugod lamang ito ng nakita ang kanyang mga punyal,
Nagdesisyon si Adwayan na itapon ang kanyang mga punyal, at tumigil ang pachnea sa pag angil, Lumapit si Adwayan sa pachnea, alam niyang nararamdaman ng mga ito kung meron panganib ang lumalapit sa kanila, nalungkot si Adwayan, kailan ba siya nag-iba at tila nakalimutan na niya gnilang bagay sa kaniyang kinalakhan. Buong tiwalang inabot ni Adwayan ang kanyang mga palad sa mukha ng pachnea, hindi niya iniisip ang mga laway nitong may kakayahang tumunaw ng bato, hinimas niya ang pachnea at humingi ng paumanhin. Tila naintindihan ng pachnea si Adwayan at humuni itong parang nagpapasalamat. Nangiti si Adwayan, ngunit sa kaniyang pagtataka ay naglaho ang lahat na parang ilusyon lamang, at nakita niya ang halos wala ng buhay na katawan ni Andoras na hawak hawak ni Jugo.
"Tinatawag ko ang aking gabay diwa, REQUIEM!!! wika ni Presumar sabay lumabas ang isang biyolin.
"Narinig mo na ba ang Alamat ng Musika ng kamatayan, binibini?" tanong ni Presumar
"Ang alamat ng tunog na ikinamatay ng isang banal na encantadia? at ano namang pakialam ko roon?" wika ni Celestiya
"Mabuti at alam mo at hindi na ako mahihirapang magpaliwanag sa iyo, ang musikang iyon ay aking tutugtugin, ang huling musikang iyong maririnig" HAHAHA!" panunuya ni Presumar
Mula sa lupa ay bumulwak ang napakaraming tubig, sumisirit sila, tumatakip kay Celestiya, nagsisilbing panangga. Naghahanda siya para sa pagsugod ng musikang ponebre.
"Magaling ang naisip mong gamitin ang tubig upang pigilang marinig ang musika ng kamatayan, hindi bale, dumedepende ang tunog na kayang tumagos sa baluti mong tubig sa lakas ng musika." wika ni Presumar
"Tingnan natin kung tatagos ang tunog na iyan sa kapal ng pader ng tubig ko" saad ni Celestiya sabay lalong dumami ang tubig na sumisirit sa lupa.
"Marahil nga ay tama ka, pero hangang kailan ka tatagal? Ano kaya ang unang mauubos, ang lakas mo o ang hanging pumapasok sa liit ng espasyo ng iyong kinalalagyan?" tanong ni Presumar
Tama si Presumar, malaking bahagi ng enerhiya niya ang nuubos sa pagdepensa lamang sa tunog ni Presumar, kailangan niya ring umatake upang manalo, nararamdaman niya na rin ang pagnipis ng hangin sa kinalalagyan niya.
Sa dako naman nila Andoras....
Pinagtulung tulungan nila Andoras, Onestes at Liyebres ang Henral na si Jugo, ngunit kahit na ang paglapit man lamang sa heneral ay tila imposible, napakalakas nito, isang padyak sa lupa at niyayanig ang kinalalgyan nila.
Umupo si Jugo at naghihintay ng susunod na pagsugod mula sa 3, Si Liyebres ay sumambit ng sinaunang sumpa, na nagpapalakas sa katawan.
"Pagpupuri sa bantay ng hilagang lupa
Minamatyagan ng bituing Amecadia
Gamit ang lakas na sinubok na ng panahon
Tinatawag ko ang lakas ng diablong si Privera"
Ang katawan ni Liyebres ay nagbago, binunot niya ang isang puno na malapit sa kanya at ibinato iyon kay Jugo, ngunit sinapo lamang iyon ni Jugo gamit ang isang kamay, pinaikot ikot gamit ang isang daliri, hinagis at sa isang wasiwas ng kamay ay nadurog ito.
"Iyon na ba yon? Kung wala na kayong maipapakita ay sapat na sigurong kitlin ang inyong mga buhay, nagsisimula na akong mainip, tila ang mga nag-aalab niyong mga mata kanina ay napalitan na ng takot, tinatamad na akong lumaban" inis na sabi ni Jugo
...........
Si Adwayan naman ay kanina pa patakbo takbo sa palaisipang gubat na kaniyang napuntahan, pakiwari niya'y lalong lumalayo sa kaniyang paningin ang puno ni Danaya, ngunit hindi siya maaring huminto, naririnig niya pa rin mula sa likuran ang labanan na iniwan niya, nagsakripisyo ang kanyang mga kaibigan upang makapunta siya rito, at hindi iyon mapupunta sa wala, sisiguraduhin niyang makukuha niya ang brilyante ng lupa ni Reyna Danaya.
Naalala niya noong kabataan niya ng maligaw siya sa kagubatan ng Hordes, ang luga na kinalakhan niya, sa tuwing maliligaw kasi siya ay til humuhuni ang kalikasan at itinuturo sa kanya ang tamang daan, sinusundan niya noon ang pagsayaw ng mga tuyong dahon na tila nais na sumunod siya, at ang mga pachneang tila may nais sabihin sa kanya. Huminto si Adwayan sa pagtakbo, huminga ng malalim at huminahon, pinakiramdaman niya ang paligid at hindi nga siya nagkamali naroon muli ang pakiramdam na tila may nais sabihin ang kalikasan sa kaniya. Ang pagsayaw ng mga puno na tila mayroong itinuturo sa kanya, sinubukan niyang sundan ang itinuturong lugar ng mga dahon at sanga ng bawat puno. Ngunit sa kanyang pagkagulat ay bumulaga sa kaniya ang isang napakalaking pachnea, mabangis ito, may kaliskis itong tila sa isang dragon, buntot na patulis na may matalim at matigas na bagay sa dulo nito, may matatalas itong kuko at ang laway nito'y kayang tumunaw ng bato.
Inihanda ni Adwayan ang kanyang mga punyal, sumugod ang pachnea at tinamaan si Adwayan ng buntot nito, humagis si Adwayan sa lakas ng pachnea. Susugod sana si Adwayab ngunit napansin nitong may kakaiba sa kilos ng pachnea, sa lakas at laki ng pachneang ito ay kayang kaya nitong kitlin ang kanyang buhay ngunit hindi ito gumagalwa mula sa kaniyang kinalalagyan, sumugod lamang ito ng nakita ang kanyang mga punyal,
Nagdesisyon si Adwayan na itapon ang kanyang mga punyal, at tumigil ang pachnea sa pag angil, Lumapit si Adwayan sa pachnea, alam niyang nararamdaman ng mga ito kung meron panganib ang lumalapit sa kanila, nalungkot si Adwayan, kailan ba siya nag-iba at tila nakalimutan na niya gnilang bagay sa kaniyang kinalakhan. Buong tiwalang inabot ni Adwayan ang kanyang mga palad sa mukha ng pachnea, hindi niya iniisip ang mga laway nitong may kakayahang tumunaw ng bato, hinimas niya ang pachnea at humingi ng paumanhin. Tila naintindihan ng pachnea si Adwayan at humuni itong parang nagpapasalamat. Nangiti si Adwayan, ngunit sa kaniyang pagtataka ay naglaho ang lahat na parang ilusyon lamang, at nakita niya ang halos wala ng buhay na katawan ni Andoras na hawak hawak ni Jugo.
Sabado, Hulyo 16, 2011
Labanan sa Setro Pt 24
Tumatanda si Ravenum, bumagsak siya ng dahil sa pagkahapo, ang kanyang edad ngayon ay tila hindi kyang dalhin ni ang bitbit niyang pana. Hindi niya alam ang kanyang gagawin, nagawa ng kalaban na patandain siya, tila wala na siyang laban, napansin niyang dumidilim na ang kanyang paligid, at mukhang natalo siya sa labanang ito.
Nang may narinig siyang isang maliit na tinig, "Ravenum, Ravenum, hangang diyan na lamang ba talaga ang kaya mong gawin? Idilat mo ang mga mata mo." Wika ng tinig
Minulat ni Ravenum ang kanyang mata at napansing ang kanyang paligid ay tumigil, napansin niya sa isang dako na may nilalang na kulay pula ang nakatingin sa kanya at tinatawag ang kanyang pangalan.
"Liban kasi'y puro kayabangan ang inuuna mo, kesyo para sa karangalan nito para sa karangalan noon, para sa karangalan ng walang kwentang bagay, tingnan mo ang sarili mo, nakakaawa ka, hindi ako makapaniwalanag hinayaan mong gawin ng isang matandang hukluban ang ganyang bagay sa iyo" sabi ng isang nilalang
Isang wasiwas ng kamay ng nilalang na ito at nagbago ang paligid, napunta sila sa isang lugar kung saan punong puno ng apoy.
"Ako si Ifrit ang gabay diwa ng apoy, ang lugar na ito ay napapaloob sa puso mo, maiinit tamang tama para sa isang nilalang na tulad ko" wika ng nilalang
"Bakit nananatili ka pa ring matanda? Ang lugar na ito'y ang puso mo, magagawa mo ang kahit nong gustuhin mo dito"tanong ni Ifrit
Isang kisapmata ni Ravenum at bumalik siya sa kanyang tunay na edad.
"Anong pakay mo at dinala mo ako dito" wika ni Ravenum
"Narinig ko ang pagsigaw ng puso mo, ayokong naririnig na sumisigaw ng pighati ang puso mo, dito ako nananahan, nabibingi ako sa pighati mo sa tuwing ikaw ay malulumbay, Nais mo bang mabuhay o nais mong madamang ikaw ay buhay? Muling tinanong ni Ifrit
"Nais kong sagipin ang encantadia" sagot ni Ravenum
"Pachnea, hindi ka isang bathala upang sagipin ang buong encantadia ng ikaw lamang, palagi mong nalilimutan na may mga kasama ka, huwag kang magmataas dahil lamang sa brilyante ng apoy na hawak mo" saad ni Ifrit
"ito ba ang iyong ipinagmamalaki" sabi ni Ifrit sabay lumitaw mula sa kamay ni Ifrit ang brilyante ng apoy.
"Paanong napunta sa iyo ang brilyante" manghang tanong ni ravenum
"Ang kapangyarihan mo ay kapangyarihan ko rin, ngunit ang kapangyarihan ko ay kapangyarihan ko lamang, nais mo itong makamtan, kailangan mo akong gapihin sa laban" hamon ni Ifrit
Mula sa mga apoy ay lumitaw ang hindi mabilang na armas, palakol, sibat, espada, pana atbp.
"Maari kang mamili ng kahit anong sandata" wika ni Ifrit sabay lapit sa pinakamalapit na espada at kanya itong hinugot.
Tinungo naman ni Ravenum ang isang pana ngunit bago pa man siya makalapit dito ay sinugod na siya ni Ifrit, namangha siya dahil tila seryoso ang nilalang sa pagkitil sa knyang buhay.
Ginamit ni Ravenum ang kanyang apoy ngunit hinigop lamang ito ni Ifrit, nawala sa loob niyang isa itong nilalang ng apoy, Na nananahan sa lugar na puro apoy, paano niya matatalo ang ganitong nilalang.
Wala siyang pagpilian kundi kunin ang pinakamalapit na sandata sa kanya, isa itong nag-aapoy na latigo, kahit hindi siya bihasa dito ay wala na siyang magagawa.
Winasiwas niya patungo kay Ifrit ngunit pinagpirapiraso lamang nito ang latigo, tumakbo siya palayo sa nilalang, ngunit mabilis ito at isang napakalakas na sipa ang natangap niya mula rito, tumilapon siya ng napakalayo ngunit bago pa siya huminto sa pagtilapon ay isa na namang suntok ang natangap niya mula kay Ifrit, at bumagsak siya na patang pata ang katawan.
Naisip niyang wala na siyang pag-asa, napakalakas ng nilalang at wala siyang laban dito. Ngunit nakita niya sa pangitain niya ang lahat ng umaasa sa kaniya upang magtagumpay, ang mga ngiti ng mahal niya sa buhay, na maaring mawala sa sandaling panghinaan siya ng loob.
Mula sa kaniyang pagkakahiga ay bumuga ang napakalakas na apoy, hinigop nito ang apoy sa lugar, napakalakas. Sinugod siya ni Ifrit ngunit pinigilan ni Ravenum ang espada gamit lamang ang kanyang kamay, binali niya ang espada at tinutok kay Ifrit ang baling punyal.
"Nagwagi ka Ravenum, Hayaan mong ipahiram ko sa iyo ang lakas ko" paglabas mo dito ay tawagin mo ang pangalan ko at ang kapangyarihan ko ay magiging bahagi mo" wika ni Ifrit
''''''''''''''
Muling umandar ang oras na nahinto pansamantala kanina
Tinalikuran na ni Xeno ang matandang katawan ni Ravenum.
"Ang akala ko pa naman ay bibigyan mo ako ng magandang laban, di bale ilang sandali na lamang at makikipagkita ka na kay kamatayan dahil sa katandaan mo" panunuya ni Xeno
Mula sa likod ni Xeno ay naramdaman niya ang nagbabagang apoy, lumingon siya at nakita niyang nag-aapoy si Ravenum, at tila muli itong bumalik sa pagkabata.
"Anong salamangka ang ginamit mo at paano ka nakabalik sa pagiging bata" inis na sabi ni Xeno
"Tanda! Ang apoy ay mananatiling apoy, lumipas man ang isang milyong pihit ng buwan, mawawala ang lahat ngunit ang apoy ay mananatiling apoy pa rin" sagot ni Ravenum
"PACHNEA!!!!" sigaw ni Xeno
"Damhin mo ang kapangyarihan ng aking brilyante at gabay diwa! HADES! Pumarito ka" Isinigaw ni Xeno ang ngalan ng kanyang gabay diwa at nagkaroon siya ng isang kalawit.
"Mag-iingat ka binata ang kapangyarihan ng aking gabay diwa ay ang pangongolekta ng kaluluwa, sa sandaling matikman nito kahit katiting ng iyon dugo ay sigurado na ang iyong katapusan" wika ni Xeno
"Ifrit!" Sinigaw rin ni Ravenum ang ngalan ng kanyang gaby diwa at lumitaw ang isang pana na sinlaki ni Ravenum, hindi niya pa lubusang naiintindihan ang kapangyarihan ng kanyang gabay diwa.
"Magaling ! Magaling! Sa nakikita ko'y natutunan mo na rin ang paggamit sa iyong gabay diwa, " wika ni Xeno
Nang may narinig siyang isang maliit na tinig, "Ravenum, Ravenum, hangang diyan na lamang ba talaga ang kaya mong gawin? Idilat mo ang mga mata mo." Wika ng tinig
Minulat ni Ravenum ang kanyang mata at napansing ang kanyang paligid ay tumigil, napansin niya sa isang dako na may nilalang na kulay pula ang nakatingin sa kanya at tinatawag ang kanyang pangalan.
"Liban kasi'y puro kayabangan ang inuuna mo, kesyo para sa karangalan nito para sa karangalan noon, para sa karangalan ng walang kwentang bagay, tingnan mo ang sarili mo, nakakaawa ka, hindi ako makapaniwalanag hinayaan mong gawin ng isang matandang hukluban ang ganyang bagay sa iyo" sabi ng isang nilalang
Isang wasiwas ng kamay ng nilalang na ito at nagbago ang paligid, napunta sila sa isang lugar kung saan punong puno ng apoy.
"Ako si Ifrit ang gabay diwa ng apoy, ang lugar na ito ay napapaloob sa puso mo, maiinit tamang tama para sa isang nilalang na tulad ko" wika ng nilalang
"Bakit nananatili ka pa ring matanda? Ang lugar na ito'y ang puso mo, magagawa mo ang kahit nong gustuhin mo dito"tanong ni Ifrit
Isang kisapmata ni Ravenum at bumalik siya sa kanyang tunay na edad.
"Anong pakay mo at dinala mo ako dito" wika ni Ravenum
"Narinig ko ang pagsigaw ng puso mo, ayokong naririnig na sumisigaw ng pighati ang puso mo, dito ako nananahan, nabibingi ako sa pighati mo sa tuwing ikaw ay malulumbay, Nais mo bang mabuhay o nais mong madamang ikaw ay buhay? Muling tinanong ni Ifrit
"Nais kong sagipin ang encantadia" sagot ni Ravenum
"Pachnea, hindi ka isang bathala upang sagipin ang buong encantadia ng ikaw lamang, palagi mong nalilimutan na may mga kasama ka, huwag kang magmataas dahil lamang sa brilyante ng apoy na hawak mo" saad ni Ifrit
"ito ba ang iyong ipinagmamalaki" sabi ni Ifrit sabay lumitaw mula sa kamay ni Ifrit ang brilyante ng apoy.
"Paanong napunta sa iyo ang brilyante" manghang tanong ni ravenum
"Ang kapangyarihan mo ay kapangyarihan ko rin, ngunit ang kapangyarihan ko ay kapangyarihan ko lamang, nais mo itong makamtan, kailangan mo akong gapihin sa laban" hamon ni Ifrit
Mula sa mga apoy ay lumitaw ang hindi mabilang na armas, palakol, sibat, espada, pana atbp.
"Maari kang mamili ng kahit anong sandata" wika ni Ifrit sabay lapit sa pinakamalapit na espada at kanya itong hinugot.
Tinungo naman ni Ravenum ang isang pana ngunit bago pa man siya makalapit dito ay sinugod na siya ni Ifrit, namangha siya dahil tila seryoso ang nilalang sa pagkitil sa knyang buhay.
Ginamit ni Ravenum ang kanyang apoy ngunit hinigop lamang ito ni Ifrit, nawala sa loob niyang isa itong nilalang ng apoy, Na nananahan sa lugar na puro apoy, paano niya matatalo ang ganitong nilalang.
Wala siyang pagpilian kundi kunin ang pinakamalapit na sandata sa kanya, isa itong nag-aapoy na latigo, kahit hindi siya bihasa dito ay wala na siyang magagawa.
Winasiwas niya patungo kay Ifrit ngunit pinagpirapiraso lamang nito ang latigo, tumakbo siya palayo sa nilalang, ngunit mabilis ito at isang napakalakas na sipa ang natangap niya mula rito, tumilapon siya ng napakalayo ngunit bago pa siya huminto sa pagtilapon ay isa na namang suntok ang natangap niya mula kay Ifrit, at bumagsak siya na patang pata ang katawan.
Naisip niyang wala na siyang pag-asa, napakalakas ng nilalang at wala siyang laban dito. Ngunit nakita niya sa pangitain niya ang lahat ng umaasa sa kaniya upang magtagumpay, ang mga ngiti ng mahal niya sa buhay, na maaring mawala sa sandaling panghinaan siya ng loob.
Mula sa kaniyang pagkakahiga ay bumuga ang napakalakas na apoy, hinigop nito ang apoy sa lugar, napakalakas. Sinugod siya ni Ifrit ngunit pinigilan ni Ravenum ang espada gamit lamang ang kanyang kamay, binali niya ang espada at tinutok kay Ifrit ang baling punyal.
"Nagwagi ka Ravenum, Hayaan mong ipahiram ko sa iyo ang lakas ko" paglabas mo dito ay tawagin mo ang pangalan ko at ang kapangyarihan ko ay magiging bahagi mo" wika ni Ifrit
''''''''''''''
Muling umandar ang oras na nahinto pansamantala kanina
Tinalikuran na ni Xeno ang matandang katawan ni Ravenum.
"Ang akala ko pa naman ay bibigyan mo ako ng magandang laban, di bale ilang sandali na lamang at makikipagkita ka na kay kamatayan dahil sa katandaan mo" panunuya ni Xeno
Mula sa likod ni Xeno ay naramdaman niya ang nagbabagang apoy, lumingon siya at nakita niyang nag-aapoy si Ravenum, at tila muli itong bumalik sa pagkabata.
"Anong salamangka ang ginamit mo at paano ka nakabalik sa pagiging bata" inis na sabi ni Xeno
"Tanda! Ang apoy ay mananatiling apoy, lumipas man ang isang milyong pihit ng buwan, mawawala ang lahat ngunit ang apoy ay mananatiling apoy pa rin" sagot ni Ravenum
"PACHNEA!!!!" sigaw ni Xeno
"Damhin mo ang kapangyarihan ng aking brilyante at gabay diwa! HADES! Pumarito ka" Isinigaw ni Xeno ang ngalan ng kanyang gabay diwa at nagkaroon siya ng isang kalawit.
"Mag-iingat ka binata ang kapangyarihan ng aking gabay diwa ay ang pangongolekta ng kaluluwa, sa sandaling matikman nito kahit katiting ng iyon dugo ay sigurado na ang iyong katapusan" wika ni Xeno
"Ifrit!" Sinigaw rin ni Ravenum ang ngalan ng kanyang gaby diwa at lumitaw ang isang pana na sinlaki ni Ravenum, hindi niya pa lubusang naiintindihan ang kapangyarihan ng kanyang gabay diwa.
"Magaling ! Magaling! Sa nakikita ko'y natutunan mo na rin ang paggamit sa iyong gabay diwa, " wika ni Xeno
Biyernes, Hulyo 15, 2011
Labanan sa Setro Pt 23
Lugar: Bukana ng puno ni Danaya
Oras: Ikatlong pihit sa kalahating anino ng buwan
Pakay: ang brilyante ng lupa ni Reyna Danaya
Mula sa kinaroroonan nila ay natatanaw na nila ang isang napakalaking kastilyong napapaligiran ng mga baging, bago ka makapasok dito ay dadaan ka sa mga gusali ng puno na nagmistulang isang labyrinth.
"Ang akala ko ba'y isang puno ang pupuntahan natin?" tanong ni Andoras
"Tinawag itong puno ni Danaya dahil ang lugar na ito ay nagmumukhang puno sa dami ng baging na nakapalibot sa kanyang kaharian. Sinasabing wala pa ni isang encantada maliban kay Reyna Danaya ang nakatungtong sa lugar na iyan" wika ni Liyebres
Lalo namang nag-alala si Adwayan sa narinig, karapat dapat ba siya upang makapasok sa lugar na ito?
Habang naglalakad sila papalapit sa mga gusali ng puno ay napansin nilang unti unting natutuyo ang mga puno sa kanilang nilalakaran. Mula sa kadiliman ay lumitaw ang 3 Heneral.
"Ang ngalan ko ay si Xeno, isa sa magigiting na heneral ng Adia" wika nito
"Ako naman si Presumar, ang bantog na mangingitil ng buhay na miyembro na ngayon ng heneral ni Reyna Ferona" saad naman ni Presumar
"Ipakita niyong karapat dapat kayo upang malaman ang aking ngalan", wika ng isa pa na hindi mo maaninag ang mukha.
"Kung inyong mapapansin ay walang laban kahit ang mga mahal na puno ni Danaya laban sa akin" pagmamayabang ng matandang si Xeno.
"Bakit hindi ka muling lumingon sa iyong likuran at tingnan ang sinasabi mong mga puno" nakangising sabi ni Adwayan.
Lumingon si Xeno at nakita ang punong hitik na hitik sa bunga samantalang kani kanina lamang ay namamatay na ang mga ito, tunay nga ang sinabi sa alamat, kahindik hindik nga ang kapangyarihan ng diwata ng lupa, alam niyang mali ngunit hinangaan ni Xeno ang kapangyarihan ni Reyna Danaya noong panahong iyon.
"Sa tingin mo Liyebres ano ang gamit nilang brilyante?" pabulong na tinanong ni Ravenum kay Liyebres
"Ang isa sa kanila'y tila ginagamit ang brilyante ng panahon o brilyante ng kamatayan dahil sa namatay na mga puno kanina, hindi natin alam kung namatay o tumanda lamang ang mga ito" sagot ni Liyebres
"Adwayan, bibigyan ka namin ng daan upang makatakbo ka sa palaisipang gubat ng punong ito, gawin mo ang makakaya mo upang makatungtong sa puno ni Danaya" wika ni Andoras
"ngunit hindi ko kayo maaring iwan, mas mataas ang magiging tsansa nating manalo lung mas marami tayo" sabi ni Adwayan
"Tama si Andoras, Adwayan mas malaki ang tsansa nating manalo kung mas marami ang hawak nating brilyante" sabi naman ni Onestes na nakaporma ng panlaban
"Narinig mo ba ang tinuran ng magandang binibini, Xeno? Ang ilan sa kanila'y may hawak ng brilyante, hindi katakatakang natalo nila ang walang kwentang si Gamillo at Dostemar, sisiguraduhin kong mapapasakamay ko ang mga brilyanteng iyon" nakangiting sabi ni Presumar
Walang kwenta? Tama ba ang narinig nilang tinuran ni Presumar, namatay si Reyna Helmechia sa pakikipaglaban kay Dostemar, ngunit tinatawag silang walang kwenta ng mga heneral na ito?
Sinugod ni Andoras ang Heneral na hindi mo maaninag ang mukha, sabay sabing "Takbo" kay Adwayan.
"Sa tingin mo ba'y patatakasin kita ng ganoong kadali?" Wika ni Presumar sabay gamit nito sa brilyante ng tono, gumuhit sa lupa ang nakakawasak na tunog na halos ikabasag ng kanilang mga tainga.
Ngunit humarang si Celestiya, at kumanta, pinigilan ng kaniyang makapangyarihang boses ang nakakawasak na tunog.
"Tila walang silbi sa akin ang hawak mong brilyante, Ginoo" sabi ni Celestiya
Tuluyan ng nakatakbo si Adwayan, hangang nawala na siya sa paningin ng mga heneral
Si Andoras naman ay naiwasiwas na tila isang patpating kawayan sa lakas ng nakaharap na heneral.
"HA! HA! HA! Sa wakas mga nararapat na nilalang, matagal na panahon na noong huli akong nakadama ng ganitong kasiyahan. Ako si Heneral Jugo ang nagmamay-ari ng brilyante ng lakas, hawak ko rin ang mata ng Lemery.wika nito
Si Ravenum naman ay kinaharap ang matandang si Xeno, matanda na ito ngunit alam niyang may kakayahan ito dahil nabibilang ito sa heneral ng Reyna ng Adia
"Tanda! Bibigyan kita ng pagkakataon na umatras at gugulin ang natitira mong buhay ng nagpapahinga" wika ni Ravenum
"Binata, tila ikaw na ang dapat na magpahinga" wika ni Xeno
Napansin ni Ravenum na tila unti unti siyang napapagod sa kanya lamang pagkakatayo, Napansin niya ring lumalabo ang kanyang paningin, at tila nangungulubot ang balat niya.
Oras: Ikatlong pihit sa kalahating anino ng buwan
Pakay: ang brilyante ng lupa ni Reyna Danaya
Mula sa kinaroroonan nila ay natatanaw na nila ang isang napakalaking kastilyong napapaligiran ng mga baging, bago ka makapasok dito ay dadaan ka sa mga gusali ng puno na nagmistulang isang labyrinth.
"Ang akala ko ba'y isang puno ang pupuntahan natin?" tanong ni Andoras
"Tinawag itong puno ni Danaya dahil ang lugar na ito ay nagmumukhang puno sa dami ng baging na nakapalibot sa kanyang kaharian. Sinasabing wala pa ni isang encantada maliban kay Reyna Danaya ang nakatungtong sa lugar na iyan" wika ni Liyebres
Lalo namang nag-alala si Adwayan sa narinig, karapat dapat ba siya upang makapasok sa lugar na ito?
Habang naglalakad sila papalapit sa mga gusali ng puno ay napansin nilang unti unting natutuyo ang mga puno sa kanilang nilalakaran. Mula sa kadiliman ay lumitaw ang 3 Heneral.
"Ang ngalan ko ay si Xeno, isa sa magigiting na heneral ng Adia" wika nito
"Ako naman si Presumar, ang bantog na mangingitil ng buhay na miyembro na ngayon ng heneral ni Reyna Ferona" saad naman ni Presumar
"Ipakita niyong karapat dapat kayo upang malaman ang aking ngalan", wika ng isa pa na hindi mo maaninag ang mukha.
"Kung inyong mapapansin ay walang laban kahit ang mga mahal na puno ni Danaya laban sa akin" pagmamayabang ng matandang si Xeno.
"Bakit hindi ka muling lumingon sa iyong likuran at tingnan ang sinasabi mong mga puno" nakangising sabi ni Adwayan.
Lumingon si Xeno at nakita ang punong hitik na hitik sa bunga samantalang kani kanina lamang ay namamatay na ang mga ito, tunay nga ang sinabi sa alamat, kahindik hindik nga ang kapangyarihan ng diwata ng lupa, alam niyang mali ngunit hinangaan ni Xeno ang kapangyarihan ni Reyna Danaya noong panahong iyon.
"Sa tingin mo Liyebres ano ang gamit nilang brilyante?" pabulong na tinanong ni Ravenum kay Liyebres
"Ang isa sa kanila'y tila ginagamit ang brilyante ng panahon o brilyante ng kamatayan dahil sa namatay na mga puno kanina, hindi natin alam kung namatay o tumanda lamang ang mga ito" sagot ni Liyebres
"Adwayan, bibigyan ka namin ng daan upang makatakbo ka sa palaisipang gubat ng punong ito, gawin mo ang makakaya mo upang makatungtong sa puno ni Danaya" wika ni Andoras
"ngunit hindi ko kayo maaring iwan, mas mataas ang magiging tsansa nating manalo lung mas marami tayo" sabi ni Adwayan
"Tama si Andoras, Adwayan mas malaki ang tsansa nating manalo kung mas marami ang hawak nating brilyante" sabi naman ni Onestes na nakaporma ng panlaban
"Narinig mo ba ang tinuran ng magandang binibini, Xeno? Ang ilan sa kanila'y may hawak ng brilyante, hindi katakatakang natalo nila ang walang kwentang si Gamillo at Dostemar, sisiguraduhin kong mapapasakamay ko ang mga brilyanteng iyon" nakangiting sabi ni Presumar
Walang kwenta? Tama ba ang narinig nilang tinuran ni Presumar, namatay si Reyna Helmechia sa pakikipaglaban kay Dostemar, ngunit tinatawag silang walang kwenta ng mga heneral na ito?
Sinugod ni Andoras ang Heneral na hindi mo maaninag ang mukha, sabay sabing "Takbo" kay Adwayan.
"Sa tingin mo ba'y patatakasin kita ng ganoong kadali?" Wika ni Presumar sabay gamit nito sa brilyante ng tono, gumuhit sa lupa ang nakakawasak na tunog na halos ikabasag ng kanilang mga tainga.
Ngunit humarang si Celestiya, at kumanta, pinigilan ng kaniyang makapangyarihang boses ang nakakawasak na tunog.
"Tila walang silbi sa akin ang hawak mong brilyante, Ginoo" sabi ni Celestiya
Tuluyan ng nakatakbo si Adwayan, hangang nawala na siya sa paningin ng mga heneral
Si Andoras naman ay naiwasiwas na tila isang patpating kawayan sa lakas ng nakaharap na heneral.
"HA! HA! HA! Sa wakas mga nararapat na nilalang, matagal na panahon na noong huli akong nakadama ng ganitong kasiyahan. Ako si Heneral Jugo ang nagmamay-ari ng brilyante ng lakas, hawak ko rin ang mata ng Lemery.wika nito
Si Ravenum naman ay kinaharap ang matandang si Xeno, matanda na ito ngunit alam niyang may kakayahan ito dahil nabibilang ito sa heneral ng Reyna ng Adia
"Tanda! Bibigyan kita ng pagkakataon na umatras at gugulin ang natitira mong buhay ng nagpapahinga" wika ni Ravenum
"Binata, tila ikaw na ang dapat na magpahinga" wika ni Xeno
Napansin ni Ravenum na tila unti unti siyang napapagod sa kanya lamang pagkakatayo, Napansin niya ring lumalabo ang kanyang paningin, at tila nangungulubot ang balat niya.
Mag-subscribe sa:
Mga Post (Atom)