Nagpalipas ng gabi ang 4 sa kampo ng mga encantada, nais sana nilang makasama si Celestiya at tanungin tungkol sa brilyante ng tubig ngunit lagi nitong kasama si Raflesia. Naisip nilang hindi na talaga simple ang papel na ginagampanan nila sa laban na ito, ang pagkabigo nilang makuha ang mga brilyante ay maghuhudyat ng pagkabigo ng lahing encantada.
Nananatiling tahimik si Adwayan, at hindi iyon nakaligtas sa paningin ni Andoras
"Kanina ka pa walang kibo Adwayan" wika ni Andoras
"Naisip ko lang, kung anong maaring mangyari sakaling mabigo akong makuha ang brilyante ng lupa, ayon sa alamat ay may matigas na puso si Reyna Danaya, alam kong hindi magiging madali ang pagkuha sa brilyante" nag-aalalang wika ni Adwayan.
"Huwag mo sanang masyadong problemahin ang hindi pa nagyayari, kung hindi mo man makuha ang brilyante ay siguradong merong dahilan ang bathala, nadito ako upang punan ang kakulangang iyon" paalala ni Andoras
"salamat, Andoras. Kahit madalas magkaiba tayo ng pananaw sa mga bagay bagay, ay alam kong naririyan ka para sa akin" Nangingiting sabi ni Adwayan
Tila may kumiliti sa puso ni Andoras noong oras na makita niyang napangiti niya sa wakas si Adwayan, kung alam lamang sana ni Adwayan ang sinisigaw ng kanyang puso.
Maya maya ay lumapit si Raflesia kasama si Celestiya sa kanilang grupo, nagpaumanhin sa marahas na pakikitungo niya sa mga ito, ganun din naman ang ginawa ni Onestes at sinabing marahil ay bugso lamang ng damdamin ang nangyaring kumprontasyon kanina.
"Marahil, ay nasanay kayo sa malamyang pagpapalakad ng aking kapatid, ngunit malayo ang aking ugali sa kanya, sabihin niyo ng masama ang ugali ko o anu pa man, wala akong pakialam, ang lahat ay gagawin ko para sa ikaliligtas ng encantadia, kahit ang ibig sabihin noon ay ialay ng mga encantada ang kanilang buhay. Mahigpit ako hindi tulad ng aking kapatid" wika ni Raflesia
"Dahilan kung bakit si Reyna Helmechia ng pinutungan ng korona at ikaw ay nanatiling isang mandirigma" wika ni ravenum
"Itigil mo na iyan Ravenum" saway sa kanya ni Onestes
"Marahil ay tama ka, ang aking kapatid ay palaging may pinong galaw na bagay sa isang Reyna, ngunit ang pagiging mandirigma ko ang dahilan kung bakit ako ay buhay pa ngayon at ang kapatid ko ay nasa piling na ng bathalang Emre" may panunuyang sabi ni Raflesia
"Huwag mo sanang masamain ang aking sasabihin ngunit, ang kamatayan ni Reyna Helmechia ay isang bagay na hindi dapat gawing biro, namatay siyang nililigtas ang buhay namin, at kahiya hiyang isipin na ang bagay na iyon ay gagawin lamang katatawanan" wika ni Onestes
"Kung nahihiya kang maulit ang bagay na ginawa sa inyo ng aking kapatid, marahil ay kailangan ninyong lumakas upang kayo naman ang magligtas, bigyan niyo ng saysay ang kamatayan ng aking kapatid, magpalakas kayo at iligtas niyo ang encantadiang kanyang minahal" seryosong sabi ni Raflesia
----------
Kinaumagahan ay lumisan na sila, dumaan sila sa isang talon na hinawi ni Celestiya ang tubig at tumambad ang isang mahiwagang lagusan, kasama nila sa paglalakbay si Liyebres, tatahakin nila ang daan patungong puno ni Danaya.
Sa gitna ng paglalakbay ay hindi mapigilan ni Adwayan na lumapit kay Celestiya, at itanong kung paano niya nakuha ang brilyante ng tubig dahil ang kastilyo ni Reyna Alena ay nasa islang napapaligiran ng tubig na buhay, walang paraan kung paano makapunta doon kundi tahakin ang tubig na dinudurog ang lahat ng hindi karapat dapat na tumungtong doon.
Ayon kasi sa usap usapan ay halos ganoon din ang puno ni Danaya, matatanaw mo lamang siya mula sa malayo ngunit hindi mo ito mapupuntahan.
"Malalaman mo kung karapat dapat ka" ani Celestiya
"NApakamatalinhaga naman ng iyong winika, paano kung hindi ako ang dapat mabiyayaan ng brilyante" saad ni Adwayan
"Adwayan, magtiwala ka sa iyong puso at ito ang gagabay sa iyo" wika ni Celestiya
Mga tatlong ikot pa ng buwan bago nila marating ang bukana na puno ni Danaya, lingid sa kanilang kaalaman ay may naghihintay sa kanilang panganib sa lugar na iyon, ang tatlong heneral ng Adia na nananabik sa amoy ng dugo ng encantada.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento